Kiedy Gina Brown otrzymała telefon, dając jej znać, że coś jest nie tak z jej prenatalną pracą krwi i została poproszona o powrót do kliniki, aby omówić wyniki, pomyślała. jej przyjaciele żartowali.
To był prima aprilis, 1994, a 28-letnia matka oczekująca była pewna, że gdyby poszła do kliniki, jej przyjaciele byliby tam, by powiedzieć jej, że ma bliźniaki lub coś równie "głupiego". Ale wiadomości, które otrzymała, kiedy przybyła do kliniki trzy dni później, zgodnie z prośbą, nie były śmieszne. Jedno z badań krwi powróciło na dobre - na HIV.
"Wiedziałem, że coś jest nie tak, ponieważ pani nie patrzy na mnie", mówi, a potem usłyszała wieści, które zmieniły jej życie: " Masz AIDS i umrzesz. "
" Pamiętam, że wpadłem na krzesło, bo wstałem ", mówi. Następne dni były zamazane łzami i strachem. "To była najbardziej szokująca rzecz, jaką mogłem usłyszeć w tym czasie. Niewiele wiedziałem o HIV, wszystko, co wiedziałem, to to, co widziałem w latach 80., kiedy wielu ludzi zachorowało i zmarło. To było niesamowite, że przesłanie nadal nie było dla nas kobiet, nawet w latach 90., kiedy ludzie wiedzieli, że dzieje się to z kobietami. Wielu z nas wciąż myślało, że to choroba homoseksualna ", mówi.
Oprócz planowania pogrzebu i płaczu w wannie co noc, Brown natychmiast zapisał się na badanie kliniczne testujące użycie AZT lub Retrovir ( azydotymidyna) w celu ograniczenia przenoszenia wirusa z matki na dziecko. Jej córka była nosicielką wirusa HIV od urodzenia.
Brown zarażał się wirusem HIV poprzez pozamałżeńskie kontakty heteroseksualne w latach poprzedzających powrót do zdrowia po nadużywaniu substancji. Jej mąż, zamordowany w 1997 r., Nigdy nie przeszedł testu na obecność wirusa HIV, a jej najstarsze dziecko, syn, również jest nosicielem wirusa HIV.
Życie z wirusem HIV: opowiadanie jej historii
"Myślałem, że jestem pierwszą kobietą na świecie. Nie znałem innych kobiet. Nie było kobiet, które chciałyby powiedzieć: "Jestem zarażona wirusem HIV". Myślałem, że będę w wiadomościach, ponieważ to było takie rzadkie zjawisko ", mówi Brown, który jest obecnie menadżerem przypadków medycznych dla bezdomnych z HIV w NO Task Force, organizacji non-profit obsługującej ludzi z HIV i HIV. AIDS w Nowym Orleanie.
Brown mówi, że wiele lat zajęło jej wygodne opowiadanie ludziom o swoim statusie HIV
"Pamiętam, że pierwszą osobą, którą powiedziałem, była moja matka. Pamiętam wyraz jej twarzy, jak, o mój Boże, moje dziecko umrze "- mówi. Od lat jedyną osobą, która wiedziała była jej matka, siostry i ojciec jej dzieci. Kiedy zaczęła akceptować HIV w swoim życiu, powiedziała więcej osób, w tym jej synowi i jej ojcu. Stopniowo zaczęła wierzyć, że opowiadanie jej historii było ważne dla kobiet z wirusem HIV, aby wiedziały, że nie są same, i aby osoby w jej społeczności mogły się nauczyć o ryzyku HIV.
"[HIV / AIDS] nie może być strony w książce historii; trzeba wiedzieć, że to prawda, tak to wygląda, może wpłynąć na każdego. Jestem matką, jestem studentką, pracuję na pełny etat. Patrząc na mnie, nie uwierzysz życiu, które kiedyś żyłem - mówi.
Dbanie o siebie
Jednym z powodów, dla których Brown radzi sobie tak dobrze, jest to, że była w opiece medycznej od otrzymała diagnozę. W ciągu 15 lat swojego życia na HIV, Brown osobiście doświadczył wielu zmian w leczeniu HIV.
"Był czas, kiedy myślałem, że leki mnie zabiją," mówi. Teraz bierze trzy tabletki raz dziennie i mówi, że nie ma żadnych skutków ubocznych.
"Kiedy po raz pierwszy do tego doszedłem, było tylko kilka rzeczy, które mogłeś wziąć. Pamiętam, kiedy prosili mnie o udział w badaniu, skorzystałem z szansy, ponieważ było tak, że musimy coś zmienić. Potem zobaczyłeś ludzi żyjących dłużej; widziałeś, jak zmienia się jakość życia. "
Brown mówi, że dba o siebie i osiągnęła punkt w swoim życiu, w którym traktuje sprawy mniej poważnie, dużo się modli i śmieje bardziej. Może to być trudne, ponieważ dba o swoją społeczność, a zwłaszcza jej klientów, z których wielu prowadzi chaotyczne życie, które utrudnia nadążyć z potrzebą opieki nad HIV / AIDS, których potrzebują.
"Nie martwię się o każdy mała rzecz, bo nie mogę naprawić świata. Przeszedłem przez ten okres, w którym myślałem, że mogę naprawić każdego, ale teraz wiem, że nie mogę. Spotykam się z klientami tam, gdzie są w życiu "- mówi.
Uczę się jej lekcji
Ale nadal, czasami się martwi. Nie tyle o sobie, ale o jej córce i innych młodych kobietach, które mogą nie czuć się wystarczająco dobrze, by czekać na seks lub negocjować używanie prezerwatyw.
"Musimy ich nauczyć kochać siebie", mówi. "Przez większość czasu, gdy spotykasz młode panie, które uprawiają seks z więcej niż jedną osobą, czegoś brakuje, nie ma tam miłości, nie ma szacunku dla siebie. Jako rodzice musimy ich uczyć na podstawie przykładu - nie możemy powiedzieć, że wybawiamy się do małżeństwa, a potem mężczyźni przychodzą i wychodzą z naszych sypialni. "
A ona martwi się o zamężne kobiety, które nie wiedzą, co mają na HIV jest lub jaki jest status HIV ich partnera. Rzeczywistość, której ona i jej mąż boleśnie nauczyli się, jest taka, że twój małżonek może mieć związki poza małżeństwem, które mogą wpływać na twoje zdrowie. Przebadaj się na HIV, radzi i troszczysz się o siebie.
