WTOREK, 3 kwietnia, 2012 (MedPage Today) - Przed wysłaniem otyłych pacjentów z cukrzycą typu 2 do chirurgii bariatrycznej, klinicyści powinni wziąć pod uwagę szereg czynników, zgodnie z oświadczeniem Towarzystwa Endokrynologicznego.
Oświadczenie jest odpowiedzią na dwa opublikowane badania w zeszłym tygodniu wyniki dodatnie dla otyłych pacjentów z cukrzycą, którzy przeszli jedną z trzech różnych procedur chirurgicznych w porównaniu z pacjentami leczonymi wyłącznie farmakologicznie.
Ale nie wszyscy chorzy na cukrzycę typu 2 są kandydatami do chirurgii bariatrycznej, oświadczenie mówi.
Lekarze powinni dokładnie ocenić wskaźnik masy ciała (BMI) i wiek pacjenta, jak długo chorują na cukrzycę i jak dobrze będą w stanie sprostać długotrwałym zmianom stylu życia.
"Długotrwałe korzyści będą wymagać mai równowaga osiągniętych zmian metabolicznych. Chirurgia bariatryczna nie jest gwarancją skutecznego odchudzania się i utrzymania "- czytamy w oświadczeniu.
W jednym z randomizowanych badań przeprowadzonych przez Towarzystwo Endokrynologiczne, Philip R. Schauer, MD, z Cleveland Clinic i współpracownicy stwierdzili, że średni poziom hemoglobiny glikowanej znacznie spadł u pacjentów poddanych operacji obejścia żołądka i rękawowej gastrektomii w porównaniu z pacjentami leczonymi wyłącznie farmakologicznie.
Liczba pacjentów w każdej grupie operacyjnej, u których poziom HbA1c spadł poniżej 6 procent w ciągu 1 roku Zdolność do rezygnacji z wszystkich leków przeciwcukrzycowych Badanie to zostało również zaprezentowane podczas ostatniej sesji klinicznej na spotkaniu American College of Cardiology (ACC) w 2012 r.
W drugim badaniu, do którego odnosi się społeczeństwo, Geltrude Mingrone, MD, Katolicki Uniwersytet Rzymski i jego koledzy również zauważyli znaczny spadek poziomu HbA1c u osób poddanych operacji pomostowania żołądka lub zmiany kierunku raka trzustki w porównaniu z samym leczeniem farmakologicznym.
I W żadnym z badań jednoośrodkowych badacze nie zaobserwowali zgonów związanych z operacją. Były jednak pewne komplikacje, choć żadna z nich nie zagrażała życiu.
Społeczeństwo twierdziło, że badania nie uwidoczniły innych zagrożeń chirurgicznych, takich jak komplikacje żywieniowe i metaboliczne.
Towarzystwo Endokrynne zauważyło, że włoskie badanie miało wyższa stopa remisji w porównaniu z badaniem Cleveland Clinic. W oświadczeniu wskazano na kilka czynników, które mogły wpłynąć na wariancję stopy remisji.
Kryteria włączenia dla pacjentów w badaniu US obejmowały niższy koniec dla BMI 27 kg / m2, podczas gdy pacjenci we włoskim badaniu byli tylko akceptowani jeśli ich BMI był większy niż 35 kg / m2.
Chociaż odnośni badacze stwierdzili, że wskaźniki remisji nie były skorelowane z przedoperacyjnym BMI, oświadczenie Towarzystwa Endokrynologicznego ponownie stwierdza, że "na ciężkość cukrzycy wpływa BMI, a zatem związek pomiędzy BMI i remisja są złożone. "
Kolejnym ważnym czynnikiem wpływającym na odsetek remisji jest czas trwania cukrzycy, który wynosił średnio 8 lat w badaniu Schauera i 6 lat w badaniu Mingrone. W oświadczeniu napisano również, że różne metody leczenia chirurgicznego wiążą się z różnym tempem remisji.
Mimo że konieczne jest przeprowadzenie długoterminowej obserwacji, wyniki te są przekonujące w przypadku operacji, oświadczenie mówi.
Endocrine Society zasugerowało, że wysoce wykwalifikowani chirurdzy i wysoko wyselekcjonowani pacjenci byli częściowo odpowiedzialni za dobre wyniki chirurgiczne. Podczas swojej prezentacji na spotkaniu ACC Schauer zauważył, że istnieje około 500 Bariatrycznych Centrów Doskonałości w USA
