Kathleen Gallant z Pittsburgha cierpiała na łuszczycowe zapalenie stawów odkąd skończyła dwadzieścia kilka lat. Życie nie było łatwe dla Gallanta, który ma 43 lata i obecnie jest absolwentem administracji publicznej na Uniwersytecie w Pittsburghu. Ale z pomocą leków i technik radzenia sobie, ma więcej dobrych dni niż źle z łuszczycowym zapaleniem stawów.
Gallant przyjęła pozytywne podejście i ukształtowała swoje życie wokół artropatii łuszczycowej. Odpowiednie leki, grupy wsparcia, dużo odpoczynku - nawet położenie jej mieszkania - pomagają jej żyć pełnią życia.
Leki przechodzą przez cały dzień. Gallant otrzymywał zastrzyki Enbrel (etanercept) z powodu łuszczycowego zapalenia stawów, ale po jakimś czasie okazało się nieskuteczne. Więc przeniosła się do Remicade (infliksymabu) i to wydaje się jej pomagać. "Lekarstwo czyni go znośnym", mówi Gallant, który jest również członkiem zarządu National Psoriasis Foundation (NPF).
Znalezienie wsparcia, rozwiązanie problemów z łuszczycowym zapaleniem stawów
Gallant odkrył, że to co działa dla niej jest kontakt i wsparcie innych osób.
- Grupy wsparcia. Posiadanie wspierających przyjaciół i rodziny jest krytyczne, mówi. Założyła grupę wsparcia w rejonie Pittsburgha dla osób z łuszczycowym zapaleniem stawów, aby podzielić się swoimi doświadczeniami. "Spotykamy się w Panera Bread, siadamy i rozmawiamy, co naprawdę pomaga," mówi Gallant. "Jeśli nie masz łuszczycowego zapalenia stawów, nie wiesz, jak to jest żyć z tym. To naprawdę pomaga rozmawiać z innymi ludźmi. "
Czasami spotkania przyciągają nawet 50 osób, czasami nawet pięć, w zależności od tematu. "Ale zawsze jest to bardzo fajna grupa" - mówi.
Wskazówka Gallanta # 1: Zachęca cię, abyś zapytał swojego lekarza lub skontaktował się z NPF lub Narodowym Funduszem Stawów, aby znaleźć grupę wsparcia w twojej okolicy.
- Pomocna dłoń. Większość ludzi chce ci pomóc, jeśli jej potrzebujesz, mówi Gallant. Zostawia zakupy spożywcze swojej matce, która ma mieszkanie obok niej, bo nie może nosić torebek z artykułami spożywczymi.
Wskazówka Gallanta # 2: Nie bój się prosić o pomoc.
- Twórczy problem rozwiązywanie. Gallant zapytał uniwersytet, czy mógłby zatrudnić studenta do noszenia swoich książek na lekcje. Kiedy powiedziano jej, że nie jest to możliwe, kupiła worek na kółkach. Wygląda jak turysta spacerujący po kampusie, ale ona nie ma nic przeciwko byciu innym, mówi.
Wskazówka Gallanta # 3: Myśl poza polem, aby rozwiązać cokolwiek, co powstrzymuje cię od celu.
Akceptacja życia z łuszczycą Arthritis
Gallant odkrył, że znając jej ograniczenia i nie próbując robić zbyt wiele pomógł jej ogromnie.
- Uprość swoje zadania. Kiedy Gallant ma zajęcia, ona parkuje w upośledzonym miejscu najbliżej budynków, gdzie są przetrzymywane. Bierze tylko książki, których potrzebuje do pierwszej klasy, pozostawiając resztę w samochodzie. To oznacza dodatkowe wycieczki z powrotem do samochodu przy każdej pogodzie, ale nie pozwala jej to od razu za dużo. Bierze lekki komputer na zajęcia, ponieważ jej pisanie jest łatwiejsze niż pisanie. "Nie mogę zatrzymać ołówka", mówi.
- Odpocznij. "Planuję swoje życie na tyle, że zawsze zapewniam sobie dużo odpoczynku" - mówi Gallant. "Muszę mieć osiem godzin snu." Lekarze zalecają, aby ci z łuszczycowym zapaleniem stawów co noc potrzebowali co najmniej ośmiu godzin snu.
Planowanie jest również ważne. "Jeśli mam zajęty dzień w szkole, następnego dnia jestem w domu. To wszystko "- mówi.
- Spójrz na jasną stronę. Dla Gallanta postawa jest wszystkim. "Dla mnie posiadanie łuszczycowego zapalenia stawów jest tylko częścią życia i musisz sobie z tym poradzić" - mówi. "Patrzę na to jako możliwość. Służę na desce w Narodowej Fundacji Łuszczycy i znajduję sposoby na życie i pokonywanie wyzwań. "
Wiele osób może wykorzystać ich stan jako powód do bycia nieszczęśliwym, ale Gallant mówi: "Dlaczego? Co by to mogło zrobić?
