Kiedy zaburzenie jest słabo rozumiane, mity na temat tego stanu są czasem szerzej uznawane niż faktyczne fakty. Jedną z chorób związanych z wieloma mitami jest zespół deficytu uwagi i nadpobudliwości, lepiej znany jako ADHD. Jeśli ty lub ktoś bliski cierpiał na to zaburzenie, ważne jest poznanie prawdy kryjącej się za błędnymi przekonaniami.
Mit nr 1: Tylko "nadpobudliwe" dzieci mają ADHD.
Nie wszystkie dzieci z ADHD są hałaśliwe i nadmiernie energiczny. W rzeczywistości niektóre dzieci z ADHD są rzeczywiście ciche i wycofane.
Najnowsze oficjalne wytyczne ADHD Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego dzielą ADHD na trzy podtypy: nieuważny, nadaktywny impulsywny i kombinowany (dzieci te wykazują zarówno cechy nadpobudliwe, jak i nieuważne) . Dzieci z nieuważnym ADHD wydają się być łatwo rozproszone i mogą wyglądać na zapominalskie i rezerwowane w przeciwieństwie do swoich rówieśników z objawami nadpobudliwości o charakterze nadpobudliwym.
Mit nr 2. ADHD jest zdiagnozowany.
Rodzice, doniesienia medialne i czasem nawet lekarze twierdzą, że to roszczenie. Ich obawa jest taka, że wiele dzieci, u których formalnie zdiagnozowano ADHD, jest po prostu niedojrzałe lub bardzo energiczne.
Wiele badań to zbadało. Jedna grupa badaczy stwierdziła, że pewien procent dzieci może być szybko diagnozowany z ADHD, zanim jeszcze przejdą pełną ocenę stanu. Niemniej jednak, dowody, które sprawdzili, nie wykazały ostatecznie, że ADHD było nadmiernie zdiagnozowane w populacji ogólnej.
Mit nr 3. Osoby z ADHD nie są inteligentne.
Jeden mit uważany przez tych, którzy mają ADHD, jest taki brakuje im inteligencji i nigdy nie osiągną sukcesu w życiu. "Żadna z tych rzeczy nie jest prawdziwa", mówi Edward M. Hallowell, lekarz rodzinny, psychiatra dziecięcy i dorosły oraz założyciel Centrum Zdrowia Cognitive and Emotional w Hallbury w Sudbury, Massachusetts. "Dane pokazują, że dzieci z ADHD są dalekie od nieinteligentnych; mogą być bardzo jasne. Niektórzy z laureatów Nagrody Nobla mieli na przykład ADHD, na przykład Alberta Einsteina. "
Mit nr 4. Ludzie z ADHD nie mogą zwracać na siebie uwagi.
" Jest to całkowicie nieprawdziwe, "mówi dr Hallowell. "Kiedy ktoś z ADHD jest zaangażowany w coś, co jest dla nich naprawdę interesujące lub trudne, może z łatwością zwrócić na siebie uwagę. W rzeczywistości mogą zwracać większą uwagę niż większość ludzi. "
Kiedy rodzice dziecka z ADHD lub opiekuna dorosłego ADHD obserwują ten rodzaj skoncentrowanej uwagi, mogą dojść do wniosku, że osoba z ADHD po prostu zrobiła dodatkowe wysiłek.
"Nie ma nic wspólnego z wysiłkiem", mówi Hallowell, który ma ADHD. "Jest to [właściwa] kombinacja zainteresowania i wyzwania, która sprawia, że zwracanie uwagi nie wymaga wysiłku dla osób z ADHD. Ciężko jest zwracać uwagę na coś nudnego. "
Mit nr 5. Dzieci wyrosną z ADHD.
Lekarze kiedyś powiedzieli rodzicom i młodym pacjentom z ADHD, że zaburzenie zniknie w wieku młodzieńczym. Teraz jednak istnieją długoterminowe badania pokazujące, że dzieci, które mają ADHD często nie wyrastają z niego.
Badania wykazały, że 60% dzieci z rozpoznaniem ADHD stają się dorosłymi z ADHD. Obecne szacunki mówią, że około 4% dorosłych w Stanach Zjednoczonych ma ADHD.
Mit nr 6. Dzieci na lekach ADHD częściej przyjmują narkotyki z wiekiem.
"Istnieje co najmniej 15 badań które rozpraszają ten mit "- mówi Jon Shaw, dyrektor ds. psychiatrii dziecięcej i młodzieżowej w University of Miami School of Medicine. "Dane pokazują, że jeśli dasz dziecku z ADHD prawidłowy rodzaj i dawki leków ADHD, w rzeczywistości są mniej narażone na nadużywanie narkotyków niż dzieci z ADHD, które nie otrzymują leków, kiedy ich potrzebują." Naukowcy uważają, że odpowiednie leczenie zmniejsza ryzyko, że dzieci z ADHD będą się później leczyć jako nastolatki.
Mit nr 7. Nauczyciele decydują, że dzieci potrzebują leków ADHD tylko po to, aby utrzymać porządek w ich klasie.
Chociaż nauczyciele biorą udział w ocenie objawów ucznia, gdy podejrzewa się ADHD, tylko lekarz może przepisać leki.
Lekarz powinien przepisać lek do leczenia ADHD dopiero po przeprowadzeniu dokładnej oceny uwzględniającej wszystkie aspekty zachowania dziecka.
Mit nr 8. Tylko chłopcy mają ADHD.
W przeszłości uważano, że ADHD dotyczy tylko chłopców , ale badania wykazały, że dziewczęta również mają ADHD. Ponieważ dziewczęta mogą mieć mniej objawów nadpobudliwości, ich ADHD jest częściej nierozpoznana.
Podobnie jak w przypadku chłopców, ważne jest, aby dziewczęta były prawidłowo diagnozowane i leczone z powodu ADHD, aby nie pojawiały się problemy, takie jak depresja, lęk i niska samoocena.
Mit nr 9. Ritalin leczy ADHD.
Metylofenidat (Ritalin), lek często przepisywany dzieciom i dorosłym z ADHD, nie leczy tego stanu. Nie ma też wielu innych leków, które można wykorzystać w ADHD. Leki ułatwiają zwrócenie uwagi, skupienie się na zadaniach, spowolnienie i działanie mniej impulsywne. Leki te pomagają kontrolować objawy, ale to nie jest to samo, co leczenie.
Mit nr 10. Cukier powoduje ADHD.
Niektórzy uważają, że ADHD jest spowodowane spożywaniem cukru, a przynajmniej ten cukier powoduje objawy ADHD gorzej. Jak dotąd nie ma konkretnych danych na poparcie tego pomysłu. W jednym z ostatnich badań naukowcy zmienili dawkowanie dzieciom cukru ADHD na jeden dzień, a następnego zastąpiono cukrem. Posiadanie substytutu cukru zamiast cukru nie miało wpływu na objawy u dzieci.
ADHD jest trudnym zadaniem, ale oddzielenie faktów od fikcji ułatwia zrozumienie i leczenie.
Powrót do Centrum zasobów ADHD dla dzieci
