W ŚRODĘ, 23 maja 2012 r. (MedPage Today) - Ciąża ciążowa jest często obwiniana za większe dzieci, ale według nowego badania ciężar matki może mieć znacznie większy wpływ na masę urodzeniową niemowląt niż na glikemię.
Wśród kobiety bez ciążowej cukrzycy, znaczące metaboliczne predyktory posiadania niemowlęcia w wieku rozrodczym w dużym stopniu uwzględniały wskaźnik masy ciała (BMI) i przyrost masy ciała w czasie ciąży aż do czasu tolerancji glukozy - poinformowała Jill Hamilton, MD, Szpital dla chorych dzieci w Toronto i współpracownicy online w CMAJ .
Autorzy stwierdzili również, że leptyna i białko C-reaktywne pojawiły się jako znaczące negatywne predyktory dla masy urodzeniowej i dużych dzieci w wieku ciążowym . Historycznie, leptyna, hormon zaangażowany w regulację tkanki tłuszczowej, zwiększyła się wraz z BMI, więc negatywne skojarzenie jest "uderzające i świadectwem złożoności zagadnień związanych z kontrolą masy urodzeniowej" - napisał Edmond Ryan, MD, z Uniwersytetu Alberta w Edmonton, Kanada, w komentarzu CMAJ
grupa Hamiltona wyjaśniła, że "ta nowa koncepcja dotycząca względnego znaczenia otyłości matki w stosunku do glikemii może mieć wpływ na obecną debatę dotyczącą obniżenia progi diagnostyczne cukrzycy ciążowej w testach tolerancji glukozy przed badaniem ".
W październiku National Institutes of Health ma zorganizować konferencję na temat cukrzycy ciążowej. Jednym z problemów wymagających lepszej definicji jest odpowiedni udział masy matki i poziomu glukozy
Naukowcy przeprowadzili bieżącą analizę w kontekście trwającego prospektywnego badania kohortowego. Pacjenci byli rekrutowani, gdy byli spóźnieni w drugim trymestrze lub na początku trzeciego trymestru, a wszyscy przeszli 3-godzinny, 100-gg doustny test tolerancji glukozy.
Kobiety w bieżącej analizie miały upośledzoną tolerancję glukozy w ciąży lub normalną tolerancja glukozy; kobiety z cukrzycą ciążową zostały wykluczone. Ponadto populacja badana była ograniczona do białych, azjatyckich i południowoazjatyckich kobiet, ponieważ ustalono specyficzne dla etniczności centyle masy urodzeniowej dla tych grup w Kanadzie, wyjaśniają autorzy.
Wyniki dotyczące położnictwa oceniano podczas porodu. Przeprowadzono wielokrotną analizę regresji liniowej masy urodzeniowej noworodka z korektą dla następujących współzmiennych:
- Długość ciąży
- Waga niemowlęcia
- Dane demograficzne matki
- Status palenia przez matkę
- Stan tolerancji glukozy
- Adipokiny insuliny (leptyna)
- Białka zapalne (białko C-reaktywne)
Ostatecznie, analiza dostosowała się do BMI przed ciążą i przyrostu masy ciała w czasie ciąży aż do czasu doustnego testu tolerancji glukozy.
Spośród 472 kobiet, 22 procent miało pogorszoną tolerancję glukozy z powodu ciąży. Niemowlęta miały średnią masę urodzeniową prawie 8 funtów. a 68 było uważanych za duże w wieku ciążowym w momencie porodu.
BMI przed ciążą różniło się w grupach i było najwyższe w górnym tertile masy urodzeniowej. W momencie porodu ten najwyższy terret miał najdłuższą ciążę i największą część cesarskiego cięcia.
Długość ciąży, płeć męska, BMI przed ciążą i przyrost masy ciała podczas ciąży do czasu doustnego testu tolerancji glukozy wszystkie wiązały się z wyższą masą urodzeniową.
Kolejnym istotnym predyktorem posiadania większego dziecka było azjatyckie pochodzenie etniczne a białe, więc grupa powtórzyła analizę tylko dla białych kobiet. Te same predyktory pojawiły się u niemowląt w wieku rozrodczym. Również znaczenie bycia byłym palaczem w porównaniu z niepaleniem
Autorzy zwrócili uwagę na trzy punkty z tego badania. Po pierwsze, matczyna otyłość była najsilniejszym wyznacznikiem masy urodzeniowej noworodka i urodzeniem dziecka z nadmierną masą ciała. Zasugerowali, że wspólne czynniki genetyczne mogą mieć wpływ na otyłość matki i wzrost płodu
Po drugie, leptyna i białko C-reaktywne były istotnymi negatywnymi czynnikami prognostycznymi zarówno masy urodzeniowej, jak i dziecka w wieku rozrodczym, które mówi o względnym wkładzie czynników krążenia związanych z otyłością. "Czynniki te mogą odgrywać rolę w łagodzeniu pro-makrosomijnych skutków otyłości matki", napisali autorzy.
Wreszcie, tolerancja glukozy w ciąży była niezależnym predyktorem masy urodzeniowej, ale jej wpływ był stosunkowo niewielki w porównaniu z ciąży BMI i przyrost masy ciała w czasie ciąży. Jednak tolerancja glukozy nie była istotnym niezależnym czynnikiem predykcyjnym posiadania niemowlęcia w wieku rozrodczym.
Badanie miało pewne ograniczenia. Autorzy nie ocenili wysokocząsteczkowej postaci adiponektyny, która może być swoistym pośrednikiem matczynym, który wpływa na wzrost płodu. Również ciężar przed ciążą był zgłaszany przez pacjentów i mógł podlegać uprzedzeniom. Ostatecznie przyrost masy ciała w czasie ciąży nie został określony w całej długości ciąży.
Zalecenie autorów, że klinicyści celują w matczyną otyłość, brzmi dobrze, napisał Ryan. Niedawna metaanaliza pokazała, że zdrowa dieta kontrolowana pod względem kalorii mająca na celu ograniczenie nadmiernego przyrostu masy ciała podczas ciąży jest bezpieczna dla matki i dziecka i może poprawić wyniki ciąży w porównaniu z samym wysiłkiem fizycznym lub ich kombinacją.
Rzeczywiście, celowanie problem wagi w ciąży może być bardziej efektywnym wykorzystaniem zasobów opieki zdrowotnej niż obniżeniem progu cukrzycy ciążowej, dodał Ryan.
