Moja matka ma 51 lat i późne stadium stwardnienia rozsianego. Jest już przykuta do łóżka w domu opieki. Nie jest w stanie poruszyć żadnej z jej kończyn i czuje się tak, jakby wszystkie jej kości zostały złamane. Kiedy się porusza, krzyczy z bólu. Ona jest w ciągłym przewlekłym bólu i żaden meds jej nie pomaga. Próbowali wszystkiego. Ponieważ ona już nie może poruszyć żadnej części ciała poniżej szyi, a mimo to nadal może odczuwać ból, czy jest jakakolwiek operacja, która może ją sparaliżować, tak, że gdy jej pielęgniarki zmienią się, wykąpią się i poruszą, nic nie poczuje? Wiem, że to pytanie może wydawać się okrutne, ale wierz mi, chcę tylko zobaczyć, jak skończy się jej ból, a ona już jest warzywem. Daj mi znać, jeśli coś takiego istnieje. Dziękuję.
Kontrola bólu u pacjentów z posiniaczonymi, obłożnie chorych na rozległe stwardnienie rozsiane jest ogromnym wyzwaniem. Chociaż może to być trudne zadanie, pierwszym krokiem powinno być ustalenie charakteru bólu - czy jest to środek (pochodzący z mózgu lub rdzenia kręgowego), czy związany ze spastycznością (sztywność mięśni) lub na przykurcze lub inne problemy ortopedyczne dotyczące kości i stawów? Zrozumienie przyczyny bólu pomoże określić najlepsze strategie leczenia. Niestety, paraliżowanie lub usuwanie kończyny, jak to jest wymagane przy amputacji, nie zawsze eliminuje ból.
W tej sytuacji istnieje wiele możliwości leczenia bólu, w tym doustnych i dożylnych leków. Bardziej agresywne podejście do leczenia spastyczności, jeżeli jest to główny problem, w tym umieszczenie pompy baklofenowej, a także zabiegi takie jak masaż, fizykoterapia i akupunktura.
Istnieje również wiele technik chirurgicznych, które zostały stosowany w leczeniu bólu u osób z porażeniem czterokończynowym. Niektóre z najlepiej zbadanych to rizotomia grzbietowa, kordotomia, blokada nerwu rdzeniowego, tenotomia i mielotomia. Wszystkie te procedury obejmują wycięcie nerwów w rdzeniu kręgowym lub w jego pobliżu, a takie podejście jest ogólnie zarezerwowane dla osób, które nie przeszły wszystkich innych terapii. Nawet wtedy skuteczność tych procedur chirurgicznych nie jest wysoka. Badania wykazały, że tylko około połowa osób poddanych kordotomii lub rizotomii doznała trwałej ulgi w bólu.
