Rozmowa z lekarzem Alzheimera |

Anonim

TRANSCRIPT

Mary-Ellen Siegel, opiekun Alzheimera: Kiedy po raz pierwszy zacząłem podejrzewać, że może mieć Alzheimera, jego lekarze tak naprawdę nie rozpoznali go, ponieważ trochę podskoczył, kiedy poszliśmy.

James E. Galvin, MD, MPH: Często osoba z chorobą Alzheimera nie zdaje sobie sprawy, że ma problemy. Zazwyczaj rodzina może zauważyć te rzeczy. Bardzo ważne jest, aby członek rodziny udał się na wizytę u lekarza z pacjentem, aby przedstawić historię tego, jak się zmieniło i jak ta zmiana wpływa na ich zdolność do wykonywania codziennych czynności.

Adrien Riley, opiekun Alzheimera: Regularnie uczęszczam na wizytę u lekarza u mojej matki, odkąd przyprowadziłem ją z Północnej Karoliny do Nowego Jorku, która trwa już od roku. Nauczyłem się mówić im rzeczy, które chciałaby zachować w tajemnicy, i wiem, że muszą to wiedzieć.

Dr. Galvin: Opiekun powinien przygotować listę pytań - rzeczy, które są ważne, rzeczy, o których potrzebują informacji. Masz pytania, mają odpowiedzi. Często nie dostaniesz odpowiedzi, jeśli nie zadasz pytania.

Po postawieniu diagnozy jedną z naprawdę ważnych rzeczy dla rodziny jest stworzenie sieci wsparcia. Pracuj z lekarzem, może pracuj ze stowarzyszeniem Alzheimera lub innymi organizacjami społecznymi, a jeśli nie masz pewności, idź zdobyć drugą opinię - zapytaj innego lekarza, co myśli lekarz.

Nancy Tongue, opiekun Alzheimera: Ostatecznie trzy lata temu sprowadziłem moją matkę do centrum pamięci, aby przeprowadzić testy neuropsychologiczne i spróbować postawić diagnozę. A diagnozy nie są tak jednoznaczne - to trochę niejasny proces. I przeniosłem ją od internistów do geriatra; Pracowałem [także] z neurologiem.

Dr. Galvin: Lekarze, którzy specjalizują się w opiece nad chorobą Alzheimera, zazwyczaj będą to neurolodzy, psychiatrzy lub geriatrzy. Są to lekarze chorób wewnętrznych specjalizujący się w opiece nad starszymi osobami dorosłymi. Specjalności te mają doświadczenie w zarządzaniu szczególnie trudnymi sprawami i zapewnieniu opiekunowi dodatkowych zasobów.

Mary-Ellen Siegel: Potrzebowaliśmy [specjalistów] czasami w sprawach behawioralnych - wiesz, że będzie krzyczeć. Tak więc zadbano o to, udając się do odpowiednich lekarzy.

arrow