Mój mąż zdiagnozowano CLL od grudnia 2000 r. I przeszedł wiele kursów chemioterapii, z różnym skutkiem. Niedawno zalecono przeszczepienie komórek macierzystych. Początkowo byliśmy bardzo podekscytowani perspektywą, ale kiedy zaczynamy czytać literaturę, stajemy się coraz bardziej zaniepokojeni. Najwyraźniej jest dobrym kandydatem do przeszczepu, ale będzie to dla nas poważne obciążenie zarówno finansowe, jak i emocjonalne. Niemniej jednak jest to jedyna rzecz, która pozwala pacjentom z CLL żyć bardziej "normalnie". Co o tym myślisz?
Dokonanie przeskoku do transplantacji komórek macierzystych jest ważnym czynnikiem na wielu poziomach. Nie jest to jednak droga do tego, co byłoby "normalnym życiem". Jeśli się powiedzie, tak, rak zniknie. Ale na miejscu byłaby podatność na niekiedy poważne i zagrażające życiu powikłania samego przeszczepu, a także wiele nowych przewlekłych chorób.
Co więcej, przeszczepianie jest mało prawdopodobne, chyba że twój mąż wejdzie w procedurę bez żadnych mierzalna choroba CLL (innymi słowy, powinien być w remisji). Powinien także być względnie zdrowy i wolny od innych poważnych problemów medycznych.
Na koniec, takie przedsięwzięcie powinno się odbyć w jednym z nielicznych doświadczonych ośrodków transplantologicznych w Stanach Zjednoczonych, Europie i Japonii. Alternatywą może być kontynuowanie badań klinicznych nad kilkoma nowymi lekami biologicznymi opracowywanymi dla CLL.
Dowiedz się więcej w Centrum codziennej białaczki zdrowia
