CZWARTEK, 19 lipca 2012 r. (HealthDay News) - Silne powiązanie ojca z jego dzieckiem w okresie niemowlęcym może zmniejszyć ryzyko problemów behawioralnych w późniejszym życiu, nowe badanie sugeruje.
Brytyjscy naukowcy patrzyli na prawie 200 rodziny i okazało się, że dzieci, których ojcowie byli bardziej zaangażowani z nimi w wieku 3 miesięcy, mieli mniej problemów behawioralnych, gdy mieli 1 rok.
Związek między wyższymi poziomami interakcji i mniejszymi późniejszymi problemami behawioralnymi był najsilniejszy u synów. Sugeruje to, że chłopcy są bardziej podatni na wpływ swojego ojca od bardzo młodego wieku, jak twierdzą naukowcy z Uniwersytetu Oksfordzkiego.
"Nie wiemy jeszcze, czy ojcowie są bardziej oddaleni i nie angażowani, faktycznie powodują problemy behawioralne u dzieci, ale zwiększa to prawdopodobieństwo, że te wczesne interakcje są ważne "- powiedział dr Paul Ramchandani, lider badań, w wiadomościach z Wellcome Trust, które sfinansowało badanie.
Problemy behawioralne są najczęstszym problemem psychologicznym u dzieci i wiąże się z szerokim spektrum problemów w wieku nastoletnim i dorosłym, w tym słabej jakości w szkole, przestępczym zachowaniem, trudnościami w nawiązywaniu przyjaźni oraz słabym zdrowiem psychicznym i fizycznym - zauważyli naukowcy w wydaniu.
Nowe odkrycia sugerują, że wysiłki na rzecz poprawy interakcji rodzic-dziecko we wczesnym okresie życia mogą pomóc w zapobieganiu problemom behawioralnym, powiedzieli naukowcy.
"Koncentrowanie się na pierwszych kilku miesiącach niemowlęcia jest ważne, s to kluczowy okres rozwoju, a niemowlę jest bardzo podatne na wpływy środowiskowe, takie jak jakość opieki rodzicielskiej i interakcji ", powiedział Ramchandani.
" Jak każdy rodzic wie, wychowywanie dziecka nie jest łatwym zadaniem, " on dodał. "Nasze badania dodają coraz więcej dowodów [sugerujących], że interweniowanie wcześnie, aby pomóc rodzicom, może wywrzeć pozytywny wpływ na rozwój ich dziecka."
Chociaż badanie, opublikowane 18 lipca w Journal of Child Psychologia i psychiatria , pokazała związek pomiędzy zaangażowanym rodzicielstwem i zmniejszonym ryzykiem problemów behawioralnych, niekoniecznie wykazała związek przyczynowo-skutkowy.
