TRANSKRET:
Sanjay Gupta, lekarz medycyny, codzienne zdrowie: Co to jest choroba dwubiegunowa, jak ją definiujesz?
Katherine Burdick, PhD, profesor nadzwyczajny, Psychiatria, Szkoła Medyczna im. Icahna na górze Synaj: Choroba afektywna dwubiegunowa jest w dużej mierze odróżniona od dużej depresji, ponieważ ma to, co określa jako oba bieguny, zarówno depresję, jak i ostry mania. Widać fluktuacje między pacjentami odczuwającymi euforię lub zwiększoną drażliwość i bardzo zwiększonym poziomem energii, brakiem potrzeby spania, stroną, o której myślimy, jest mania, w przeciwieństwie do dokładnie przeciwnego bieguna, którym jest depresja. Jest to choroba epizodyczna, więc widzimy pacjentów, u których występują ostre okresy, po których następują co najmniej niektóre okresy wyzdrowienia.
Dr. Gupta: Czy istnieje jakiś rodzaj istniejącego wzoru jazdy na rowerze?
Dr. Burdick: Mamy tendencję do dostrzegania, jeśli nie leczono, epizodów depresji, które trwają średnio około dziewięciu miesięcy. Przy odpowiednim leczeniu może być znacznie krótszy. Manias w przeciwieństwie do nich ma tendencję do trwania nieco krócej, ale mają też tendencję do bardziej destrukcyjnego wpływu na życie pacjentów. Wiemy, że jeśli manią jest twój pierwszy epizod, to że twoja choroba zdominowana jest przez manię. Będziesz mieć więcej epizodów maniakalnych niż przygnębionych epizodów, i jest odwrotnie.
Dr. Gupta: Kto jest typowym pacjentem, a kiedy po raz pierwszy zaczynają mieć objawy?
Dr. Burdick: Krótka odpowiedź brzmi: nie ma typowego pacjenta. To, co widzimy, to początek około połowy lat dwudziestych. Wielu pacjentów bardzo dobrze radzi sobie w szkole przez całą szkołę średnią. Problemy pojawiają się kiedyś albo w późnym college'u, albo nawet w początkach pierwszej pracy, którą mogą mieć po ukończeniu college'u
Dr. Gupta: Bipolar 1 i bipolarny 2. Jakie są różnice?
Dr. Burdick: Różnice są zazwyczaj nasileniem manii, niezależnie od tego, czy pacjent kiedykolwiek doświadcza tego, co uważamy za pełnowartościową manię. Pacjenci z chorobą dwubiegunową 2 nigdy nie rozwiną tej pełnej manii.
Dr. Gupta: Ktoś zdiagnozował i to jest jasna diagnoza. Czy oni muszą być na lekach?
Dr. Burdick: Większość lekarzy twierdzi, że pacjent, u którego zdiagnozowano chorobę dwubiegunową, rozpocznie leczenie i zajmie się przyjmowaniem leków przez resztę życia. Są pacjenci, którzy dobrze radzą sobie z lekami. Nie są typowymi pacjentami z zaburzeniem dwubiegunowym.
Dr. Gupta: Jeśli ktoś bardzo pilnie podchodzi do przyjmowania leków, co możesz im powiedzieć w kategoriach, wiesz, życia, które będą mieli?
Dr. Gupta: Kiedy pacjenci reagują wcześnie na leki i wielu pacjentów to robi, jest to dobry predyktor dobrego wyniku.
