WTOREK, 7 lutego 2012 r. (MedPage Today) - Krótki, ale intensywny program oparty na Wii nie tylko poprawił funkcjonowanie fizyczne u pacjentów po udarze, ale dodał także korzystne dla układu krążenia wyzwanie, znaleziono małe badanie
Spośród 25 pacjentów, szczytowa częstość akcji serca znacznie wzrosła z wczesnej do późnej terapii, i była trzecia wyższa średnio niż spoczynkowa częstość akcji serca w późnym leczeniu, według Penelope McNulty, PhD, z Neuroscience Research Australia w Sydney, i koledzy.
Dodatkowo nastąpił znaczący wzrost częstości akcji serca związany ze sportem - golf wygenerował najniższe tętno, podczas gdy tenis wygenerował najwyższe tętno, McNulty zgłosiła na Międzynarodowej Konferencji Udarowej American Stroke Association.
McNulty poin wyjaśniono, że połączenie czynników u pacjentów z udarem prowadzi do zmniejszenia wydolności tlenowej. Obejmują one ograniczoną niepełnosprawność ruchową, atrofię mięśni i zwiększone zapotrzebowanie metaboliczne na hemiparetic chód po udarze mózgu.
Jednak wiele celów w centrum rehabilitacji po udarze mózgu dotyczy mowy i efektywnej lokomocji, McNulty powiedział MedPage Today .
"Niewystarczająca koncentracja na kondycji układu krążenia jest często wynikiem ograniczonych zasobów lub dostępu do tych zasobów," powiedział McNulty. "Nasze badanie sugeruje, że być może należałoby podjąć większe wysiłki w celu połączenia wyzwań sercowo-naczyniowych z mową i terapią lokomocji we wczesnym etapie procesu rehabilitacji".
Wyniki badań muszą być potwierdzone w większych badaniach, powiedziała.
W badaniu McNulty i jego współpracownicy rekrutowali 25 pacjentów, którzy po jednostronnym udarze byli słabi lub częściowo sparaliżowani po jednej stronie ciała (półpaść). Średni wiek wynosił 65 lat, ale wiek wynosił od 22 do 77 lat, a rozpoczęcie terapii miało miejsce od trzech miesięcy do 21 lat po udarze. Wszyscy (15 mężczyzn i 10 kobiet) ukończyli 14-dniowy program terapii ruchowej oparty na Wii.
Naukowcy mierzyli tętno, częstość oddechów i inne czynniki podczas dwóch tygodni terapii.
McNulty zauważył, że pacjenci pilot Wii w bardziej dotkniętej ręce i terapia rozpoczęła się po tym, jak wszyscy pacjenci zostali wypisani z terapii ambulatoryjnej i ambulatoryjnej, po osiągnięciu poziomu rehabilitacji.
Zwiększenie częstości akcji serca od wczesnej do późnej terapii było bardzo istotne dla baseballu, Kort tenisowy i boks, ale nieistotne dla golfa lub kręgle.
Również powrót tętna z poziomu terapii do poziomu spoczynkowego zmniejszył się o prawie połowę, co "sugeruje poprawę sprawności sercowo-naczyniowej", powiedział McNulty.
Wskazała że nastąpił poprawiony czas powrotu do częstości akcji serca "pomimo większości pacjentów leczonych beta-blokerami i / lub inhibitorami ACE i lekami przeciwdepresyjnymi."
Zdolność funkcjonalna kończyny górnej, w tym zakres ruchu, szybkość i moc ruchowa, oraz m Kontrola otory poprawiła się znacznie we wszystkich środkach, z wyjątkiem siły chwytu ręcznego. Równowaga i chodzenie (sześciominutowy test) również uległy znacznej poprawie.
Naukowcy stwierdzili, że poprawa w zakresie dolnych kończyn, w tym wchodzenie po schodach i wchodzenie po schodach, również przyczyniła się do poprawy sprawności układu krążenia.
"Często zmniejszenie czynności układu sercowo-naczyniowego udar mózgu hamuje poprawę fizyczną i psychiczną "McNulty powiedział MedPage Today . "Dzięki nowszym technologiom, takim jak oparte na Wii terapie, mamy możliwość angażowania osób po udarze w fizyczne i umysłowe działania, na które normalnie by nie miały kontaktu."
Ponadto, te platformy do gier umożliwiają dostosowanie terapii do indywidualne poziomy serca i sprawności fizycznej.
Badanie to jest tylko małą częścią znacznie obszerniejszego badania opartego na terapii ruchowej opartej na Wii, McNulty powiedział.
"Nie zrobiliśmy analizy z rozmiarem lub lokalizacją zmian wciąż czekamy na ostateczne dane dla kilku pacjentów "- powiedziała MedPage Today , dodając, że właśnie rozpoczęli niektóre badania obrazowe u tych pacjentów.
Przeprowadzono badania sugerujące, że powrót do udaru mózgu jest zmniejszony u osób żyjących w izolacji. W tym badaniu, mimo że wszyscy pacjenci mieszkali w domu, około jedna czwarta z nich żyła samotnie.
"Nie zaobserwowaliśmy żadnej korelacji między stanem życia a poprawą stanu zdrowia" - powiedziała.
