W tej serii pytań i odpowiedzi trzy osoby z depresją i dwójka ekspertów zajmujących się chorobami psychicznymi rzucają światło na codzienne wyzwania związane z radzeniem sobie z depresją i oferują wskazówki, jak żyć lepiej z warunkiem - lub w celu wsparcia ukochanej osoby. To już czwarta część serii.
Przegląd w skrócie:
- Mani Garcia-Lesy , 42. Doktorantka w City University of New York w ramach programu Psychologia zdrowia i Klinika. Zdiagnozowano depresję o 29.
- Bianca Thompson , 30. Certyfikowany asystent pielęgniarski w Oklahoma City. Zdiagnozowano depresję na 19.
- Sara (nie jej prawdziwe nazwisko), 30. Strateg ds. Treści dla wydawcy książek w Nowym Jorku. Zdiagnozowano depresję o 14.
- Jacoba Appela, MD . Psychiatra i adiunkt w psychiatrii w Icahn School of Medicine na górze Synaj w Nowym Jorku.
- Becky Whetstone, PhD . Licencjonowany psychoterapeuta w prywatnej praktyce w Little Rock, Arkansas.
CZĘŚĆ 4: Leczenie depresji
P: Na co składa się obecnie twój plan leczenia? Co doprowadziło cię do znalezienia odpowiedniego leczenia?
Sara: Przeszedłem przez wiele planów leczenia. Miałem wielu terapeutów - tak wielu straciłem z nich wszystkich. Większość z nich stosowała terapię poznawczo-behawioralną. W pewnym momencie byłem w programie ambulatoryjnym. Zrobiłem terapię grupową. Moją ulubioną była dialektyczna terapia behawioralna, która moim zdaniem była najbardziej pomocna w nauce radzenia sobie z negatywnymi emocjami. Właściwie nigdy nie znalazłem dla siebie idealnego terapeuty, więc ostatecznie zrezygnowałem z tego, gdy poczułem się stabilny z lekami. Minęło prawie sześć lat próbowania różnych leków, lekarzy i planów leczenia, zanim znalazłem coś, co zadziałało. Może to zająć dużo czasu - wystarczająco długo, aby sądzić, że wielu ludzi porzuca nadzieję.
Bianca: Mój plan leczenia składa się z leków, terapii, grup wsparcia, monitorowania objawów i kilku zdrowych zmian w stylu życia. zrobiony. Leki pomagają niektórym z moich symptomów, ale to terapia rozmowa, która pomogła mi zmienić mój umysł. Uczestnictwo w grupach wsparcia pomaga mi dzielić codzienne zmagania z innymi ludźmi żyjącymi z podobną chorobą.
Jeśli chodzi o zmiany stylu życia, utrzymuję dobrą równowagę między godzinami, które spędzam pracując, godzinami, które spędzam z innymi i godzinami spędzonymi na robieniu rzeczy, które lubię. Pójście do kina lub kolacji z przyjacielem pomaga mi powstrzymać się od izolacji siebie i pozwala mi poczuć się "normalnie", a malarstwo jest relaksujące i daje mi sposób na wyrażenie emocji, o które walczę. Wreszcie, dziennikarstwo pomaga mi monitorować objawy i dostrzegać subtelne zmiany w moich myślach. Ćwiczę, pozwalając sobie na moje uczucia, nie osądzając ich ani nie próbując w żaden sposób kontrolować ich.
Mani: Przez kilka lat moje leczenie składało się z leków połączonych z psychoterapią. W końcu udało mi się opanować depresję bez przyjmowania leków i kontynuowałem ją tylko z psychoterapią. Obecnie widzę terapeuty w razie potrzeby, i uważam, że zasady uważności, regulacji emocji i terapii opartych na współczuciu są bardzo skuteczne. Zauważyłem też, że praktyka parkour - dyscypliny wyrosłej z wojskowych treningów przeszkodowych - jest żywą metaforą wielu podstawowych zasad terapii rozmów (uważność, stawianie czoła i przezwyciężanie lęków, łączenie się ze społecznością), więc jestem naprawdę cieszę się, jak mi to pomaga. Wydaje mi się, że "odpowiednie leczenie" zmienia się tak samo jak ja, więc musiałem nauczyć się podejmować wyzwanie znalezienia tego, co działa dla mnie w miarę upływu czasu.
Perspektywy eksperta:
Dr. Whetstone: Niezwykle ważne jest, abyś był związany ze swoim terapeutą. Jeśli nie czujesz z nimi chemii lub nie lubisz ich stylu, znajdź kogoś innego. Wszyscy szkolimy się inaczej i mamy różne osobowości i zainteresowania. Możesz znaleźć swój mecz, jeśli się rozejrzysz. Ważne jest również spojrzenie na styl życia, odżywianie, aktywność fizyczną i to, co robisz, aby odżywiać się duchowo. (Dla mnie jest to regularnie w przyrodzie.) Musimy mieć dużo czasu na żywienie. Ponadto, jestem wyszkolony do wykonywania hipnozy i stwierdzam, że jest to ogromna korzyść dla moich klientów i bardzo polecam medytację. Interwencje, takie jak neurofeedback i biofeedback, również mogą być bardzo pomocne, ponieważ ćwiczą mózg, aby funkcjonował zdrowiej. Wreszcie, wielu uważa, że przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych to lekceważenie, ale jest to błędny pogląd. Podzielam się własnymi doświadczeniami z depresją i przyjmowaniem leków, ponieważ chcę pomóc usunąć wszelkie wstyd związane z chorobą.
Dr Appel: Chociaż żadne leczenie nie jest skuteczne w przypadku choroby każdego pacjenta, aktualne dane sugerują, że połączenie terapii rozmów i leków daje najbardziej pomyślny wynik w łagodnej i umiarkowanej depresji. Rodzaje terapii konwersacyjnych obejmują terapię poznawczo-behawioralną (CBT), terapię wspomagającą oraz terapię znaną jako terapia interpersonalna (IPT), która dobrze sprawdza się w przypadku depresji związanej z określonymi doświadczeniami życiowymi. Wreszcie terapia elektrowstrząsowa (ECT) jest zdecydowanie najskuteczniejszym sposobem leczenia depresji i z pewnością należy ją rozważyć w przypadku ciężkiej depresji lub opornej na leczenie. Mimo, że ma on skutki uboczne, w ostatnim dziesięcioleciu dokonano znacznych postępów w dziedzinie ECT, a te skutki uboczne zostały znacznie zminimalizowane.
NASTĘPNIE: Część 5: Mówienie o depresji
