Alergie są jedną z najczęstszych chorób przewlekłych wśród Amerykanów w wieku poniżej 18 lat. Dla tych dzieci życie w potencjalnie niebezpiecznym stanie może być trudne. "To duża odpowiedzialność za to, aby dziecko mogło się zająć" - powiedział John Lehr, dyrektor generalny grupy rzeczników ds. Badań i edukacji w zakresie żywienia zwierząt (FARE). "Obciążenie dzieci jest ogromne".
Szesnastoletnia Halle Nagorsky, mieszkająca poza Filadelfią, od wczesnej młodości cierpiała na ostre alergie pokarmowe. Nagorsky jest członkiem FARE's Teen Advisory Group, ma alergię na nabiał, wołowinę i jagnięcinę oraz ryby. Mówi o swoich doświadczeniach i o tym, jak utrzymywała swój stan z dala od swojego życia.
Jak zdiagnozowano twoje alergie?
Gdy tylko rodzice wprowadzili mnie na formułę, zwymiotowałem i dostałem wysypki. Lekarz powiedział moim rodzicom, że mam alergię na nabiał, że jest bardzo powszechny u niemowląt i że przerosnę ją do czasu, gdy miałem 5 lat. Nałożono mi formułę soi i przez jakiś czas było to w porządku.
Kiedy miałem trzy lub cztery lata, mój tata dał mi cheeseburgera i miałem naprawdę złą reakcję. Miałem więcej testów zrobionych przez alergologa i wtedy dowiedziałem się o alergii na wołowinę. Kilka lat później dowiedziałem się o mojej alergii na jagnię, ponieważ miałem okropne problemy z żołądkiem, kiedy je zjadłem.
Jedzenie poza domem musi być wyzwaniem.
Moja rodzina nigdy nie pozwoliła, by moje alergie powstrzymały nas jako rodziny przed podróżą lub wychodzić do restauracji. Moja mama zrobi badania, zanim pójdziemy na wakacje.
Znamy dobrze restauracje w pobliżu mojego domu i te, które mają najlepsze opcje. Tak wiele osób ma alergie pokarmowe, ponieważ restauracje są bardziej świadome. Trzy lata temu, kiedy wychodziłem, prawie nic nie mogłem zjeść.
Zawsze rozmawiam z serwerem i opowiadam im o swoich alergiach, aby byli świadomi. Zwykle szukam łatwych rzeczy do zamówienia, takich jak kurczak i makaron.
Jak sobie radzisz w szkolnych posiłkach?
Kiedy byłem młodszy, moi rodzice i ja spotykaliśmy się z moim nauczycielem. Wyjaśniliby mi, że mam alergie pokarmowe i nie mogę dzielić się jedzeniem z innymi dziećmi. Kiedy dorastałem, stało się to moim obowiązkiem.
Pracuję blisko z szefem kuchni w stołówce, a kiedy nie ma opcji dostępnych dla mnie pewnego dnia, on znajdzie mi trochę płatków zbożowych lub makaronu .
Zazwyczaj nie jest to wielka sprawa. Czasem jednak mogę uzyskać reakcję nawet na unoszące się w powietrzu rzeczy.
Czy twoje alergie wpływają na to, jak inni wchodzą w interakcje z tobą?
Mama jednego z przyjaciół bardzo się martwi, kiedy tam jestem, i powiedziała mi kiedyś: "Ja nie chcę cię karmić, bo nie chcę cię zabić. "Któregoś dnia poszedłem do ich domu, aby studiować biologię i bardzo się denerwowała, że jadam tam. Więc przywiozłem ze sobą trochę mrożonego kurczaka. Nie jest to zbyt trudne do przyjęcia.
Jeśli masz dobrych przyjaciół, oni również będą chcieli cię chronić. Musisz z nimi rozmawiać i powiedzieć: "Mam te alergie. To właśnie mi się stanie, gdy wejdę w kontakt z tym jedzeniem. "Moi przyjaciele wiedzą, że nie mogą jeść pewnych rzeczy wokół mnie lub muszą umyć ręce po jedzeniu. Rozumieją, to tylko kwestia zrozumienia, że rozmowa z ludźmi na temat twoich alergii i ich wpływu na ciebie to nic wielkiego.
Jaką radę dałabyś innym młodym ludziom z poważnymi alergiami?
Musisz o tym pamiętać to nie jest koniec świata. To niesprawiedliwe, że musimy sobie z tym poradzić, a inni nie, ale każdy ma swoje problemy. Dowiesz się, jak zachować bezpieczeństwo, nie mając wpływu na twoje codzienne życie.
Jeśli znajdziesz grupę wsparcia, fajnie jest nawiązywać relacje z ludźmi, którzy przechodzą codziennie takie rzeczy jak ty. To specjalna więź.
