W tej serii pytań i odpowiedzi trzy osoby z depresją i dwóch ekspertów, którzy traktują warunki zdrowia psychicznego, rzucają światło na codzienne wyzwania związane z radzeniem sobie z depresją i oferują wskazówki, jak lepiej żyć z warunkiem - lub w celu wsparcia ukochanej osoby. To jest pierwsza część serii.
Panel w skrócie:
- Mani Garcia-Lesy , 42. Doktorantka w City University of New York w programie Psychologia zdrowotna i nauka kliniczna. Zdiagnozowano depresję o 29.
- Bianca Thompson , 30. Certyfikowany asystent pielęgniarski w Oklahoma City. Zdiagnozowano depresję na 19.
- Sara (nie jej prawdziwe nazwisko), 30. Strateg ds. Treści dla wydawcy książek w Nowym Jorku. Zdiagnozowano depresję o 14.
- Jacoba Appela, MD . Psychiatra i adiunkt w psychiatrii w Icahn School of Medicine na górze Synaj w Nowym Jorku.
- Becky Whetstone, PhD . Licencjonowany psychoterapeuta w prywatnej praktyce w Little Rock, Arkansas.
CZĘŚĆ 1: Jaka wielka depresja czuje się
P: Jak to jest żyć z dużą depresją i jak sobie z tym radzisz?
Sara: Życie z dużą depresją jest jak gra w życie w "twardym" trybie. Sprawia, że przyziemne zadania wydają się niewyobrażalnie trudnymi wyzwaniami. Nie możesz robić prania ani naczyń, i czujesz się jak niepowodzenie, ponieważ wszyscy inni zdają się przedrzeć przez te obowiązki bez większego wysiłku. Przejście przez szkołę było dla mnie niezwykle trudne, ponieważ miałem problemy z koncentracją, aby ukończyć pracę i dotrzymać terminów. Trudno mi powiedzieć nikomu, że jestem chory, więc wysyłałem przepraszające e-maile i wymyślałem niezliczone wymówki, żeby dostać rozszerzenia na papiery. Teraz, aby poradzić sobie z symptomami, staram się wziąć "dni zdrowia psychicznego", aby dać sobie miejsce na smutek i przebieg emocji, które mnie obciążają. Mając czas, by leżeć nisko, zostawiam mnie lepiej przygotowanego na spotkanie ze światem następnego dnia.
Mani: W dobre dni z mniejszymi symptomami, życie z depresją jest jak cieszenie się pięknem rzeki, która jest domem dla krokodyli. Podczas gdy nadal możesz cieszyć się wodą, zawsze jesteś głęboko świadomy skradania się i mocy krokodyli. Innymi słowy, mam zdolność pełnego zaangażowania się w piękno życia, ale nigdy nie jest bez wiedzy, że depresja czai się pod powierzchnią, zdolna uderzyć w każdej chwili. W złe dni (dni, w których doświadczam więcej symptomów), życie z depresją jest jak bycie czarodziejem Gandalfa w Władcy Pierścieni walczącym z zajadłym demonem Balrogiem. Czuję się tak, jakbym walczył z nadprzyrodzoną siłą, tylko bez darów magii i magii.
Bianca: Życie z depresją może być trudne, ale staje się łatwiejsze, kiedy uczysz się, co działa dla ciebie i co robi "t. Najmocniej zmagam się z motywowaniem siebie do wstawania z łóżka w dni, kiedy nie muszę być nigdzie. Moje myśli są często zgubą. W moim najgorszym przypadku mam myśli samobójcze. To była codzienna walka, ale nie zdarza się tak często. W dzisiejszych czasach chodzi bardziej o błędy przeszłości. Jednak po tym, jak przyjąłem, by naprawdę zaakceptować moją przeszłość, przestało boleć tak źle.
Perspektywy eksperta:
Dr. Whetstone: Depresja to zakłócenie systemu komunikacji twojego ciała - w szczególności jego systemu elektrycznego. Mózg wysyła wiadomości przez całe ciało poprzez neuroprzekaźniki, chemikalia, które podróżują jak miliony małych błyskawic przez komórki mózgowe zwane neuronami. Zdrowa osoba ma dużo neuroprzekaźników, więc wiadomości z organizmu przepływają przez nią, a osoba czuje się świetnie. Kiedy osoba ma depresję, jej mózg nie wytwarza wystarczającej ilości neuroprzekaźników, więc wiadomości nie przenikają tak, jak powinny. Dlatego depresja dotyka każdą część osoby - sposób, w jaki myślą i przetwarzają, sposób w jaki czują i śpią, ich apetyt, poziom energii, układ trawienny, nastroje - to nazwę.
Dr Appel: Duża depresja może objawiać się na wiele różnych sposobów. Kluczowym elementem jest odczuwanie braku przyjemności lub odczuwanie utraty zainteresowania sprawami, którymi zazwyczaj interesuje się przez okres co najmniej dwóch tygodni. Tego nie należy mylić z normalnym smutkiem. Objawy mogą obejmować drażliwość i płaczliwość, a także paraliżujące poczucie winy i myśli samobójcze. Dlaczego zdarza się to niektórym, a nie innym? Często myślimy o depresji jako zjawisku "dwóch trafień": Jedno trafienie pochodzi z genów predysponujących, drugie z jakiegoś osobistego stresu, zniechęcenia lub niepowodzenia. Możesz narysować analogię do szkła wodnego, w którym depresja występuje, gdy szkło się przepełnia. Niektórzy z nas rodzą się z bardzo małą ilością wody w szkle; potrzeba dużej ilości dodatkowej wody, być może w formie osobistej tragedii, aby przepchnąć wodę ponad szczytem i stworzyć stan depresyjny. Inni rodzą się z prawie pełnym szkłem, a nawet niewielka ilość dodatkowej wody (np. Drobna, osobista porażka) może doprowadzić nas do depresji.
Najważniejszą rzeczą, jaką może zrobić każdy, kto cierpi na depresję, jest wizyta u specjalisty zdrowia psychicznego. Depresja jest poważną, czasami śmiertelną chorobą. Nikt nie podejmie się samodzielnego leczenia choroby serca lub raka. Jednak ludzie często próbują samodzielnie radzić sobie z depresją. To okropny błąd i często prowadzi do niepotrzebnego i długotrwałego cierpienia.
NASTĘPNIE: Część 2: Co wywołuje poważną depresję?
