Darryl Boyd nauczył się kochać jedzenie podczas swojego pobytu w wojsku. "Właśnie przedostałem się przez Niemcy i Belgię" - mówi. "Gdziekolwiek się znajdowałem, gdziekolwiek podróżowałem, najbardziej lubiłem jeść."
Ale potem zaczął mieć problemy z utrzymaniem jedzenia. Z czasem nawet łyk wody spowodował ból. Czas posiłku przestał być przyjemnością i stał się raczej codzienną torturą. Prawie wszystko, co spróbował zjeść, wyrzucał, a on był na zawsze głodny.
Lekarze, których widział, zdiagnozowali refluks żołądkowy, ale leczenie refluksu kwasu nie działało. Boyd stracił sześćdziesiąt funtów, gdy poznał Gina Sam, lekarkę, gastroenterologa w Mount Sinai Hospital w Nowym Jorku, który specjalizuje się w przełyku. "Po jego zobaczeniu kilka razy, jego historia po prostu nie miała sensu", mówi Sam.
Testując siłę mięśni w przełyku Boyda, Sam był w stanie zdiagnozować bardzo rzadką chorobę zwaną achalazją. "Achalazja pojawia się, gdy mięśnie przełyku nie koordynują się dobrze, a zwieracz nie otwiera się", mówi.
W pewnym sensie achalazja jest przeciwieństwem zwykłego refluksu kwasu lub GERD (choroba refluksowa przełyku). W GERD, mięsień zwieracza na końcu przełyku jest zbyt luźny, więc kwasy w żołądku mogą wrócić do przełyku i spowodować uszkodzenie.
W achalazji zwieracz nie może się zrelaksować. Nie otworzy się, więc żywność nie może zejść do żołądka. Nie mając dokąd pójść, wraca. "Achalazja może naśladować GERD", mówi Sam, ale "mechanizm palenia, który czujesz, jest bardzo różny."
Nie wiadomo, co wywołuje achalazję i nie ma lekarstwa. Ale choroba może być zarządzana. Gdy już miał prawidłową diagnozę, Boyd był w stanie uzyskać pomoc. W jego przypadku odpowiedzią była operacja, polegająca na rozluźnieniu zwieracza na końcu przełyku.
"Był bardzo udany," mówi Boyd. "Nie mogłem jeść ani pić niczego, w ciągłym bólu, nie odczuwałem bólu." Nadal musi uważać na to, co je, ale może znowu cieszyć się posiłkami.
