Zwyrodnienie plamki żółtej - fakty, przyczyny, objawy, diagnoza i leczenie |

To choroba jest główną przyczyną utraty wzroku w Stanach Zjednoczonych.

Zwyrodnienie plamki jest chorobą oczu, która atakuje plamkę lub środkową część siatkówki.

Często jest to wskazane przez nagromadzenie druzów, które są żółte depozyty pod siatkówką. Siatkówka znajduje się w wewnętrznej tylnej warstwie oka.

Plamka składa się z milionów światłoczułych komórek, które zapewniają ostre, centralne widzenie. To najczulsza część siatkówki.

Siatkówka przekształca światło w sygnały elektryczne i przekazuje te sygnały przez nerw wzrokowy do mózgu, który przekształca je w rzeczywiste obrazy, co pozwala zobaczyć.

Kiedy plamka jest uszkodzone, środek pola widzenia może wydawać się zamazany, zniekształcony lub ciemny.

Częstość występowania zwyrodnienia plamki

Zwyrodnienie plamki żółtej dotyka ponad 10 milionów ludzi w Stanach Zjednoczonych i jest główną przyczyną utraty wzroku - więcej niż zaćma i jaskra połączone, według Amerykańskiej Zwyrodnienia Plamki żółtej

Zwyrodnienie plamki żółtej nie powoduje całkowitej utraty wzroku, ponieważ nie wpływa na widzenie peryferyjne. Ale może znacząco wpływać na codzienne czynności - takie jak umiejętność prowadzenia, czytania, pisania, gotowania, wykonywania pewnych czynności lub rozpoznawania twarzy lub kolorów.

Możliwe jest zwyrodnienie plamki żółtej tylko w jednym oku lub mieć bardziej ciężka postać choroby w jednym oku niż druga.

Istnieje kilka różnych rodzajów zwyrodnienia plamki żółtej, które wyjaśnione są w poniższych sekcjach.

Zwyrodnienie plamki związane z wiekiem

Zwyrodnienie plamki związane z wiekiem ( AMD) jest główną przyczyną utraty wzroku u osób w wieku 50 lat i starszych.

Choroba najprawdopodobniej wystąpi po 60 roku życia, ale może wystąpić wcześniej.

AMD występuje częściej u białych niż w czerni lub Hiszpanie.

Ryzykujesz również AMD, jeśli masz rodzinną historię choroby.

Chociaż istnieje kilka genów powiązanych z rozwojem AMD, nie jest jasne, czy testy genetyczne mogą dokładnie przewidzieć twoje ryzyko. dla stanu.

AMD postępuje szybciej w niektórych ludziach niż w innych s. Istnieją trzy ogólne stadia choroby:

Wczesna AMD W tym stadium przedobjawowym twoja plamka rozwija średnie druzy (o szerokości ludzkiego włosa), ale możesz nie zauważyć utraty wzroku. Druzowie będą zauważalne podczas rutynowego badania wzroku.

Pośrednia AMD W tym etapie twoja plamka rozwija większe druzy i możesz mieć zmiany pigmentu w siatkówce. Możesz doznać utraty wzroku lub jej nie, ale zmiany w siatkówce oka będą widoczne podczas badania wzroku.

Późne AMD Na tym etapie rozwijasz średnie i duże druzy w plamce żółtej, a w rezultacie zauważalna utrata wzroku.

AMD ma kilka objawów na wczesnym etapie, dlatego ważne jest regularne badanie wzroku.

Jeśli masz późne AMD tylko w jednym oku, możesz nie zauważyć żadnych zmian w ogólnej wizji . W rzeczywistości możesz nadal być w stanie prowadzić, czytać i widzieć blisko.

Ale późne AMD w jednym oku oznacza zwiększone ryzyko późnego AMD w drugim oku.

Jeśli rozwiniesz wczesną AMD , niekoniecznie musisz przejść do późnej AMD. Badania pokazują, że ludzie z wczesną postacią AMD w jednym oku i bez objawów AMD w drugim oku, mają około 5 procent szans na przejście do późnej AMD po 10 latach.

Jeśli masz wczesne AMD w obu oczach, masz około 14 procent szans na rozwinięcie późnej postaci AMD w co najmniej jednym oku po 10 latach.

Zwyrodnienie plamki żółtej

Suchy AMD, czyli zanik geograficzny, jest rodzajem późnej AMD.

W oczach z suchym AMD, wrażliwe na światło komórki w plamce żółtej i tkanki pod nią ulegają stopniowemu rozkładowi, co prowadzi do utraty wzroku.

Choroba występuje najczęściej u osób w wieku powyżej 65 lat.

Suchy AMD wiąże się zarówno z czynnikami genetycznymi, jak i środowiskowymi, w tym z paleniem i dietą.

Zwykle dotyczy obu oczu. Jeśli suche AMD atakuje tylko jedno oko, możesz nie zauważyć żadnych zmian w widzeniu, ponieważ zdrowe oko może zrekompensować uszkodzone oko.

Zwyrodnienie plamki żółtej

Suche AMD może przejść do zwyrodnienia plamki na mokro lub neowaskularyzacji, kolejne mniej powszechny, ale ostrzejszy i szybko postępujący typ późnej AMD.

Spośród wszystkich osób z AMD tylko 10 procent ma mokrą postać.

Mokry AMD może rozwinąć się na dwa sposoby.

W niektórych przypadkach widzenia strata spowodowana jest nieprawidłowym wzrostem naczyń krwionośnych, od naczyniówki pod i do plamki. Nazywa się to neowaskularyzacją naczyniówki.

Naczyniowód jest warstwą naczyń krwionośnych między siatkówką a twardówką, zewnętrzną warstwą oka.

Nieprawidłowe naczynia krwionośne mogą przeciekać płyn lub krew, zakłócając działanie siatkówki.

W innych przypadkach utrata wzroku jest spowodowana gromadzeniem się płynu z naczyniówki. Ten płyn może gromadzić się między naczyniówką a RPE, powodując guz w plamce.

Możliwe jest posiadanie zarówno suchego, jak i wilgotnego AMD w tym samym oku, a każdy stan może pojawić się jako pierwszy.

Choroba Stargardta

Choroba Stargardta jest formą zwyrodnienia plamki żółtej spowodowanego śmiercią komórek fotoreceptorów w plamce żółtej.

Nazwano go dla niemieckiego okulisty Karla Stargardta, który zgłosił pierwszy znany przypadek choroby w 1901 roku.

Choroba Stargardta jest wyjątkowa forma zwyrodnienia plamki w tym sensie, że dotyka dzieci i nastolatków.

Jest to najczęstsza forma odziedziczonego młodzieńczego zwyrodnienia plamki żółtej. Mimo to tylko około 20 000 przypadków zwyrodnienia plamki dotyka młodszych ludzi.

Choroba zwykle atakuje oba oczy i rozwija się u osób w wieku od 6 do 20 lat.

Na początku młodzi ludzie z chorobą Stargardta doświadczają trudności czytanie lub adaptacja do jasnego światła

Choroba Stargardta jest związana z mutacją w genie ABCA4, która powoduje wytwarzanie białka, które blokuje normalne przejście pokarmu i odpadów do komórek fotoreceptorów.

W wyniku tego, flecks depozytów odpadowych zwanych lipofuscinami gromadzą się w nabłonku barwnikowym siatkówki oka (RPE), prowadząc do uszkodzenia.

Jeśli oboje rodzice są nosicielami mutacji ABCA4, istnieje 25 procent szans, że dziecko zachoruje.

Nie ma lekarstwa w przypadku choroby Stargardta, ale jej objawy można opanować za pomocą iniekcji do gałki ocznej, co może spowolnić jej postęp.

Prawidłowe odżywianie i stosowanie środków ochrony oczu (w tym okularów przeciwsłonecznych blokujących promieniowanie UVA, UVB i niebieskie światło) może również zmniejszyć ri sk dla choroby lub opóźnić jej rozwój.

Nadmiar witaminy A - zwykle korzystny składnik odżywczy dla zdrowia wzroku - może być toksyczny dla oczu osób cierpiących na chorobę Stargardta, ponieważ ich oczy nie mogą metabolizować składników odżywczych.

Stan ten zwykle nie prowadzi do całkowitej ślepoty, ale często wymaga użycia pomocy wzrokowej w celu zmaksymalizowania widzenia obwodowego.

Przyczyny zwyrodnienia plamki żółtej i czynniki ryzyka

Dokładna przyczyna wszelkich postaci zwyrodnienia plamki jest nieznana, ale choroba została powiązana zarówno z czynnikami genetycznymi, jak i środowiskowymi.

Czynniki ryzyka zwyrodnienia plamki to:

• wiek (najczęściej u osób w wieku 65 lat i starszych)
• historia rodzinna
• palenie
• otyłość
• Choroba sercowo-naczyniowa

Kilka genów zostało powiązanych ze zwyrodnieniem plamki żółtej (takich jak gen ABCA4, jak omówiono powyżej), ale badania w tej dziedzinie są jeszcze we wczesnym stadium.

Badania wykazały, że palenie papierosów lub regularne narażone na dym istotnie inc zmniejsza ryzyko zwyrodnienia plamki żółtej.

Bycie otyłym zwiększa prawdopodobieństwo, że wczesne lub pośrednie zwyrodnienie plamki żółtej przejdzie w bardziej ciężką postać choroby.

Na koniec, jeśli u pacjenta występowały w przeszłości choroby serca lub udar, można również są bardziej narażone na zwyrodnienie plamki żółtej.

Objawy zwyrodnienia plamki

Różne formy zwyrodnienia plamki mają nieznacznie różne objawy. Podstawowe objawy choroby to:

• Zmniejszone lub zniekształcone widzenie centralne w jednym lub obu oczach
• Zmniejszona zdolność widzenia lub różnicowania kolorów
• Niewidomych lub rozmytych miejsc w polu widzenia
• Ogólne nieostrość w ogólnym widzeniu

Odwiedź swojego okulistę, jeśli zauważysz zmiany w centralnym polu widzenia lub zdolność dostrzegania kolorów i szczegółów - szczególnie, jeśli masz 50 lat lub więcej.

Wraz z rozwojem AMD rozmazany obszar w pobliżu centrum widzenia może się powiększyć, lub mogą rozwinąć się puste plamki w centralnym polu widzenia.

Diagnozowanie zwyrodnienia plamki

Aby potwierdzić diagnozę zwyrodnienia plamki żółtej, lekarz okulista może wykonać kilka testów:

Podstawowe badanie okulistyczne Badanie tylnej części oko najprawdopodobniej przyjdzie pierwsze. Po rozszerzeniu źrenic kroplami do oczu, lekarz sprawdzi, czy nie doszło do uszkodzeń spowodowanych przez druzy lub gromadzenie się płynu.

Siatka Amslera Aby sprawdzić defekty w centrum pola widzenia, lekarz może zastosować test zwany siatką Amslera. . Jeśli masz zwyrodnienie plamki żółtej, niektóre linie proste w siatce Amslera będą wyglądały na wyblakłe, złamane lub zniekształcone.

Angiografia fluorescencyjna W tym teście (którego wariant nazywa się zieloną angiografią indocyjaninową), twój lekarz wstrzyknąć barwny barwnik do żyły w ramieniu, które przejdzie do naczyń krwionośnych w oku, podświetlając je.

Twój lekarz użyje wtedy specjalnej kamery, aby zrobić zdjęcie, gdy barwnik przemieszcza się przez naczynia krwionośne, aby sprawdzić, czy masz nieprawidłowe naczynia krwionośne lub inne zmiany w siatkówce.

Optyczna koherentna tomografia (OCT) Jest to nieinwazyjny test obrazowania, który pozwala uzyskać szczegółowe obrazy przekrojów siatkówki, pozwalając lekarzowi na wykrycie obszarów przerzedzania, zagęszczania, lub obrzęk.

Test ten służy również do monitorowania reakcji siatkówki na leczenie.

Leczenie zwyrodnienia plamki

Nie ma lekarstwa na zwyrodnienie plamki żółtej, ale można zastosować kilka różnych metod leczenia w celu jego progresy sion. Należą do nich:

Operacja Niektóre osoby z zaawansowanym zwyrodnieniem plamki żółtej w obu oczach mogą być kandydatami do zabiegu chirurgicznego, w którym soczewka teleskopowa jest wszczepiana w jedno oko.

Soczewka teleskopowa jest zaprojektowana do powiększania pola widzenia i poprawić zarówno odległość, jak i zbliżenie. Ale soczewka ma bardzo wąskie pole widzenia.

Lekarstwo Jeśli masz mokre zwyrodnienie plamki żółtej, niektóre leki mogą zatrzymać wzrost nowych, nieprawidłowych naczyń krwionośnych w plamce. Leki stosowane w tym celu obejmują:

• Avastin (bevacizumab)
• Lucentis (ranibizumab)
• Eylea (aflibercept)

W większości przypadków lekarz wstrzyknie te leki do chorego oka lub oczu, zazwyczaj około co cztery tygodnie.

Jeśli leczenie jest skuteczne, możesz odzyskać utracone widzenie, gdy naczynia krwionośne kurczą się, a płyn pod siatkówką zostanie wchłonięty.

Ryzyko związane z tymi wstrzyknięciami obejmuje krwotok, ból oka, "pływaki, "zwiększone ciśnienie w oku i zapalenie oczu. Niektóre z tych leków mogą również zwiększać ryzyko udaru.

Terapia fotodynamiczna Ta terapia jest czasami stosowana do naprawy nieszczelnych naczyń krwionośnych w mokrym zwyrodnieniu plamki żółtej

Twój lekarz najpierw wstrzyknie lek Visudyne (werteporfina) do żyła w twoim ramieniu. Lek dostanie się do naczyń krwionośnych w plamce żółtej.

Twój lekarz będzie wtedy kierował specjalny skoncentrowany laser na nienormalne naczynia krwionośne w oku, aktywując lek. Powoduje to zamknięcie naczyń krwionośnych i zatrzymanie wycieku.

Możesz potrzebować wielu zabiegów w czasie, ponieważ leczone naczynia krwionośne mogą zostać ponownie otwarte.

Musisz również unikać bezpośredniego światła słonecznego i jasnego światła, dopóki lek nie oczyści twojego Ciało, które może zająć kilka dni.

Fotokoagulacja Podczas tego leczenia lekarz używa wysokoenergetycznego lasera do uszczelniania nieprawidłowych naczyń krwionośnych. Pomaga to powstrzymać krwawienie naczyń i minimalizuje dalsze uszkodzenia plamki.

Leczone naczynia krwionośne mogą odrastać, wymagając dalszych zabiegów.

Niestety, niewiele osób z mokrym zwyrodnieniem plamki jest kandydatami do tego leczenia, ponieważ często rozwijają się nieprawidłowe naczynia krwionośne bezpośrednio pod centrum plamki

Terapia słabo widzialna Wiele osób odnosi korzyści z wizyty u lekarza, który może pomóc Ci znaleźć sposób na dostosowanie się do zmieniającej się wizji, przy użyciu specjalnych okularów i innych urządzeń wspomagających

Specjalista rehabilitacji nisko widzialnej, terapeuta zajęciowy, twoje oko w tym obszarze może być przeszkolony lekarz lub inny pracownik służby zdrowia.