Spisu treści:
- Bitwa Laury Chambless z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego
- Droga Chamblessa Laury do chirurgii
- Dostosowanie się do życia za pomocą pokrowca na guzik
Laura Chambless większość życia spędzała wolna od problemów związanych z trawieniem, nawet po zaspokojeniu ulubionych potraw. "Byłem jedynym w rodzinie, który chciał jeść indyjskie lub meksykańskie jedzenie bez żadnych problemów" - wspominała - "nigdy nie byłem chory. Ale to wszystko zmieniło się latem 2011 roku, kiedy atak krwawej biegunki wysłał ją do lekarza. 24-letnia studentka uniwersytetu w Alabamie była zdumiona jej stanem, myśląc, że może miała zatrucie pokarmowe. Diagnoza była jednak znacznie bardziej długotrwała i wyniszczająca.
Kolonoskopia wykazała, że Chambless cierpi na wrzodziejące zapalenie jelita grubego, przewlekłą zapalną chorobę jelit, o której nigdy nie słyszała. W wrzodziejącym zapaleniu okrężnicy zapalenie powoduje otwarte rany w wyściółce okrężnicy i odbytnicy. Poza krwawieniem i biegunką często dochodzi do skurczów brzucha. U pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego występuje również zwiększone ryzyko raka okrężnicy. Choroba może wystąpić u osób w każdym wieku, ale zwykle jest rozpoznawana przed ukończeniem 30. roku życia.
W tym miesiącu Chambless zaczęła przyjmowanie leków, ale przyznała, że wcześnie nie była bardzo zaniepokojona diagnozą wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. "Nie zdawałem sobie sprawy z tego, jak źle się to stanie, lub że będzie to sytuacja zmieniająca życie" - opowiadała.
Bitwa Laury Chambless z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego
Do grudnia 2011 r. Trzewiki Chamblessa kontrolowały jej życie . "Liczba razy, kiedy szedłem do łazienki, dramatycznie wzrosła do około 15 do 20 razy dziennie, a ilość krwi była nierealna i naprawdę nie była normalna" - powiedziała.
Zdecydowana potrzeba korzystania z łazienki zdecydowanie zmieniła się jej codzienne czynności. "Chodzenie na zajęcia było problemem, problemem było pójście do biblioteki", powiedziała, zauważając, że musi mieć natychmiastowy dostęp do łazienki, ponieważ trzymanie jej nie było możliwe.
Sytuacja szybko poszła od Co gorsza, jej gastroenterolog postawił ją na jeden lek po drugim, bez prawdziwej ulgi, spędziła lato 2012 w szpitalu i do tego czasu, cały jej okrężnica była w stanie zapalnym, a nawet leki ostatniej szansy zawiodły Chambless była bardzo chora, krwawiła non-stop i była słaba, potrzebowała pomocy, szybko.
Droga Chamblessa Laury do chirurgii
Jamie Cannon, lekarz chirurgii okrężnicy w szpitalu University of Alabama w Birmingham i asystentem chirurga W School of Medicine w University of Alabama rozmawiał z Chambless o potrzebie operacji, dr Cannon wyjaśnił, że jej jelita grubego grozi perforacja, potencjalnie zagrażająca życiu sytuacja, i że cały jej okrężnicy i odbytnicy muszą wyjść - przerażająca perspektywa lub ktoś taki młody. Ale Cannon wyjaśnił, że mogłaby wykonać serię operacji, które ostatecznie pozwoliłyby na prawie normalne funkcjonowanie jelit. Chambless mógł uniknąć trwałej ileostomii, która wymagałaby zewnętrznego worka do pobrania stolca. Cannon powiedział, że operacja, zwana operacją j-pouch, ma ponad 90-procentowy wskaźnik sukcesu. Większość pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego jest dobrymi kandydatami.
Oto jak to działa: Najpierw chirurg usuwa okrężnicę i odbytnicę, ale pozostawia nienaruszony odbyt i mięśnie odbytu. Następnie chirurg tworzy torebkę z ostatniej części jelita cienkiego, która jest przyszyta do odbytu. Saszetka działa jak odbyt; jego celem jest trzymanie taboretu, dopóki nie zostanie wydalony w zwykły sposób. U większości pacjentów powstaje tymczasowa ileostomia, która odprowadza odpady z torebki, aby mieć czas na wyleczenie. Następnie, w późniejszej operacji, ileostomia zostaje zamknięta, a torebka staje się funkcjonalna.
W przypadku Chambless, Cannon przeprowadził operację w trzech oddzielnych operacjach. Jedną z najtrudniejszych rzeczy dla Chamblessa była torba na ileostomię przez cztery miesiące. "Była to definitywna korekta," powiedziała, "ale byłem szczęśliwy, że nie krwawię przez cały dzień poza obszarem, którego nigdy nie powinieneś wykrwawić."
Dostosowanie się do życia za pomocą pokrowca na guzik
Dla osób z kieszonką typu j jest "nowa normalna", ponieważ stolce będą częstsze, wyjaśnił Cannon. Zazwyczaj ludzie będą musieli opróżniać wnętrzności za każdym razem, gdy oddadzą mocz, a stolec będzie luźny, szczególnie na początku. Ale z biegiem czasu, powiedziała, stolec zazwyczaj uciska się, a torebka rozciąga się i może pomieścić więcej. "Dla większości ludzi jest to drastyczna poprawa w ich życiu" - powiedział Cannon.
Chambless może to potwierdzić. Potrafi jeść prawie wszystko, czego chce - nawet meksykańskie faworki - i nie musi już planować dnia spędzonego w pobliżu łazienki. Niedawno ukończyła 4-godzinną wycieczkę bez przerw w łazience, a ona wróciła do szkoły, pracując nad tytułem magistra rachunkowości.
"Chcę, żeby ludzie wiedzieli, że chociaż operacja jest przerażająca, a życie po niej jest inny niż życie z okrężnicą, zdecydowanie warto. "powiedział Chambless. "Z czystym sumieniem poleciłbym go każdemu z poważnym przypadkiem wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, ponieważ jest to lekarstwo."
