Spisu treści:
Jest fizyczna strona zapalenia stawów: stawy tak obolałe i sztywne, że ciężko jest utrzymać filiżankę kawy. I wtedy jest efekt zapalenia stawów na twoje emocje.
Stres, lęk i depresja mogą towarzyszyć artretyzmowi, a pozostawanie pozytywnym może być wyzwaniem. Ale zrozumienie związku między twoimi fizycznymi objawami a emocjami może pomóc. A więc możesz nauczyć się strategii, jak zachować optymizm podczas życia z artretyzmem.
Zapalenie stawów, stres i Twój nastrój
Ludzie z zapaleniem stawów są narażeni na zwiększone ryzyko depresji. W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Arthritis w 2015 roku, naukowcy odkryli, że wśród osób z chorobą zwyrodnieniową stawów, którzy potrzebowali operacji wymiany stawu, ci, którzy mieli sześć lub więcej bolesnych stawów, częściej mieli depresję niż ci, którzy mieli objawy tylko w jednym stawie. Ryzyko depresji wzrosło wraz z liczbą dotkniętych stawów.
Częścią problemu jest to, że sam chroniczny ból może nasilić stres, lęk i objawy depresji. Ale artretyzm może wywołać emocjonalne żniwo, ograniczając zdolność do robienia rzeczy, które kiedyś uważałeś za oczywiste.
"Kiedy dana osoba traci zdolność robienia czegoś, co kiedyś było w stanie zrobić, na przykład otwierania słoika, może to być bardzo frustrujące, a niektórzy ludzie popadają w depresję z powodu ich ograniczeń ", mówi Houman Danesh, MD, dyrektor integracyjnego leczenia bólu w Mount Sinai Hospital w Nowym Jorku. "Samo zapalenie stawów nie powoduje depresji. Funkcjonalne ograniczenia artretyzmu mają ".
Strategie przeciwstresowe w zapaleniu stawów
Stres i lęk radzenia sobie z przewlekłym bólem, zmaganiem się z codziennymi czynnościami i poleganiem na innych w celu pomocy mogą spowodować pogorszenie zapalenia stawów, zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie. Rozważ te kroki, aby pomóc sobie poradzić sobie ze stresem i lękiem oraz zmniejszyć szanse na depresję związaną z zapaleniem stawów:
Poruszaj się. Regularne ćwiczenia, takie jak chodzenie, pływanie lub jazda na rowerze, mogą pomóc zmniejszyć ból i zwiększyć napięcie twój nastrój, mówi American College of Rheumatology. Organizacja zaleca program ćwiczeń obejmujący trening siłowy, ćwiczenia aerobowe oraz ćwiczenia rozciągające i rozciągające.
W miarę poprawy objawów zapalenia stawów aktywność fizyczna pomaga również zmniejszyć stres. Regularne ćwiczenia mogą nawet działać równie dobrze jak leki obniżające lęk i depresję, zgodnie z Amerykańskim Stowarzyszeniem Lęków i Depresji.
Relaksacja w praktyce Medytacja, joga i tai chi mogą pomóc Ci się zrelaksować, co może pomóc radzisz sobie z lękiem i depresją związaną z zapaleniem stawów, mówi dr Danesh. Joga i tai chi mogą również pomóc w koordynacji, postawie i równowadze.
Oprzyj się na przyjaciołach. Posiadanie sieci pomocy społecznej jest częścią tego, co może pomóc ci w lepszym radzeniu sobie z artretyzmem, mówi Danesh. Bycie z rodziną i przyjaciółmi nie tylko może pomóc podnieść nastrój, ale może również dać ludziom, do których należy zwrócić się, gdy potrzebujesz pomocy w zadaniach i kiedy potrzebujesz porozmawiać.
Odwróć się wcześnie. Pomagają czuć się odświeżonym rano i mogą również pomóc zmniejszyć ból stawów, co może poprawić nastrój i poprawić swoje postrzeganie. Badanie opublikowane w czasopiśmie Arthritis Care & Research w październiku 2015 wykazało, że osoby z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego odczuwały większy ból, jeśli cierpiały na bezsenność.
Może wydawać się, że trudno jest zasnąć, gdy jesteś w domu ból, ale National Sleep Foundation twierdzi, że zasypianie jako priorytet może naprawdę pomóc. Unikanie kofeiny i alkoholu oraz ćwiczenia technik relaksacyjnych mogą pomóc Ci osiągnąć cele związane ze snem. A jeśli bierzesz tabletki nasenne lub środki przeciwbólowe, pamiętaj, aby zrobić to pod nadzorem lekarza.
Zresetuj swoje myślenie. W badaniu bezsenności naukowcy odkryli również, że ludzie z chorobą zwyrodnieniową stawów, którzy "załamują się" lub patrzyli na swoją chorobę negatywnie, doświadczył więcej bólu. Utrzymywanie pozytywnej perspektywy ma kluczowe znaczenie, gdy chorujesz na artretyzm, mówi Danesh.
"Bądź wdzięczny i skup się na tym, co możesz zrobić, a nie na tym, czego nie możesz", mówi. Jeśli jest to zbyt trudne, porozmawiaj z lekarzem o swoich uczuciach lub poproś o pomoc terapeuta
