Często mówisz o nowych czynnikach biologicznych w leczeniu CLL. Czym dokładnie są te? Mówisz też, że CLL to choroba, z którą żyjesz, bez bezpośredniego zagrożenia. Jak daleko od "niebezpieczeństwa" w większości przypadków?
Aby lepiej zrozumieć dostępne opcje leczenia CLL, przydatne jest klasyfikowanie terapii na różne grupy w zależności od tego, jak działają. Na przykład chemioterapia jest lekiem, który działa poprzez zabijanie szybko dzielących się komórek. U pacjenta z CLL oznacza to zwykle komórki CLL. Ale w twoim organizmie są inne szybko dzielące się komórki - podszewka przewodu pokarmowego, komórki rzęsate, komórki szpiku kostnego i komórki skóry - i są również celowane, a tym samym uszkodzone (zwykle tymczasowo) przez chemioterapię.
W przeciwieństwie do tego terapie biologiczne to leki ukierunkowane na zmiany komórkowe specyficzne dla komórek CLL. W rezultacie leki te mają często mniejszy wpływ na prawidłowe tkanki. Wiele z tych terapii to leki całkowicie zaprojektowane od podstaw, a nie naturalne związki wyzyskiwane i modyfikowane w celu leczenia raka. Na przykład lek Rituxan (rytuksymab) jest skonstruowanym technikami inżynierii genetycznej, które po podaniu w ludzkim ciele wiąże się z dowolną powierzchnią komórek eksprymujących białko CD20 i prowadzi do zniszczenia tej komórki. CD20 często znajduje się na nieprawidłowych komórkach CLL i może zniszczyć te komórki; powodując śmierć tych komórek, Rituxan zatrzymuje ten proces.
Istnieje szereg terapii biologicznych dla różnych cząsteczek docelowych CLL, które zostały zatwierdzone przez FDA lub są w fazie badań klinicznych. Terapie biologiczne zwykle działają lepiej w połączeniu z chemioterapią, ale czasami działają dobrze, gdy są podawane same.
Aby zająć się drugą częścią twojego pytania, co do przebiegu CLL, choroba jest najczęściej leniwą - słowo oznaczające "powoli postępujące". CLL jest często chorobą starszych osobników, z których wiele ma inne choroby (nadciśnienie, cukrzyca, choroby serca, udar), które przewyższają CLL jako przyczynę śmierci. Stosowanie agresywnego leczenia choroby, która nie powoduje objawów, nie ma sensu, jeśli dana osoba umrze z innej przyczyny. Może się to wydawać patologicznym sposobem patrzenia na rzeczy, ale jest także praktyczne!
Używanie terapii w procesie leniwym, potencjalnie szkodliwym, nie ma sensu, jeśli stan nie wpływa na jakość życia danej osoby. Mając to na uwadze, gdy tylko CLL zacznie powodować zagrażające życiu skutki uboczne - na przykład anemię, infekcje i krwawienie - należy rozpocząć terapię ukierunkowaną na CLL. Czas, od którego zdiagnozowano CLL do momentu, w którym zaczyna powodować poważne objawy, jest bardzo różny u poszczególnych osób, od miesięcy do dziesięcioleci. Ścisła współpraca z wykwalifikowanym onkologiem w celu podjęcia decyzji o rozpoczęciu leczenia to najlepszy kurs.
Dowiedz się więcej w Centrum codziennej białaczki zdrowia
