Jak zachęcić ofiarę udaru do utraty wagi? |

Anonim

P: Mój mąż miał udar mózgu trzy lata temu w wieku 57 lat. Jedna trzecia jego mózgu to nie dłużej funkcjonować, jak powinno być. Mimo że dobrze radził sobie podczas pierwszego roku rehabilitacji, nie ma już motywacji do wykonywania ćwiczeń, które są niezbędne do poprawy jego stanu, a także zyskał dużą wagę z powodu braku aktywności. Będąc jego opiekunem, jestem bardzo sfrustrowany i nie jestem w stanie rozpoznać granic między obowiązkami małżonka i opiekuna. Co mogę zrobić, aby zrozumieć moją rolę, być bardziej skutecznym opiekunem i zachęcić go do kontynuowania leczenia?

Odp: Mam dużo współczucia dla osób, które przyjęły rolę opiekuna, a sytuacja, w której się znajdujesz - opieka nad pacjentem po udarze - może być szczególnie trudna. Pokonanie udaru mózgu nie jest łatwą sytuacją i może być jeszcze trudniejsze, jeśli osoba, którą się opiekuje, staje się nadwagą, na przykład z powodu braku aktywności lub przejadania się. Stanowi ogromne obciążenie dla już podlegającego opodatkowaniu opiekuna.

Do tego stopnia, że ​​możesz sobie z tym poradzić, możesz spróbować ograniczyć spożycie męża przez podawanie mu mniejszych porcji jedzenia i na przykład mniej posiłków. kalorie. To może nie być łatwe, a twój mąż może na początku się temu przeciwstawić. Ale, jak wiesz, ważne jest, aby stać mocno w swoich wysiłkach.

Ponieważ twierdzisz, że stracił motywację, inną możliwością jest to, że twój mąż jest w depresji. Warto więc porozmawiać z lekarzem o jego sytuacji i ocenić go przez specjalistę zdrowia psychicznego, jeśli lekarz uzna, że ​​to dobry pomysł.

Jeśli chodzi o ciebie, moje wrażenia z charakteru twojego listu że bardzo poważnie podchodzisz do obowiązków opiekuna. Jedną z rzeczy, które zawsze polecam opiekunom, jest to, że każdego dnia mają czas dla siebie; jeśli jest to ekonomicznie uzasadnione, możesz wypożyczyć pomoc zewnętrzną. W końcu, jeśli staniesz się zbyt obciążony i wyczerpany, nie będziesz w stanie zaopiekować się sobą ani swoim mężem, tak jak zamierzasz. Sięgnij do przyjaciół i rodziny, i nie wahaj się skorzystać z ich ofert pomocy. Odzyskiwanie skoku może być długim procesem i nie można tego zrobić samodzielnie.

arrow