Nadwzroczność (dalekowzroczność) - przyczyny, objawy i leczenie |

Ten typowy problem wzroku dotyka aż 1 na 5 dorosłych w wieku powyżej 70 lat.

Nadwzroczność lub dalekowzroczność są częstym problemem widzenia, w którym bliskie obiekty wydają się rozmyte, nawet gdy odległe obiekty pozostają czyste.

W przeciwieństwie do krótkowzroczności (krótkowzroczność), która często pojawia się po raz pierwszy w dzieciństwie, dalekowzroczność rozwija się u starszych osób.

Przyczyny dalekowzroczności

U osoby o normalnym wzroku oczy skupiają światło bezpośrednio na siatkówce ( "ekran" z tyłu oka).

Najczęściej dalekowzroczność jest spowodowana przez rogówkę (przezroczysta warstwa z przodu oka), która nie jest wystarczająco zakrzywiona lub przez gałkę oczną, która jest za krótka.

Te dwa problemy uniemożliwiają skupienie się światła bezpośrednio na siatkówce. Zamiast tego światło skupia się na siatkówce, co sprawia, że ​​zbliżające się obiekty wydają się rozmyte.

Przewaga częstości występowania

Aż 10 procent dorosłych w wieku od 55 do 59 lat jest dalekowzrocznych, a ten problem z widzeniem staje się częstszy z wiekiem.

Według 70. roku życia około 1 na 5 osób jest dalekowzrocznych, według National Eye Institute.

Afroamerykanie są o 50 procent mniej skłonni niż biali Amerykanie do rozwijania dalekowzroczności w każdym wieku. W wieku 70 lat tylko około 8 procent Afroamerykanów będzie dalekowzrocznych.

Ludzie pochodzenia latynoskiego również mają mniejsze ryzyko dalekowzroczności w porównaniu z białymi.

Objawy dalekowzroczności

Jeśli trzymasz czytając materiał dalej i dalej od twoich oczu, aby widzieć go wyraźniej, możesz rozwinąć dalekowzroczność.

Nawet nie będąc świadomym, możesz starać się utrzymać idealny dystans między oczami a obiektem próbujesz to zobaczyć.

Może to powodować problemy, takie jak:

• Eyestrain
• Palące oczy
• Bóle głowy
• Ogólna dyskomfort dla oka
• Mrużąc oczy, by widzieć wyraźniej

Diagnozowanie dalekowzroczności

Pełne badanie okulistyczne przez optyka może łatwo wykryć dalekowzroczność.

Typowe testy wzroku, takie jak te wykonane w szkołach, mogą nie zdiagnozować problemu. To dlatego, że te testy zwykle oceniają widzenie na odległość, a nie zdolność widzenia bliskich obiektów.

Nawet jeśli nie masz objawów dalekowzroczności, dobrym pomysłem jest zdanie egzaminu ok. 40 roku życia, zgodnie z kliniką Mayo.

Następnie eksperci zalecają wykonanie badania wzroku:

• Co 2 do 4 lat w wieku 40 i 54
• Co 1 do 3 lat w wieku od 55 do 64
• Co 1 do 2 lat, począwszy od wieku 65 lat

Ale jeśli jesteś narażony na pewne choroby oczu, takie jak jaskra lub masz cukrzycę, twoje oczy powinny być sprawdzane częściej. Jeśli dotyczy to ciebie, uzyskaj badanie wzroku:

• Co 1 do 3 lat w wieku 40 i 54
• Co 1 do 2 lat, począwszy od 55 roku życia

Leczenie dla dalekowzroczności

Najprostszy sposób na dalekowzroczność nosi soczewki korekcyjne, okulary lub soczewki kontaktowe.

Inną opcją leczenia dalekowzroczności jest operacja. Mimo, że większość operacji naprawczych jest wykonywana w celu leczenia krótkowzroczności, można je również wykonywać z myślą o dalekowzroczności.

Dwie wspólne operacje w celu korekcji dalekowzroczności obejmują:

LASIK (wspomagane laserem in-situ keratomileusis): W tej procedurze, okulista (okulista) najpierw wycina w rogówce okrągłą klapę z zawiasami.

Używając lasera ekscymerowego (który, w przeciwieństwie do innych laserów, nie wytwarza ciepła), lekarz usunie warstwy ze środka rogówki, aby zmienić jego kształtuj i popraw swój wzrok

LASEK (wspomagana laserem podnabłonkowa keratektomia): W tej procedurze lekarz działa tylko na cienką warstwę zewnętrzną rogówki (nabłonek).

Po utworzeniu klapki, lekarz używa lasera ekscymerowego do zmiany kształtu zewnętrznej warstwy rogówki.

Po wykonaniu tej procedury lekarz może założyć tymczasową soczewkę kontaktową w celu ochrony oka przez kilka dni.

Powikłania z obu tych operacji mogą obejmować:

• Niedostateczna lub nadmierna korekta pierwotnego problemu widzenia
• Problemy ze wzrokiem, takie jak halo lub inne efekty wokół jasnych świateł
• Suche oko
• Infekcja
• Blizna rogówkowa
• Utrata widzenia (w rzadkich przypadkach)