WTOREK, 14 sierpnia 2012 r. (News HealthDay) - Nowsze, droższe leki na schizofrenię nie są zauważalnie lepsze niż ich starsze, tańsze odpowiedniki, sugeruje nowa recenzja.
Obecnie 75% dorosłych Amerykanów przepisane leki przeciwpsychotyczne przyjmują te leki drugiej generacji, które zostały opracowane w dużej mierze ze względu na obawy o skutki uboczne u ich poprzedników, zauważyli eksperci.
Leki przeciwpsychotyczne pierwszej generacji są również nazywane typowymi lekami przeciwpsychotycznymi. Ta klasa leków obejmuje chlorpromazynę (Thorazine), haloperydol (Haldol), perfenazynę (Etrafon, Trilafon) i flufenazynę (Prolixin). Leki drugiej generacji, znane jako atypowe leki przeciwpsychotyczne, obejmują risperidon (Risperdal), arypiprazol (Abilify), olanzapinę (Zyprexa), fumaran kwetiapiny (Seroquel) i zyprazydon (Geodon). Istnieje duża różnica kosztów między dwiema klasami leków: Na przykład miesięczna podaż olanzapiny może kosztować 546 USD, natomiast miesięczna podaż haloperidolu waha się od 18 USD do 27 USD, zgodnie z Raportami Konsumentów .
Ale czy te nowsze leki są naprawdę bardziej skuteczne lub mniej ryzykowne? Naukowcy z amerykańskiej Agencji ds. Badań i Jakości w Ochronie Zdrowia przeanalizowali 114 badań obejmujących 22 porównania między dwiema klasami leków, aby odpowiedzieć na te pytania. Ich recenzja pojawia się w wydaniu 14 sierpnia Annals of Internal Medicine .
Przegląd wykazał, że leki przeciwpsychotyczne drugiej generacji nie są dużo lepsze niż wcześniejsze wcielenia w leczeniu objawów pozytywnych związanych ze schizofrenią. "Objawy pozytywne" to ogólny termin określający objawy psychozy, taki jak urojenia i halucynacje. Natomiast negatywne objawy odzwierciedlają spadek lub utratę normalnej funkcji, w tym ekspresji lub mowy.
Wydaje się, że dwa leki drugiej generacji, olanzapina i risperidon, są bardziej skuteczne w leczeniu objawów negatywnych w porównaniu ze starszym haloperidolem, badacze powiedział.
Nie było wystarczających dowodów, aby porównać profile ryzyka między dwiema klasami leków, twierdzą naukowcy. Długoterminowe ryzyko stosowania leków przeciwpsychotycznych może obejmować cukrzycę, poważny zespół metaboliczny i zaburzenie neurologiczne, które powoduje mimowolne, powtarzające się ruchy (późna dyskineza). Zespół metaboliczny odnosi się do grupy czynników ryzyka, które zwiększają ryzyko cukrzycy i chorób serca.
"Typowe leki przeciwpsychotyczne, które istnieją od dłuższego czasu, są tak samo dobre w leczeniu objawów schizofrenii, jak te nowsze," powiedział Dr. Dolores Malaspina, dyrektor Instytutu Inicjatyw Społecznych i Psychiatrycznych w NYU Langone Medical Center w Nowym Jorku. W przyszłości lekarze mogą przyjąć podejście do spersonalizowanej medycyny, aby lepiej połączyć leczenie z poszczególnymi objawami i objawami choroby, zasugerowała.
Do tego czasu "moim pierwszym wyborem byłoby wypróbowanie jednego z leków, które mają dłuższą historię, a następnie, w razie potrzeby, przejść, "powiedziała Malaspina, dodając, że główne różnice między lekami pierwszej i drugiej generacji są efektami ubocznymi.
Komentując recenzję, dr David Straker, asystent profesora klinicznego psychiatrii w Columbia University Medical Center w Nowym Jorku, powiedział: "Nowe leki wydają się być bardziej skuteczne z negatywnymi objawami i jako takie pomagają koncentracji i koncentracji, ale kosztują o wiele więcej i mogą wywoływać bardziej metaboliczne efekty uboczne. Sprowadza się to do ważenia ryzyka w stosunku do korzyści dla każdego indywidualnego pacjenta. "
I, według dr. Roberto Estrady, psychiatry z Lenox Hill Hospital w Nowym Jorku, przegląd podnosi ważną kwestię, w leczeniu schizofrenii występują schorzenia
"Ograniczenia stosowania leków przeciwpsychotycznych pierwszej generacji były dobrze znane przed wprowadzeniem leków przeciwpsychotycznych drugiej generacji, ale teraz problemy metaboliczne i koszty związane ze stosowaniem leków przeciwpsychotycznych drugiej generacji stworzyły kolejne wyzwania w leczeniu schizofrenii ", powiedziała Estrada.
Nowy przegląd "nie jest w stanie wyciągnąć jednoznacznych wniosków na temat różnic między nimi w leczeniu schizofrenii" - wyjaśnia Estrada. "Jednak w praktyce klinicznej stosującej leki drugiej generacji obserwujemy porównywalne leczenie objawowe przy niewielkich ostrych działaniach niepożądanych, ale różne i równie długotrwałe działania niepożądane."
