W zeszłym roku, Superstorm Sandy spowodował poważne dewastacje w domach i firmach w moim rejonie Long Island w Nowym Jorku, zamieszkałym przez ponad 5 milionów ludzi. Około 90 procent mieszkańców Long Island początkowo straciło moc, a ponad 250 000 nadal nie miało mocy 10 dni po burzy. Życie większości ludzi zostało poważnie zakłócone wskutek powodzi, powalonych drzew i niedoboru benzyny. Dla osób z chorobami przewlekłymi, takimi jak POChP, zakłócenie normalnego życia było jeszcze bardziej dotkliwe. Na tym blogu omówię przygotowania w nagłych wypadkach, które możesz podjąć, aby bezpiecznie przetrwać katastrofy naturalne.
Po pierwsze i najważniejsze: Przygotuj plan i przygotuj. Niektóre katastrofy, takie jak tornada czy trzęsienia ziemi, nie są zbyt ostroŜne, ale zamiecie i huragany zazwyczaj przewidywane są z wyprzedzeniem. Być przygotowanym może oznaczać różnicę między życiem a śmiercią - a dotyczy to szczególnie osób z POChP.
Przygotuj torbę "GO" na wypadek konieczności ewakuacji. Oprócz kopii ważnych dokumentów prawnych i finansowych powinieneś sporządzić kopie swoich recept i etykiet leków, aby znać wszystkie ich nazwy, dawki i częstotliwości. Upewnij się, że masz również zapisane numery telefonów i adresy apteki oraz lekarza, na wypadek gdybyś musiał się z nimi skontaktować. Należy jednak pamiętać, że mogą one nie mieć mocy, a być może trzeba będzie udać się gdzie indziej, aby uzupełnić dawki leków, których potrzebujesz! Jeśli możesz, przygotuj się wcześniej, upewniając się, że masz wystarczająco dużo zapasów swoich leków. Zabierz leki ze sobą do torby GO w przypadku konieczności ewakuacji z domu.
Jeśli masz opuścić ewakuację, zrób to wcześniej. Nie czekaj do ostatniej chwili, kiedy drogi i autostrady mogą być najbardziej zatłoczone. Przed spotkaniem wybierz punkt spotkania, w którym możesz spotkać się z rodziną i przyjaciółmi. Upewnij się, że Twój samochód jest zapełniony benzyną z góry. Na Long Island brakowało benzyny. Jeśli zdecydujesz się na przechowywanie dodatkowej benzyny, należy to zrobić w zatwierdzonym pojemniku i przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Powinieneś także mieć trochę dodatkowej gotówki na wypadek, gdyby banki pozostały zamknięte, a bankomaty nie działają z powodu braku prądu. (Zdarzyło się to tutaj!)
Gotowość na wypadek sytuacji awaryjnych obejmuje również posiadanie wystarczającej ilości jedzenia i wody, aby przetrwać pięć do siedmiu dni po katastrofie. Możesz przechowywać żywność pod ręką, która nie psuje się bez chłodzenia i która nie wymaga gotowania, np. Masła orzechowego lub tuńczyka. Pomocna może być także dostawa błonnika lub batonów energetycznych. Pamiętaj, że nawet po przywróceniu zasilania w Twojej okolicy, sklepy mogą nie mieć świeżej żywności na stanie. Wiele supermarketów w mojej okolicy musiało wyrzucać dużo zepsutego jedzenia i trwało od dwóch do trzech tygodni, aby je uzupełnić.
W domu, latarka z nowymi bateriami i radiem bezprzewodowym jest obowiązkowa. Trzymaj w ręku zapas świeżych baterii. Odkryliśmy, że zasilane bateryjnie latarnie kempingowe były bardzo pomocne w ciemności. Uważaj na latarnie naftowe, które mogą się przewrócić i spowodować pożar; nie mogą być również używane w pobliżu tlenu, jeśli używasz go w domu.
Jeśli używasz domowych urządzeń do POChP wymagających elektryczności, takich jak domowy nebulizer, koncentrator tlenu lub BiPAP, możesz nie być w stanie używać ich podczas przerwy w zasilaniu. Twoja firma użyteczności publicznej może być w stanie umieścić cię na swojej liście priorytetów dla osób z zasilanym elektrycznie sprzętem do podtrzymywania życia. Możesz również rozważyć zakup generatora domowego, aby uruchomić te urządzenia w przypadku awarii zasilania. Tylko upewnij się, że generator jest prawidłowo zainstalowany i umieszczony poza domem (aby nie przypadkowo wdychać opary tlenku węgla). Jeśli generator nie jest dostępny lub dostępny w miejscu zamieszkania, być może trzeba pomyśleć o przejściu do innego miejsca, które ma moc, takiego jak dom sąsiada lub krewnego lub hotel, w celu uruchomienia urządzeń. Jeśli to również nie jest opcja i potrzebujesz prądu do sprzętu ratującego życie, być może będziesz musiał udać się do schroniska lub szpitala.
Niektórzy z naszych pacjentów, którzy wymagali domowego tlenu, mogli pozostać w swoich domach, zdobywając dodatkowe zbiorniki tlenu przed uderzeniem Superstorm Sandy. Po burzy, częste dostawy tlenu pozwoliły im pozostać w domach. Ci, którzy używali koncentratora napędzanego przez wtyczkę elektryczną zarządzaną przez użycie generatora w domu lub przez przyjście do znajomego lub krewnego, który wciąż miał władzę. Ludzie z modelami zasilanymi bateryjnie mogli ładować w budynkach użyteczności publicznej wyposażonych w źródło zasilania lub w samochodach.
Jeśli obecnie używasz nebulizatora domowego, czasami inhalator (inhalator suchej mocy lub odmierzonej dawki) może być zadowalający substytut do użycia w razie sytuacji awaryjnej. Należy omówić z lekarzem, czy istnieją rozsądne alternatywy leczenia POChP, jeśli nie ma elektryczności. Możesz także rozważyć zakup przenośnego nebulizatora, który działa na baterii; może to być możliwe do naładowania za pomocą akumulatora samochodowego lub innego źródła przy użyciu odpowiedniego adaptera.
Należy pamiętać, że komunikacja może zostać chwilowo zakłócona lub ograniczona po wystąpieniu klęski żywiołowej. W mojej okolicy niektórzy ludzie stracili Internet, telefon komórkowy i telefon stacjonarny przez kilka dni lub nawet tygodni po burzy. Jeśli twoje opcje komunikacji są ograniczone, możesz być w stanie skontaktować się z innymi, jeśli sąsiedzi nadal mają dostęp do usługi (i pozwalają ci korzystać z telefonu). Na Long Island wiele osób miało telefon i serwis internetowy po burzy, podczas gdy inne w pobliżu straciły te usługi przez dłuższy czas. Niektóre budynki użyteczności publicznej, takie jak biblioteki lub ratusza, oferowały te usługi w tym czasie. Warto sprawdzić, czy ktoś z twojej okolicy zachował nienaruszone usługi komunikacyjne, gdy klęska żywiołowa uderzy w twoją okolicę, abyś mógł skontaktować się z rodziną i przyjaciółmi, aby dać im znać, co robisz.
Klęski żywiołowe mogą być bardzo przerażające i choć nigdy nie chcemy się z nimi zmierzyć, przygotowanie z wyprzedzeniem do dobrego planu, szczególnie w odniesieniu do zarządzania POChP, może znacznie ułatwić sprawę.
Dr. Schreiber jest certyfikowany przez Amerykańską Radę ds. Chorób Wewnętrznych w medycynie wewnętrznej i chorobach płuc. Jest członkiem Nassau Chest Physicians, P.C., którzy są aktywnie zaangażowani w American Lung Association w Nowym Jorku. Schreiber jest dyrektorem SICU w Szpitalu św. Franciszka, dyrektorem medycznym Departamentu Policji Oyster Bay Cove Village i członkiem Korpusu Medycyny Nassau. Pracuje w profesjonalnych szpitalach St. Francis Hospital, North Shore University Hospital (Manhasset and Plainview) oraz St. Joseph Hospital.
