Spisu treści:
Życie z łuszczycą może być stałym wyzwaniem - od diagnozy do leczenia. Po prostu zapytaj Bryony Bateman.
Podróż Batemana z łuszczycą rozpoczęła się w 2011 roku, kiedy w wieku 16 lat zauważyła czerwone, łuszczące się płytki na jej brzuchu. Jej lekarz zasugerował, że może mieć reakcję alergiczną na detergent do prania, ale objawy przypominające wysypkę utrzymywały się. Zaczęła więc prowadzić własne badania w Internecie.
Próba samostanowienia może być "bardzo przerażająca i zniechęcająca", mówi Bateman, która pracuje jako kosmetyczka w Cambridgeshire w Wielkiej Brytanii. "Istnieje wiele przerażających zdjęć, ponieważ w Internecie jest dużo informacji."
Początkowo Bateman myślał, że może mieć pityriasis rosea, powszechną chorobę skóry, która zwykle ustępuje po kilku tygodniach. Kiedy jej objawy utrzymywały się przez wiele miesięcy, Bateman natrafił na informacje o łuszczycy; i była zaniepokojona, że może mieć chorobę autoimmunologiczną.
"Patrzenie na zdjęcia z łuszczycy całkowicie przeraziło mnie," mówi. "Wszystkie zdjęcia były tak poważne. Pomyślałem: "Czy ja tak się skończę?" Byłem tak przerażony. "
Objawy łuszczycy Batemana pozostawały łagodne przez około trzy lata, w czasie których nie szukała leczenia. Po pojawieniu się objawów - na plecach, rękach, nogach, klatce piersiowej i skórze głowy - poszła do lekarza i zdiagnozowano łuszczycę.
Jak różne zabiegi nie przyniosły efektu
Wczesne próby leczenia, w tym kremy steroidowe i światło terapii, były nieskuteczne lub nawet wydawały się pogarszać stan. Gdy Bateman doznał pewności siebie, przyznała, że jej rodzina i przyjaciele pomagają jej w trudnych czasach.
"Wydawało mi się, że jestem pewny noszenia topu, który pokazał łuszczycę na całym moim brzuchu, ale to nie znaczy, że nie byłem". t walczy emocjonalnie ", mówi. "Ludzie, którzy nie mają systemu wsparcia takiego jak mój i pozytywne nastawienie psychiczne, mogą naprawdę źle się poczuć."
Kiedy Bateman otrzymywała lek immunosupresyjny Restasis (cylcosporine), musiała stale mieć nerkę i monitorowanie czynności wątroby ze względu na potencjalne skutki uboczne leku. Następnie została umieszczona na Trexall (metotreksat); ale łuszczyca nadal wybuchała.
"Siedziałam i płakałam i myślałam:" To będzie moje życie "- wspomina.
Kiedy łuszczyca wziął niebezpieczny zakręt
Następnie latem 2016 r. Bateman został hospitalizowany z powodu łuszczycy erytrodermicznej, rzadkiej i potencjalnie zagrażającej życiu postaci choroby.
Rozpoznano u niej biologiczną Stelarę (ustekinumab), która od tego czasu pomaga utrzymać łuszczycę pod kontrolą.
Bateman zdecydowała się podzielić swoją historią z innymi, więc założyła blog i kanał YouTube. "Wykorzystałem wszystkie moje nieprzyjemne doświadczenia, aby wykształcić i stworzyć więcej świadomości na temat łuszczycy" - mówi. "Chcę, aby więcej ludzi wiedziało o łuszczycy i o tym, jak poważna może być."
