CZWARTEK, 31. stycznia 2013 r. (News HealthDay) - Niektórzy ludzie z chorobą Parkinsona odkrywają niewykorzystane zdolności artystyczne po zdiagnozowaniu - zjawisko, które wydaje się być związane z ich lekami wzmacniającymi dopaminę.
Przez lata w literaturze medycznej dotyczącej pacjentów z chorobą Parkinsona pojawiały się doniesienia, które nagle dowiadują się, że są malarzami, rzeźbiarzami lub pisarzami.
Dan Joseph jest jednym z nich. Po zdiagnozowaniu zaburzeń ruchowych kilkanaście lat temu, były lekarz ostatecznie zajął się malowaniem. Ale nie dlatego, że planował zostać artystą.
"Mój przyjaciel powiedział:" Nic nie robisz, dlaczego nie malujesz? "Powiedział Joseph, 79-letni Mikołaj Barbara, Kalifornia, rezydent.
Postanowił zastosować się do tej rady i wkrótce odkrył, że kiedy malował, jego drżenie rąk uległo poprawie. Odkrył także, że ma talent; około sześciu lat po pierwszym pobraniu pędzla, Joseph miał trzy wystawy sztuki solowej
Nikt nie wie, jak często zdarza się, że pacjenci z chorobą Parkinsona znajdują swojego wewnętrznego malarza lub twórczego pisarza, zgodnie z dr Rivką Inzelberg z Tel Avivu. University and Sheba Medical Center, w Izraelu.
Ale kiedy zebrała się po raportach dotyczących przypadków u 14 takich pacjentów, Inzelberg odkrył, że zjawisko to wydaje się być związane z leczeniem lewodopą i tak zwanymi agonistami dopaminy - leki działanie dopaminy mózgowej
Jeden z pacjentów nagle zaczął interesować się twórczym pisaniem po rozpoczęciu lewodopy i agonisty dopaminy. To zainteresowanie zmniejszyło się jednak, gdy dawki leku zostały zmniejszone, Inzelberg zgłosił w 14 stycznia w internetowym wydaniu czasopisma Behavioural Neuroscience .
Choroba Parkinsona pojawia się, gdy komórki wydzielające dopaminę w mózgu umierają z biegiem czasu. Prowadzi to do symptomów takich jak drżenie, sztywność mięśni, spowolnione ruchy i problemy z równowagą. Levodopa i agoniści dopaminy - leki takie jak Requip (ropinirol) i Mirapex (pramipeksol) - pomagają zrównoważyć tę utratę dopaminy.
Ale dopamina nie tylko bierze udział w ruchu; jest także połączony z "systemem nagrody" mózgu. Wiadomo też, że niektórzy pacjenci z chorobą Parkinsona stosujący leki zwiększające dopaminę rozwijają się w tak zwanych zaburzeniach kontroli impulsów - takich jak nałogowy hazard i hiperseksualność (potocznie zwane "uzależnieniem seksualnym").
Inzelberg powiedział, że jest możliwe, że u niektórych pacjentów z chorobą Parkinsona , leki obniżają inhibicje, które kiedyś powstrzymywały wszelkie twórcze impulsy.
"Możliwe jest również, że dopamina bierze udział w ogólnej kreatywności," powiedział Inzelberg. Teoria ta, jak zauważyła, opiera się na spostrzeżeniu, że artyści cierpiący na psychozę - która wiąże się z nadmierną aktywnością dopaminy - mogą stać się niezwykle produktywni. Pomyśl o Vincent Van Gogh.
Ale to tylko spekulacja. Eksperci niewiele wiedzą o tym, dlaczego niektórzy ludzie na lekach z chorobą Parkinsona nagle znajdują twórczą inspirację. Ale wydaje się, że jest to związane z samymi lekami, zgodził się dr Anhar Hassan, adiunkt neurologii w Mayo Clinic w Rochester w stanie Minnesota, który nie był zaangażowany w raport.
"To sugeruje, że leki napędzają to zachowanie ", powiedział Hassan.
Ale, dodała," dawałoby fałszywą nadzieję, że sugeruje pacjentom, że jeśli zaczną przyjmować leki, staną się artystami. "
Chociaż nikt nie wie jak powszechna jest ta kreatywność związana z leczeniem, prawie na pewno jest o wiele mniej powszechna niż negatywne skutki uboczne, takie jak impulsywny hazard. W swoim własnym badaniu Hassan odkrył, że około jeden na pięciu pacjentów z lekami wywołującymi chorobę Parkinsona rozwinęła jakąś formę problemu kontroli impulsów.
Dr. Martin Niethammer, neurolog z North Shore-LIJ w Cushing Neuroscience Institute w Great Neck, N.Y., powiedział, że widział wielu pacjentów, u których pojawiły się problemy z kontrolą impulsów podczas przyjmowania leków na chorobę Parkinsona, ale tylko jeden lub dwóch, którzy wydawali się bardziej kreatywni.
Zarówno on, jak i Hassan twierdzą, że zjawisko to jest prawdopodobnie rzadkie - choć może być niedoszacowane, ponieważ pacjenci nie myślą o tym, aby powiedzieć o tym swoim lekarzom.
Inną rzeczą, która nie jest jasna, powiedział Niethammer, jest liczba pacjentów w raport bieżący opracował "talent" w pisaniu lub malowaniu, lub po prostu zainteresowanie.
Oczywiście, jeśli działalność przynosi im przyjemność, to naprawdę nie ma znaczenia. "Jeśli przynosi to radość ludziom, to jest wspaniałe" - powiedział Niethammer.
W niektórych przypadkach twórcza ekspresja wydaje się przynosić więcej niż przyjemność: Wydaje się, że pomaga niektórym pacjentom z ich drżeniem, według Inzelberga.
Tak stało się z Danem Josephem. Wydaje się, że malarstwo uspokaja jego drżenie i czuje, że jego wzrok staje się bardziej "ostry". "Stwierdziłem, że mogę siedzieć godzinami i malować" - powiedział Joseph, który ostatnio zajął się również pisaniem poezji.
I pomimo pokazów artystycznych, fakt, że ma talent, jest drugi dla Josepha. "Naprawdę maluję dla siebie", powiedział. "Czuję się szczęśliwy, kiedy maluję i tworzę."
