Jako rodzice, jesteśmy całkiem dobrzy w mówieniu naszym dzieciom, czego nie chcemy, aby zrobili. "Nie biegnij, upadniesz!" "Bez bicia, to nie jest miłe!" "Przestań rzucać jedzenie, to znaczy, że chcesz je zjeść". Brzmi znajomo? Używamy słów takich jak "nie", "nie" i "stop", aby nasze dzieci działały bardziej odpowiednio. Powtarzamy, gramy, karamy, dajemy przerwy, ale w końcu czujemy się sfrustrowani i pokonani. Większość z nas zastanawia się, czy rzeczywiście działa dyscyplina.
Prawda: wiele konwencjonalnych mądrości dotyczących dyscyplinowania dzieci - takich jak kary i konsekwencje - jest niewystarczające, jeśli chodzi o faktyczne zmiany zachowania dziecka. Na szczęście, ponad 30 lat badań, prowadzonych przez Alana Kazdina, dyrektora Yale Child Study Center, uwypukliło reakcje rodziców na złe zachowania, które działają. Dobrze przeprowadzone badania pokazują, że pozytywna dyscyplina prowadzi do pozytywnych zmian w zachowaniu dzieci w zakresie środków, począwszy od raportów rodziców i nauczycieli, do bezpośredniej obserwacji zachowań dzieci w domu i szkole, a nawet zapisów szkolnych i policyjnych. Sztuczka, mówi Kazdin, polega na użyciu pozytywnych technik dyscyplinujących, które koncentrują się na tym, co chcesz, aby twoje dziecko zrobiło - zamiast marnować energię koncentrując się na tym, czego chcesz, aby twoje dziecko przestało.
Co to jest pozytywna dyscyplina?
Pozytywna dyscyplina uznaje, że większość zachowań, które robimy w życiu codziennym, uczy się poprzez modelowanie i reakcję innych osób. Dzieci cieszą się uwagą, bez względu na przekaz słowny. W rezultacie złe zachowanie dziecka jest często nieumyślnie wzmocnione, z powodu całej jego uwagi. Jeśli powiesz "nie" czemuś, ale ostatecznie ulegniesz skamląc, nauczasz swoje dziecko, że marudzenie jest skutecznym sposobem na uzyskanie tego, czego chce.
Kluczem do pozytywnej dyscypliny jest skupienie się na zachowania, które chcesz rozwijać dzieci, a nie te, których nie chcesz. Na przykład zamiast mówić "nie uderzaj", powiedz "graj delikatnie". Zamiast nieustannie domagać się "przestania rzucać jedzenie na podłogę", powiedz "proszę, zachowaj jedzenie na stole".
Kiedy mówisz dziecku, co masz robić, jasno określasz, czego się spodziewasz, a twoje dziecko częściej zmieniają jej zachowanie. Z drugiej strony, kiedy mówisz swojemu dziecku, czego nie robić, jak zapewne zauważyłeś, często kończy się ono jeszcze bardziej niechcianym zachowaniem. Mówisz "przestań wrzeszczeć do swojej siostry", tylko odwróć się i zobacz, jak dziecko uderza lub ciągnie za włosy. Dziecko, które ma "ładnie bawić się z twoją siostrą i używać wewnętrznego głosu", jest bardziej prawdopodobne, aby to zrobić.
Pozytywna dyscyplina Dos i niedociągnięcia
Wykonaj:
- Zachwal zachowanie, które lubisz! Bądź konkretny, opisowy, entuzjastyczny i serdeczny. Złap swoje dziecko za dobre!
- Zignoruj drobne złe zachowanie. Ignorowanie drobnego niewłaściwego zachowania (które nie jest niebezpieczne) może skutecznie zniszczyć to zachowanie.
- Przekierowanie i rozproszenie uwagi, gdy dziecko zaczyna źle się zachowywać.
- Wyjaśnij wskazówki. Podawaj polecenia, które są wypowiedziami, a nie pytaniami (i używaj słowa proszę!)
- Zachowaj spokój i ochłodę, aby nie mimowolnie wzmacniać zachowań, stając się nadmiernie emocjonalnym w odpowiedzi na nie.
- Dobre zachowanie modelu. Dzieci uczą się poprzez kopiowanie, więc zawsze zadawaj sobie pytanie, czego uczysz swoje dziecko przez własne zachowanie.
Nie:
- Spank lub trafienie. To nasila złe zachowanie, modeluje agresję i wpaja w strach dziecko.
- Uczęszczaj na negatywne zachowania, upominając i wykładając - to nie działa.
- Powtarzaj polecenie kilka razy. Traci moc i uczy swoje dziecko, że nie musi słuchać za pierwszym razem.
Pamiętaj, że chodzi o to, aby złapać dobre zachowanie dziecka i dać mu znać, jak bardzo to lubisz! Pozytywna dyscyplina sprawia, że dziecko czuje się bezpieczne i szczęśliwe, ponieważ uczy, czego się spodziewać i czego oczekuje. Pozytywna dyscyplina buduje związek oparty na szacunku i miłości.
