Jestem 55-letnią kobietą, bez poważniejszych problemów zdrowotnych, aż trzy lata temu, kiedy zapalenie nerwu wzrokowego (i trochę niezdarności) monituje MRIs, które pokazały dwa do trzech obszarów, które "wskazują" możliwe stwardnienie rozsiane. W tym roku miałem więcej problemów z koordynacją, zmęczeniem i pewną utratą widzenia obwodowego, które spowodowało kolejny MRI w lutym, który pokazał dodatkowe punkty w moim kręgosłupie. Mój doktor poleca doustne sterydy. Moim dylematem jest to, że możliwe efekty uboczne (wzdęcia, obniżona odporność, depresja) wszystko brzmi bardziej niż to, co mam teraz do czynienia. Jaki jest "punkt bez powrotu", w którym należy stosować sterydy? A może jest jeden? Jestem bardzo "naturalna", używając olejków omega-3, witaminę D, lecytynę, multiwitaminy i zdrową dietę, i jestem bardzo niezdecydowany, aby rozpocząć reżim sterydowy.
Używanie sterydów w zaostrzeniach stwardnienia rozsianego jest standardem terapia. Zapalenie w mózgu powoduje zaostrzenia, a steroidy zwalczają stany zapalne. Jednak nie wykazano, że steroidy mają wpływ na wynik choroby. [Uwaga redaktora medycznego: Jedynym przypadkiem, w którym okazało się, że steroidy mają znaczący wpływ na wynik choroby, była próba dożylnych sterydów zapalenia nerwu wzrokowego, która wykazała zmniejszenie prawdopodobieństwa kolejnego ataku stwardnienia rozsianego na kilka lat.]
Podczas gdy steroidy nie zapobiegają przyszłym atakom i nie leczą podstawowej przyczyny stwardnienia rozsianego, z pewnością wykazano, że skracają one długość zaostrzeń i pomagają ludziom szybciej odzyskać siły. Tak więc nie ma prawdziwego "punktu bez powrotu", w którym absolutnie musiałby być użyty steroid. Steroidy mają znaczące skutki uboczne, ale potencjalnie znaczące skutki uboczne można zminimalizować, stosując odpowiednie schematy dawkowania.
