Od czasu pierwszej przeprowadzonej w 1977 r. Plastyki naczyń uznano za mniej inwazyjną alternatywę dla operacji pomostowania. Każdego roku wykonuje się ponad milion angioplastów.
Angioplastyka jest wykonywana w celu złagodzenia bólu w klatce piersiowej poprzez otwarcie obrażającej przeszkody, która utrudnia przepływ krwi do znacznej ilości mięśnia sercowego. Kiedy ból w klatce piersiowej jest obecny, a duża ilość mięśni jest zagrożona (musi to określić kardiolog), wtedy zgoda opinii jest taka, że otwarcie naczynia obrażającego za pomocą plastyki naczyń jest dobrym pomysłem. Jeśli dotyczy to niewielkiej części mięśnia, wówczas zwykle zaleca się zmianę stylu życia i przyjmowanie leków.
W przypadkach, gdy pacjent chce być bezbolesny, ale nie chce czekać na zmiany stylu życia, może to spowodować efekt, angioplastyka może nadal bądź odpowiedni. Należy jednak pamiętać, że przytłaczający dowód na to, że otwarcie przewlekłej przeszkody dla złagodzenia bólu nie zapobiegnie przyszłemu atakowi serca lub przedłuży życie.
Jak wskaźnik sukcesu dla angioplastyki jest porównywalny do agresywnego programu cholesterolu? obniżanie leków w przypadku chronicznych blokad? W znanym badaniu zwanym AVERT, pacjenci z łagodną lub umiarkowaną chorobą wieńcową otrzymali maksymalną dawkę leku statynowego Lipitor w celu obniżenia poziomu cholesterolu lub otrzymanej angioplastyki i leków (które mogą obejmować statyny) według uznania ich lekarz. Kiedy wyniki zostały zgłoszone w New England Journal of Medicine w 1 roku, kardiolodzy byli zaskoczeni, gdy dowiedzieli się, że pacjenci przyjmujący duże dawki statyn osiągają lepsze wyniki niż ci, którzy przeszli angioplastykę. Pacjenci leczeni lekami wymagali mniej hospitalizacji, późniejszych zabiegów angioplastyki i operacji obejścia niż grupa angioplastyki.
Dowody przeciwko stosowaniu angioplastyki w celu zapobiegania zawałowi serca u osób z przewlekłą chorobą serca są silne. W 2005 r. Czasopismo American Heart Association Circulation opublikowało analizę kilku badań porównujących angioplastykę z leczeniem farmakologicznym. Ocenili łącznie 2950 pacjentów kardiologicznych. Spośród nich 1,476 otrzymało angioplastykę, a 1 444 otrzymało nieinwazyjne leczenie, takie jak leczenie farmakologiczne i interwencja dietetyczna. Odkrycie: W porównaniu z konserwatywnym leczeniem, angioplastyka nie zmniejszyła śmiertelności ani ryzyka zawału serca podczas obserwacji u pacjentów z przewlekłą chorobą wieńcową.
Jak to się robi? Podczas angioplastyki cewnik jest gwintowany do tętnicy wieńcowej w taki sam sposób, jak opisano dla angiogramu. Jednakże jest on przesuwany przez dotkniętą tętnicę do obszaru blokady, która ma zostać otwarta. Następnie drut zakończony balonem jest wkręcany w cewnik i umieszczany w środku blokady. Balon jest napompowany, aby ścisnąć płytkę na ścianie tętnicy i powiększyć otwór tętnicy. Balon jest następnie usuwany, a płytka jest zwykle utrzymywana w miejscu z rurką z siatki drucianej zwaną stentem . Podczas gdy krążenie do serca jest zwykle przywracane, obecność stentu nie zapobiega rozwojowi płytki nazębnej w tej samej tętnicy lub innych tętnicach wieńcowych.
