Napełnianie historii choroby może nie być typowym łamaczem lodów - a dla osób z zaburzeniem dwubiegunowym dzielenie się diagnozą może być emocjonalne i wymagające.
W rzeczywistości, obawa, że ludzie będą cię oceniać negatywnie z powodu choroby dwubiegunowej - lęk przed stygmatyzacją - może faktycznie pogorszyć twoje zaburzenie dwubiegunowe, zgodnie z przeglądem badań opublikowanym w lutowym wydaniu "Roczników psychiatrii klinicznej" .
Ale zaburzenie afektywne dwubiegunowe to nic, czego można się wstydzić, a jeśli jesteś proaktywny w rozpoczynaniu rozmowy, nastawisz pozytywny ton, niezależnie od tego, czy przekazujesz wiadomość członkowi rodziny, szefowi, czy nowej miłości Zainteresowanie.
W rzeczywistości istnieje wiele powodów, dla których powinieneś być otwarty na temat choroby afektywnej dwubiegunowej. "Jeśli pacjenci wykonują swoją diagnozę w tajemnicy, staje się to ciężarem i mogą czuć się zaniepokojeni i zaniepokojeni, że ludzie się dowiedzą", mówi psychiatra Daniel Wilson, doktor, wiceprezes i dziekan University of Florida College of Medicine-Jacksonville. Udostępnianie może zmniejszyć obciążenie emocjonalne.
Inne powody, dla których "czat bipolarny" obejmuje:
- Otrzymywanie pomocy. Tak jak wtedy, gdy masz grypę, będziesz potrzebować miłości i troski leczenie dwubiegunowe, a oni z kolei docenią wiedząc, co się z tobą dzieje.
- Wychowywanie swoich bliskich Znalezienie sposobu mówienia o zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym pozwoli ci poinformować ludzi w twoim życiu o swoich objawach, a także leczenie dwubiegunowe.
- Identyfikacja wyzwalaczy i symptomów bipolarnych Ludzie w chorobie afektywnej dwubiegunowej są często pierwszymi, którzy zauważają objawy dwubiegunowe, szczególnie w przypadku manii. "Pacjenci nie zawsze mają taki sam poziom świadomości tego, co się dzieje", mówi dr Wilson. Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego podkreśla znaczenie zwracania uwagi na wczesne objawy manii lub depresji i leczenia.
Przełamywanie wiadomości o zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym: przewodnik po 8 krokach
Gdy już zdecydujesz, że nadszedł czas, aby powiedzieć innym o twoim zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym, planowanie rozmowy może być wyzwaniem. Skorzystaj ze strategii krok po kroku:
- Wybierz spokojny moment Zbyt często rozmowy te są wymuszane kryzysem, mówi Wilson. "Lepiej prowadzić rozmowę, gdy dana osoba czuje się dobrze", mówi. Dlatego powinieneś podzielić się swoją diagnozą, zanim kolejny epizod wymaga natychmiastowej odpowiedzi. Jeśli możesz wybrać lokalizację, znajdź miejsce, w którym czujesz się komfortowo i taką, która zapewnia prywatność wszystkim zaangażowanym.
- Ćwicz. Zawsze dobrze jest przeprowadzić próbę z ważnymi rozmowami. Twój terapeuta lub przyjaciel, który już wie o twojej sytuacji, może być dobrą płytą brzmiącą.
- Dostrajanie dla publiczności Twoje słowa będą inne, jeśli rozmawiasz z członkiem rodziny, romantycznym partnerem, lub współpracownika - więc odpowiednio zaplanuj. Na przykład, kiedy rozmawiasz ze swoim szefem, może być pomocne przyniesienie kilku najważniejszych wydarzeń z twojej historii pracy, aby pokazać, że przez lata byłeś produktywnym pracownikiem pomimo objawów dwubiegunowych. Jeśli rozmawiasz z nowym zainteresowaniem miłosnym, najlepiej wybrać moment na wczesnym etapie relacji z szacunku dla prawa partnera do dokonywania wyborów dotyczących ciągłej znajomości twojej sytuacji.
- Bądź nauczycielem. Istnieje duża szansa, że osoba, z którą rozmawiasz, nie będzie miała pojęcia o chorobie afektywnej dwubiegunowej. Przyjdź przygotowany z pomocnymi informacjami. Przywołaj broszury lub informacje kontaktowe dla grupy wsparcia, jeśli uważasz, że to pomogłoby, lub poproś osobę, aby spotkała się z twoim doradcą lub lekarzem, aby w pełni zrozumieć twoje leczenie dwubiegunowe.
- Zlikwiduj piętno. Być może będziesz w stanie pomóc twój ukochany lepiej zrozumie konsekwencje twojej diagnozy, jeśli użyjesz analogii choroby. "Lubię porównywać to z nadczynnością tarczycy" - mówi Wilson. "Jest bardziej złożony, ale istnieje istotny składnik medyczny i wyraźnie chcesz leczyć ten stan."
- Wprowadź poprawki. W razie potrzeby możesz potwierdzić uszkodzenia spowodowane przez wcześniejsze zachowanie spowodowane przez objawy dwubiegunowe. "Wyjaśnienie, że nie chodzi tylko o osobistą preferencję, aby zachowywać się w określony sposób i że jest w tym aspekt medyczny, może być pomocne", mówi Wilson, dodając, że wielu pacjentów odczuwa poczucie winy i wstydu w swoich działaniach i szczerze chce zrobić odszkodowanie. W niektórych przypadkach zarówno ujawnienie diagnozy, jak i uznanie wpływu dokonanych wyborów mogą być lepiej potraktowane w piśmie.
- Daj im czas. Niektórzy ludzie są bardzo otwarci i elastyczni, ale inni - prawdopodobnie członkowie rodziny ze sztywnymi poglądami na temat tożsamości rodziny - może mieć trudności z przetrawianiem wiadomości. "Często pomocny jest czas na odstąpienie od umowy, pozwalający ludziom odejść na jakiś czas" - mówi Wilson.
- Zaakceptuj odpowiedzi. Dzielenie się diagnozą dwubiegunową może sprawić, że poczujesz się bezbronny i, niestety, nie wszyscy odpowiedzą tak, jak chcieliby. "Musiałem doradzać pacjentom, aby przez jakiś czas ograniczali kontakt z niektórymi członkami rodziny" - mówi Wilson. Porozmawiaj ze swoim terapeutą, jeśli jesteś rozczarowany odpowiedzią, którą otrzymałeś.
Pamiętaj, że to, co osoba, z którą rozmawiasz, z informacjami, które udostępniasz, jest poza twoją kontrolą. "Widziałem wiele przypadków doskonałych, wspomagających sytuacji w pracy i sytuacje, w których, gdy ludzie pracujący się dowiedzieli, wyraźnie próbowali wymazać osobę z pracy", mówi Wilson.
Aby lepiej pomóc sobie z tym nieprzewidywalność, Wilson doradza angażowanie twojego doradcy lub terapeuty po drodze, szczególnie jeśli twoje ujawnienie powoduje znaczny wstrząs w twojej dynamice rodziny lub wywołuje zaprzeczenie lub wrogość.
