Na podstawie twoje odpowiedzi na nasz Quiz dla alergików IQ Quiz, poprosiliśmy Miriam Anand, MD, praktykującego alergologa w Tempe w Arizonie, i dyplomatę Amerykańskiej Rady ds. Alergii i Immunologii, by rozważyć niektóre z najczęstszych nieporozumień na temat ciężkich alergii.
Ciężki stan alergii: leczenie anafilaksji
Stwierdziliśmy, że 35% respondentów uważa, że anafilaksję można powstrzymać za pomocą wystarczającej ilości leków przeciwhistaminowych.
Dr. Reakcja Ananda
Potencjalnie groźne objawy, które wystąpiły podczas reakcji anafilaktycznej - takie jak kaszel, świszczący oddech, trudności w oddychaniu, pokrzywka i możliwe zatrzymanie akcji serca - najlepiej i najszybciej odpowiadają na epinefrynę. Dlatego leczenie pierwszego rzutu w przypadku wstrząsu anafilaktycznego to epinefryna wstrzykiwana do uda lub podawana dożylnie, w ciężkich przypadkach, gdy dostęp do kości jest dostępny.
Można powiedzieć, że inne leki mogą być stosowane w połączeniu z z adrenaliną , takie jak leki przeciwhistaminowe, które pomagają leczyć pokrzywkę lub swędzenie, lub inhalator pomagający w leczeniu trudności z oddychaniem. Sterydy można również podawać w czasie trwania reakcji i kontynuować przez okres do 72 godzin, aby zapobiec reakcjom w fazie późnej.
Ciężka alergia Insight: noszenie leków ratunkowych
Na pytanie, czy ich dziecko nosi lekarstwa ratunkowe w szkole, 45 procent respondentów powiedział: Nie, leki ich dziecka są przechowywane w gabinecie pielęgniarskim. Czy dla dzieci lepiej jest trzymać leki ratunkowe zamiast przechowywać je w gabinecie pielęgniarskim?
Dr. Odpowiedź Ananda
Pierwszą linią leczenia anafilaksji jest epinefryna. Trudno jest przewidzieć, czy dana reakcja może zagrażać życiu. Objawy ciężkiej reakcji alergicznej obejmują wstrząs, ciężkie świszczący oddech i obrzęk, który może blokować drogi oddechowe. Pozornie łagodne reakcje mogą bardzo szybko przejść do poważniejszych reakcji. Epinefryna jest jedynym lekiem, który może szybko leczyć takie ciężkie objawy i powinien być przechowywany w bezpośrednim sąsiedztwie osób z ciężkimi alergiami. Inne dostępne leki to krótko działające leki blokujące receptory H1, takie jak difenhydramina i H2-blokery, takie jak cymetydyna.
W przypadku dziecka z alergią, które może prowadzić do anafilaksji, należy zachować samobójstwo w postaci adrenaliny. dziecko lub z nauczycielem odpowiedzialnym za nadzór nad dzieckiem (jeśli zezwala na to prawo stanowe). Nauczyciele i inni pracownicy szkoły powinni znać zastosowanie automatycznego wtryskiwacza. Podczas gdy nie ma określonego wieku, w którym dziecko powinno być odpowiedzialne za podawanie samobójczego epinefryny, może to pomóc w okresowym przeglądzie instrukcji z autowstrzykiwaczem u dziecka. Jeśli leki ratunkowe są przechowywane tylko w szkolnej placówce pielęgniarskiej, może wystąpić opóźnienie w podawaniu, a opóźnienia w podawaniu epinefryny powodują zgony z powodu anafilaksji. Najlepiej byłoby, gdyby leki znajdowały się w bezpośrednim sąsiedztwie dziecka narażonego na ciężką reakcję alergiczną.
Ciężka alergia Insight: czas anafilaksji
Stwierdziliśmy, że 57% respondentów wybrało nieprawidłową odpowiedź na to pytanie : W jakim okresie czasu reakcja alergiczna może przekształcić się w anafilaksję?
Dr. Reakcja Ananda
Anafilaksja to ciężka reakcja alergiczna, która wywołuje objawy w dwóch lub więcej systemach ciała. Oznacza to, że kichanie i ule, na przykład, będą stanowić reakcję anafilaktyczną. Wszystkie epizody anafilaksji należy traktować poważnie, ponieważ reakcja może szybko postępować i może zagrażać życiu. Anafilaksja często występuje w ciągu kilku minut po ekspozycji na alergen, ale może wystąpić nawet po dwóch godzinach. Istnieją różne zmienne, które określają, jak szybko dana osoba zareaguje. Na przykład, wstrzyknięty alergen, taki jak użądlenie przez owada, może spowodować, że objawy rozwiną się szybciej niż połknięty alergen, ale nawet spożyty alergen może spowodować natychmiastową ciężką reakcję u bardzo wrażliwej osoby.
Aż 20 procent osób, które mają epizod anafilaktyczny, również doświadcza reakcji późnej fazy lub dwufazowej. Charakteryzuje się on powrotem objawów w dowolnym czasie od 4 do 6 godzin do 72 godzin po pierwszej reakcji.
