Słowo anosognozja oznacza, że pacjent nie rozpoznaje ani nie rozumie natury swojej choroby. Ludzie czasami doświadczają anozognozji po udarach lub urazach mózgu i chorobach mózgu, takich jak choroba Alzheimera.
"Połowa wszystkich osób ze schizofrenią nie rozpoznaje choroby", mówi Ken Duckworth, lekarz medycyny, dyrektor medyczny National Alliance on Mental Illness i asystent profesora medycyny w Harvard Medical School w Bostonie.
Nazywany także "brakiem wglądu", anosognozja jest główną przeszkodą dla osób ze schizofrenią. Jeśli jesteś opiekunem osoby chorej na schizofrenię, wiesz, jak bardzo to dzwoni.
Anosognozja nie odradza się
W przeszłości ludzie przypisywali to niepowodzenie w rozpoznawaniu objawów schizofrenii w celu zaprzeczenia, mechanizmu obronnego, który wszyscy mamy. posługiwać się. Odmowa jest odmową uznania prawdy, która może zaszkodzić naszemu poczuciu własnej wartości. Może ona być różna od łagodnej, podobnie jak osoba, która myśli, że ma dużo do czynienia z nowym samochodem, do poważniejszych sytuacji, takich jak zaprzeczanie związane z alkoholizmem lub uzależnieniem od narkotyków.
Ale nie możesz przekonać kogoś, kto ma schizofrenię i anosognozja, że potrzebują pomocy. Rodzaje strategii interwencyjnych, które mogą działać dla osób, które po prostu zaprzeczają, nie będą działać dla osoby ze schizofrenią i anozognozją.
Co powoduje anozognozję w schizofrenii?
Anosognozja jest spowodowana zmianami fizycznymi w mózgu, ale naukowcy wciąż próbują dokładnie zrozumieć, które części mózgu są dotknięte i prowadzą do tego braku wglądu.
Udoskonalenia w technologii medycznej, takie jak obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI), poprawiły nasze zrozumienie anosognozji u osób chorych na schizofrenię. Na przykład w niedawnym badaniu wykorzystano MRI do analizy zależności między zdolnością pacjentów do rozpoznawania aspektów ich schizofrenii a objętością istoty szarej w różnych obszarach ich mózgów. Więcej szarej materii w niektórych obszarach mózgu wiązało się z większą świadomością schizofrenii. Różne obszary mózgu były odpowiedzialne za rozpoznanie, że istnieją problemy i połączenie tych problemów z chorobą.
Przepływ krwi do pewnych obszarów mózgu może również odgrywać rolę w niezdolności osób ze schizofrenią do rozpoznania ich stanu , według badań opublikowanych w wydaniu Journal of Psychiatry and Neuroscience 2012.
Anosognozja w schizofrenii: porady dla opiekunów
Ludzie z anosognozą rzadziej szukają i trzymają się leczenia niż ludzie, którzy uznają, że są chory. "To całkiem logiczne, dlaczego bierzesz leki na chorobę, o której nie wiesz, że masz?" mówi dr Duckworth. Jest to szczególnie ważne, gdy leki, o których mowa, mogą mieć wiele skutków ubocznych.
Dla opiekunów może to być bardzo frustrujące, gdy patrzy się na leczenie ich bliskich. Ale odrobina pracy domowej może pomóc złagodzić tę frustrację:
Zrozum anosognozję: Anosognozja może być selektywna. Osoba może być świadoma pewnych symptomów i zupełnie nieświadoma innych. To może dodać kolejny poziom frustracji dla opiekunów. Duckworth poleca książkę "Nie jestem chory", nie potrzebuję pomocy! autor: Xavier Amador, PhD. Duckworth mówi, że książka wyjaśnia anosognozję i inne czynniki, które mogą przeszkodzić twojemu ukochanemu w szukaniu leczenia.
Dowiedz się, co motywuje ukochaną osobę. Raport dla pielęgniarek zdrowia psychicznego sugeruje, że próbujesz nakłonić tę osobę do przyznania, że są chorzy mogą być przegraną przyczyną, ponieważ mogą nie być w stanie zrozumieć tych informacji. W tej sytuacji nie trzeba wymuszać akceptacji swojej diagnozy. Zamiast tego, opiekunowie powinni skupiać się na objawach, próbując dowiedzieć się, co motywuje osobę do pozostania na leczeniu. Na przykład możesz spróbować zapewnić ukochanej osoby rutynę poprzez codzienne zadania lub zasady, których należy przestrzegać. Możesz także pomóc ukochanej osobie wyznaczać osobiste cele, wykonując określone czynności, aby zachęcić ich do radzenia sobie z chorobą.
Wstrzymaj osąd. Chociaż frustrujące jest obserwowanie, jak ukochany odrzuca leki, oprzyj się pokusie krytykowania. Zamiast tego zapytaj, jak zmieniły się symptomy od decyzji o rzuceniu leków. Ta strategia daje pacjentowi więcej do powiedzenia w jego leczeniu i może tylko podnieść poziom zaufania do ciebie.
