ŚRODA, 29 sierpnia 2012 r. Lekarz pierwszego kontaktu na przedmieściach Bostonu odczuwa negatywną reakcję na decyzję o odwróceniu się pacjentów ważących więcej niż 200 funtów.
Dr. Helen Carter z Shrewsbury, Massachusetts, powiedziała pacjentce Idzie Davidson, że musiała ważyć 200 funtów lub mniej, aby być leczonym przez jej praktykę. Davidson, która ma na początku lat 60. i mieszka w Shrewsbury, odszukała doktora Cartera na rutynową kontrolę, zgłosiła WCBV-TV, afiliowana filia w Bostonie.
"Nigdy nie słyszałem o czymś takim - powiedział Davidson reporterowi w sieci telewizyjnej. "W tym dniu nie obchodziło mnie moje zdrowie, myślę, że po prostu martwiła się, że jestem dla niej odpowiedzialnością i za dużo pracy."
Dr. Carter mówi, że nie odwróciła Davidsona, ale z radością weźmie ją jako pacjenta, gdy straci trochę na wadze.
"To nie jest tak, że zmusiłem ją nie do powrotu", mówi Dr Carter.
Lekarz, który jest w prywatnej praktyce od 11 lat, mówi, że jej biuro nie jest fizycznie wyposażone w opiekę nad pacjentami o ponadprzeciętnej wadze i że badanie otyłych pacjentów stawia fizyczne wymagania wobec jej personelu, że naraża ich na wysokie ryzyko obrażeń osobistych.
Wiosną, dr Carter powiedziała, że postanowiła ograniczyć otyłych pacjentów, których widzi, po tym, jak członek personelu cierpiał na szyjkę szyi, jednocześnie pomagając w rutynowych czynnościach fizycznych dwóch otyłych pacjentów, jednego z którego ważyło 284 funty. Uraz wystąpił, gdy lekarz próbował wyciągnąć podpórkę na stole do badań, gdy pacjent leżał. Dr Carter twierdzi, że incydent spowodował, że lekarz stracił prowizję przez 12 tygodni, a uraz wymagał znacznej fizjoterapii, a ona będzie wymagać programu opieki konserwacyjnej, aby poradzić sobie z urazem przez resztę jej życia. Mówi, że jakiś czas temu inny członek personelu przepukliny dwa dyski lędźwiowe kręgosłupa wykonujące fizyczne na pacjenta.
"Ludzie dokonują wyboru, co jedzą i nie jedzą," mówi dr Carter. "Dlaczego ktoś miałby być zraniony przez czyjeś wybory życiowe?"
Aby pomieścić cięższych pacjentów, dr Carter mówi, że potrzebowałaby specjalnej elektrycznej tablicy egzaminacyjnej, która kosztuje 7000 $. Mówi, że jest to zbyt drogie.
Mniej kosztowne rozwiązanie - twierdzi 50-letni lekarz - może wymagać od otyłych pacjentów samodzielnego wyciągania podnóżka. Ale ona mówi, że nie jest pewna, czy jej pacjenci byliby skłonni się do tego zastosować, jeśli zastosuje się do tej zasady.
Lekarz z Massachusetts nie jest jedynym lekarzem, który stosuje ograniczenia wagi w swojej praktyce. Badanie przeprowadzone w 2011 roku przez South Florida Sentinel ujawniło, że 14 na 105 ginekologów w okolicy odmawiało zobaczenia otyłych pacjentów podczas ich praktyki. Najczęściej cytowany nieodpowiedni sprzęt medyczny jako powód tej decyzji.
William Thompson, adwokat i adwokat ds. Błędów w sztuce lekarskiej w firmie Lubin & Meyer w Bostonie, mówi, że nie spotkał się z żadnymi skutkami urazów związanych z leczeniem otyłego pacjenta. Thompson nie konsultuje się z żadną ze stron zaangażowanych w ten spór, twierdzi, że trudno byłoby przypisać zaniedbanie każdej ze stron uczestniczących w takim incydencie.
"Trzeba powiedzieć, że ktoś jest znikomy" - mówi. "To nie wina pacjenta, to nie wina stołu, to byłby dziwny wypadek."
Thompson spekuluje, że decyzja Dr. Cartera może w większości dotyczyć jej dolnej linii. W lipcu prawodawcy z Massachusetts podpisali ustawę o opiece zdrowotnej, która zmusi lekarzy do przejścia z płatnej opłaty za usługę do płatności globalnych, co oznacza, że firmy ubezpieczeniowe zapłacą lekarzowi taką samą kwotę za każdego pacjenta, którego leczą w swojej praktyce. Dr Carter twierdzi, że prawo nie miało wpływu na jej decyzję.
Otyli pacjenci często wymagają znacznie więcej opieki medycznej, co może być kosztowne. Badanie CDC z 2009 r. Wykazało, że corocznie otyłe pacjenci wydają na opiekę lekarską 1 429 USD więcej niż inni pacjenci.
W Kodeksie Etyki Lekarskiej American Medical Association uznaje, że lekarz może odmówić leczenia pacjentowi. "Lekarz, zapewniając odpowiednią opiekę nad pacjentem, z wyjątkiem nagłych wypadków, może swobodnie wybierać kogo służyć, z kim się kojarzyć, i otoczenie, w którym zapewnia opiekę medyczną."
Ale Thompson pyta, czy Dr. Działania Cartera mogą być śliskie. "Co dalej? Czy lekarze nie będą leczyć pacjentów z cukrzycą lub HIV?"
Niektórzy lekarze twierdzą, że waga pacjenta nie powinna wpływać na jakość otrzymywanej opieki lub ograniczać jej dostępu do lekarzy.
Dr. Deborah Johnson, certyfikowana ginekologka w prywatnej praktyce w Salem w stanie Oregon, mówi, że nigdy nie odmówiła leczenia pacjenta ze względu na wagę oraz że standardowe stoły do badania metalu, które ma w swoich gabinetach, są wystarczające i bezpieczne dla pacjentów ważących ponad 200 funtów. . 64-letnia dr Johnson twierdzi, że bezpiecznie przeprowadziła rozmaz papki u pacjenta o wadze 400 funtów za pomocą standardowego elektrycznego stołu egzaminacyjnego. Mówi, że kupiła tabelę egzaminacyjną na około 2500 dolarów.
Dr. Johnson twierdzi, że wierzy, iż obawy dr Cartera dotyczące bezpieczeństwa jej pracowników są jedynie sposobem na ukrycie jej uprzedzeń wobec osób otyłych.
"Może być w granicach swoich praw legalnie, ale etycznie powiedziałbym, że jest na chwiejnej ziemi."
