Spisu treści:
KLUCZOWE TAKEAWAYS
- Ćwiczenia dobre dla ciebie mogą uzależnić, co prowadzi do zaburzeń jedzenia, takich jak jadłowstręt psychiczny.
- Osoby z lękiem, zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi lub zaburzeniami odżywiania się częściej niż inni stają się uzależnionymi od ćwiczeń.
Jeśli ćwiczysz regularnie, możesz czuć się "nieczytelny" lub "marudny", jeśli nie dostrzegasz rutyny przez jeden dzień lub dwa. Ale dla innych brakujące ćwiczenia nie są po prostu opcją. Po prostu zapytaj Carrie Arnold, niezależną pisarkę naukową w Virginii.
To, co zaczęło się jako zdrowy sposób radzenia sobie z jej lękiem, wkrótce stało się niezdrowym przymusem. 33-letni Arnold uzależnił się od ćwiczeń.
"Ten rodzaj nałogu jest prawdziwy, i podobnie jak inne nałogi, ma zarówno chemiczną, jak i behawioralną podstawę" - powiedziała Helene Laurenti, psycholog z Charlotte, NC "Ludzie, którzy niepokój, zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD) i zaburzenia odżywiania mogą być najbardziej narażone na rozwój prawdziwych nałogów fizycznych. "
Uzależnienie od ćwiczeń
Arnold zmagał się z OCD podczas liceum. "Byłem przerażony, że uderzyłem coś samochodem, więc wielokrotnie jeździłem po bloku, szukając ciał na poboczu drogi" - powiedziała - "Dziwne rzeczy - ale udało mi się to naprawdę ukryć". Kiedy wyjechała na studia, niepokój i depresja stały się poważnym problemem. Odwróciła się do ćwiczenia kilka razy w tygodniu z ulgą, co bardzo pomogło.
Ale ona coraz bardziej polegała na tym i przez nią W młodym roku ćwiczyła rytuały na sali gimnastycznej, jak na przykład przy użyciu tej samej maszyny. "Był szereg maszyn eliptycznych, ale musiałem mieć drugi z prawej" - powiedziała
Co więcej, Arnold zaczął ograniczać jedzenie, traciła na wadze i jej matka była zaniepokojona, ale inni komplementowali ją, że jest szczupła i tak oddana pracy, więc Arnold nie sądził, że ma jakiś problem. W ciągu następnych kilku lat połączenie anoreksji i uzależnienia od ćwiczeń wysłało ją do szpitala Tal.
Mimo, że stała się wystarczająco zdrowa, aby ukończyć szkołę średnią i rozpocząć karierę pisarską, ćwiczenia zaczęły wymykać się spod kontroli. W jej biurze i kompleksie mieszkalnym znajdowały się sale gimnastyczne, więc pracowała podczas lunchu i odbywała kolejną sesję w domu. Próbowała odciąć się, ale niekontrolowany niepokój przejmie i będzie kontynuował ćwiczenia.
ZWIĄZANE: 4 proste, sprawdzone sposoby na złagodzenie stresu
"Wkrótce wszystko, co zrobiłem, to iść do pracy, ćwiczeń i snu - powiedział Arnold.
W 2009 roku jej świat upadł. Arnold doznała ciężkiego złamania w stopie i prawie nie mogła chodzić. Lekarz umieścił ją w chodzącej obsadzie, a ona nie mogła ćwiczyć.
"Wyskoczyłem," powiedziała. "Nie mogłem poradzić sobie z niepokojem. Zostałem samobójczo przygnębiony, a ja właściwie przestałem jeść. "
" Gdy tylko ten filmik się pojawił, wróciłem do mojej zwariowanej rutyny ćwiczeń - dopiero teraz ledwie jadłem cokolwiek "- powiedziała. "Moja waga spadła, a moje wyniki pracy uległy awarii, ponieważ nie mogłem skupić się na pracy, a wszystko, co mogłem myśleć, to ćwiczenia lub jak byłem niespokojny."
Rozpoznanie oznak uzależnienia
Arnold pokazał wszystkie typowe zachowania uzależniony od ćwiczeń. Należą do nich:
- Zwiększona tolerancja. Osoba musi ćwiczyć częściej, dłużej lub mocniej, aby osiągnąć ten sam oddźwięk lub poczucie spełnienia, powiedziała dr Lindsey Hoskins, psycholog z Bethesda, Md.
- Wycofanie. Objawy to niepokój, niepokój lub drażliwość w przypadku braku treningu, powiedział Hoskins.
- Brak kontroli. Osoba nie jest w stanie ograniczyć wykonywania ćwiczeń.
- Efekty intencjonalne. Oznacza to poświęcenie więcej czasu na ćwiczenia niż planowano. Na przykład, osoba idzie na godzinę zamiast zamiast pół godziny, którą zamierzał zrobić.
- Zmniejszenie innych czynności. Uzależniony od ćwiczeń poświęca więcej czasu na ćwiczenia i mniej czasu na pracę, rodzinę, zajęcia towarzyskie lub inne zajęcia rekreacyjne.
- Kontynuacja. Osoba kontynuuje ćwiczenie, mimo że powoduje fizyczne, problemy psychologiczne lub społeczne.
Odzyskiwanie z nałogu i anoreksji
Arnold ostatecznie musiał rzucić pracę i wrócić do domu - gdzie jej rodzice zalecali twardą miłość. Niechętnie zgodziła się na surowy plan odżywiania, ale kontynuowała ćwiczenie w tajemnicy. Z pomocą rodziców, terapeuty i leków przeciwdepresyjnych, Arnold poddała swoje problemy remisji.
"Z czasem zachowania związane z odzyskiem zaczęły nabierać nawyku, tak jak zachowywały się zaburzenia odżywiania" - powiedziała. stało się normalne jeść obiad. Wcześniej było tak, po co w porze lunchu? Cóż, chodzi o pójście na siłownię. To nie jest jedzenie lunchu. "
Dziś Arnold pisze nagradzany blog o zaburzeniach odżywiania, ma zdrowe stosunki z jedzeniem i ćwiczeniami, pozostaje aktywna, jeździ na rowerze z przyjaciółmi lub bierze udział w zajęciach tanecznych. Jej rodzice mieszkają w pobliżu, a jej narzeczony pilnuje, aby nie wróciła do starych, niszczących nawyków.
