Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) to prawdziwy stan, z którym miliony kobiet borykają się co miesiąc. Ale - przygotuj się - wiele kobiet, które myślą, że cierpią na PMS, ma objawy zbyt łagodne lub zbyt poważne, by można je było uznać za PMS.
Według American College of Obstetricians i Gynecologists, 85 procent kobiet ma co najmniej jeden symptom PMS podczas ich miesięcznego cyklu, ale większość tych symptomów jest łagodna i nie odzwierciedla diagnozy prawdziwego PMS. I na przeciwległym końcu spektrum, kobiety, które doświadczają ciężkiego emocjonalnego niepokoju przed ich okresami nie mają PMS, ale bardziej poważny stan znany jako przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne (PMDD).
PMS: Co to jest, naprawdę?
Chociaż łatwo jest założyć, że każdy zły nastrój, który pojawia się tuż przed okresem, to PMS, mówi Andrea Sikon, MD, ginekolog w Centrum Specjalistycznego Zdrowia Kobiet w Cleveland Clinic, PMS nie jest tak powszechny, jak wiele kobiet myśli .
"Istnieją wytyczne dotyczące definiowania PMS, na które składa się nawrót objawów fizycznych i behawioralnych, które zakłócają pewien element funkcjonowania podczas drugiej połowy cyklu miesiączkowego", zauważa dr Sikon. "Jeśli stosuje się ścisłe kryteria kliniczne, tylko 30 procent kobiet może mieć rzeczywiste PMS."
Są jednak pewne grupy kobiet, które częściej doświadczają PMS niż inne, w tym te, które:
- w późnych latach 20. do wczesnych lat 40.
- Mają dzieci
- Mają rodzinne zaburzenia nastroju, takie jak depresja
- Mają osobistą historię depresji poporodowej lub inne zaburzenia nastroju
PMS: Jakie są objawy?
Podczas gdy objawy PMS różnią się w zależności od kobiety, są to jedne z częściej występujących objawów:
- Zmęczenie
- Trudność snu
- Rozstrój żołądka, wzdęcia, biegunka lub zaparcie
- Wypryski skóry
- Ból głowy
- Ból pleców
- Łagodność piersi
- Zmiany w apetycie lub pragnienie jedzenia
- Ból mięśni
- Nieumiejętność koncentracji
- Zmiany nastrojów
- Drażliwość lub obniżony nastrój
Czy to PMS lub PMDD?
Tylko 3 do 8 procent kobiet cierpi na PMDD lub przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne, bardziej surową formę PMS, zauważa Sikon. Zgodnie z kryteriami DSM-IV Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, PMS prowadzi do objawów fizycznych i emocjonalnych, podczas gdy u kobiet, u których rozpoznano PMDD, muszą być obecne jedynie objawy emocjonalne. "Jednak objawy muszą występować przed miesiączką, ustępować z początkiem miesiączki, zaburzać funkcjonowanie i być nawracające" - mówi Sikon.
PMS: Lekarstwo i leczenie
Jeden z pierwszych leków, które ginekolog rozważyć w leczeniu PMS jest pigułka antykoncepcyjna. Tabletki antykoncepcyjne mogą pomóc w regulacji hormonów kobiety i mogą zrównoważyć intensywność fizycznych symptomów i wahań nastroju. Jeśli pigułki antykoncepcyjne nie rozwiązują objawów związanych z nastrojem, nie jest niczym niezwykłym, że ginekolodzy zalecają również stosowanie leków przeciwdepresyjnych.
Sikon mówi, że niektóre kobiety obrażają się z powodu stosowania leków przeciwdepresyjnych i mogą poczuć, że to oznacza, że lekarz nie uważam, że jej symptomy są prawdziwe, ale w rzeczywistości jest zupełnie odwrotnie. "Te leki przeciwdepresyjne lub lękowe prawdopodobnie działają, ponieważ zmiany poziomu hormonów zmieniają neuroprzekaźniki, takie jak serotonina, które pośredniczą w wielu rzeczach w ciele, w tym bólu i nastroju" - wyjaśnia. "Ponieważ te leki pomagają wpływać na poziom serotoniny, można je stosować w wielu wskazaniach, a nie tylko w depresji. Więc jeśli jesteś lekarzem, który podaje ci lek przeciwdepresyjny, to nie dlatego, że myśli, że twoje symptomy są "w twojej głowie". "Sikon dodaje, że niektóre kobiety mogą nie potrzebować przyjmowania leku przeciwdepresyjnego przez cały miesiąc i mogą skorzystać po prostu biorąc je na dwa tygodnie przed rozpoczęciem ich okresu. Inni jednak mogą uznać lek przeciwdepresyjny za bardziej skuteczny, jeśli przyjmują go codziennie.
Sikon zaleca także ograniczanie przyjmowania kofeiny, aby zminimalizować tkliwość piersi związaną z PMS i przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ, takich jak ibuprofen i naproksen) w celu zmniejszenia skurczów miesiączkowych i ciężkiego krwawienia.
Jedna szeroko reklamowana terapia, która może być bezużyteczny? Suplementy witaminy B. Według niedawnego artykułu w Journal Watch Women's Health , wyniki badań są niespójne, a kobiety powinny zrezygnować z suplementów i skupić się zamiast tego na zjadaniu zbilansowanej diety z dużą ilością pokarmów bogatych w witaminy z grupy B (zielone liściaste warzywa, rośliny strączkowe, owoce morza).
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy zespołu przedmiesiączkowego, które zakłócają codzienne życie, czas skorzystać z pomocy medycznej. "Zawsze mów do swojego lekarza o wszelkich objawach, które wydają się nietypowe lub zakłócają zdolność do przetrwania Twojego dnia", radzi Sikon. Dostępne są zabiegi, które mogą Ci pomóc.
Dowiedz się więcej w Centrum Zdrowia Kobiet w codziennym zdrowiu.
