Spisu treści:
Key Takeaways
MS nie musi oznaczać wkładania roweru do naftaliny.
Elastyczny rower może pomóc Ci w pedałowaniu jeśli stwardnienie rozsiane przeszkadza ci w jeździe na tradycyjnym rowerze.
Zachowanie aktywności ze stwardnieniem rozsianym ma fizyczne i psychiczne korzyści zdrowotne.
W typowy weekend, prawdopodobnie będziesz znaleźć Christie Niemców w jej szczęśliwym miejscu: jeżdżenie jej rowerem bardzo szybko wzdłuż Wybrzeże Pacyfiku.
"Jeżdżę wyłącznie dla rekreacji i ćwiczeń fizycznych, ponieważ po prostu to uwielbiam" - mówią Niemcy, starszy analityk w głównym sklepie w San Diego i fotografik ze zdiagnozowanym stwardnieniem rozsianym (MS) w 2010 roku.
Niemcy, która ma czterdzieści kilka lat, zaczęła odczuwać objawy SM na rok przed postawieniem diagnozy, po tym, co nazwała "świetną przejażdżką rowerem".
"Moja prawa ręka odstąpiła od drętwienia, a uczucie przechodziło przez moje ramię, prawą szczękę i policzek, i przez prawe ucho" - wspomina. "To było takie dziwne i przerażające, ponieważ nie wiedziałem, co dzieje się z moim ciałem".
Pierwszą reakcją na diagnozę było odłożenie roweru. "Myślę, że podświadomie kojarzyłem moją diagnozę stwardnienia rozsianego z rowerem - chyba nazywa się to zaprzeczeniem" - mówi, ale po obejrzeniu uciążliwego wyścigu kolarskiego Tour de France w telewizji latem 2011 roku, była zmotywowana, aby uzyskać z powrotem na rowerze.
"Zdjąłem go z szafy, odkurzyłem i pojechałem na pierwszą przejażdżkę ze stwardnieniem rozsianym", mówi. "Chłopcze, czy tęskniłem za jazdą na rowerze!"
Znalezienie odpowiednich kół
Niemcy jeżdżą na konwencjonalnym rowerze szosowym. Jedyną zmianą, jaką do tej pory dokonała, jest dodanie małego lusterka do kierownicy w celu poprawy linii wzroku Czasem gorąca pogoda sprawia, że trudno ją wyłowić z prawego oka
Konwencjonalne motocykle można modyfikować na wiele sposobów w celu dostosowania do osób ze stwardnieniem rozsianym, mówi Matthew Castelluccio, adaptacyjny koordynator sportowy i mentor pacjenta w Helen Hayes Szpital rehabilitacyjny w West Haverstraw w stanie Nowy Jork, na przykład, dodaje, że dodatkowy zestaw kół można przymocować do tylnej części roweru, aby był bardziej stabilny.
Ale czasami problemy z równowagą, zmęczenie, spastyczność mięśni lub inne Symptomy MS mogą utrudnić jazdę na tradycyjnym rowerze, w takich przypadkach adaptacyjne rowery mogą zapewnić ciągłość ruchu.
ZWIĄZANE Z RELACJĄ: Planowanie rutynowego treningu MS
Dwa popularne wybory dla osób ze stwardnieniem rozsianym to leżące rowery i motocykle, Castelluccio mówi:
- Pozioma b Lody pozwalają rowerzystom wygodnie usiąść na fotelu, a nie na siodełku, a także w pozycji leżącej z nogami wyciągniętymi do przodu, aby kręcić pedałami.
- Rowery ręczne umożliwiają osobom z upośledzeniem nóg napędzanie cyklu trójkołowego za pomocą samych ramion .
Rowery leżące są w dwukołowych i trójkołowych odmianach. Dwukołowy rower poziomy można dostosować za pomocą takich akcesoriów, jak zagłówek, pasy bezpieczeństwa i podnóżki, aby utrzymać stopy na pedałach. Ale dwukołowy element leżący wymaga zdolności równoważenia, podobnie jak konwencjonalny rower.
Z kolei trójkołowy pojazd poziomy eliminuje potrzebę równowagi, co może pomóc osobom ze stwardnieniem rozsianym, które mają osłabiony rdzeń, pozwalając im "cieszyć się jazdą na rowerze bez wysiłku, aby pozostać w pozycji pionowej" - mówi Castelluccio. "Pomoże im zachować integralność mięśni nóg i rąk … [i] pozostanie aktywni i zdrowi, umysłowo i fizycznie."
Niektóre leżące pojazdy trójkołowe mają dwa koła z tyłu i jedno z przodu (tzw. Trójkątne wózki), podczas gdy inne mają dwa kółka z przodu i jedno z tyłu (kijanki). Preferencje użytkownika określają, który z nich jest lepszym wyborem dla użytkownika.
Ręczniki również eliminują potrzebę równowagi, ponieważ mają trzy koła. Niektóre motocykle umieszczają jeźdźca bardzo blisko ziemi w pozycji leżącej na plecach, podczas gdy inne umieszczają jeździego wyżej nad ziemią w pionowej pozycji.
Płacenie za koła
Oba rowery i motocykle są drogie. "Handcycles kosztuje od 2,000 do 11 000 USD, w zależności od stylu i potrzebnych modyfikacji", mówi Castelluccio. "Rowery leżące wahają się od 1500 USD do 3 000 USD", z poziomymi wózkami, które kosztują w przybliżeniu od 1000 USD do 7000 USD.
Można zamówić poziomy i pojazdy ręczne za pośrednictwem różnych stron internetowych, mówi Castelluccio, a niektóre sklepy detaliczne również je sprzedają.
Jeśli nie stać cię na koszt adaptacyjnego roweru, Challenged Athletes Foundation (CAF) przyznaje sportowcom niepełnosprawnym sprzęt, również wydatki na rywalizację i opłaty szkoleniowe. Wnioski są przyjmowane na ograniczony czas każdego roku.
Niepełnosprawni weterani mogą ubiegać się o sprzęt sportowy, szkolenia i wydatki związane z podróżą poprzez program Operacja Rebound CAF.
Zdobywanie i jazda
Wiky Toussaint, 38, fundacja hodowca w Monsey w stanie Nowy Jork otrzymał ręczny przejazd przez CAF. Miał stwardnienie rozsiane od 2002 roku, a problemy z zmęczeniem i równowagą są jego najbardziej niepokojącymi symptomami.
Toussaint rozpoczął rekreacyjną jazdę ręczną w 2014 roku, ale w ciągu kilku miesięcy rywalizował w wyścigu 10K. Mówi, że nie potrzebuje żadnej pomocy w jeździe na rowerze, i nie było konieczne specjalne szkolenie.
"Rozpoczęcie było bardzo łatwe", wspomina. Rower nie jest bardzo ciężki, co jest zaletą, ale sztywność nóg utrudnia czasami montaż.
Aby uzyskać więcej informacji na temat adaptacyjnej jazdy na rowerze i jazdy na rowerze ręcznym, odwiedź stronę Disabled Sports USA.
Radzenie sobie z wyzwaniami
Ze względów bezpieczeństwa Toussaint mówi, że jeździ z dala od przemytniczych dróg. "Rower ma flagę, ale wielu kierowców nie uznaje tego" - mówi. "Najlepiej jest jeździć w zamkniętym terenie z innymi rowerzystami. Mam zwyczaj jeździć po jeziorze, które jest blisko mojego domu. "
Zmęczenie MS czasami zapładnia swoją energię, co może wpłynąć na jego jazdę na rowerze. "Jestem zmuszony iść kolejne okrążenie, zrobić kolejne 15 minut, kiedy większość powie, że prawdopodobnie powinienem rzucić ręcznik" - przyznaje Toussaint.
Niemcy mają ten sam problem. "Zmęczenie jest tak frustrujące, a czasami po prostu nie mogę zebrać energii, żeby wstać i iść na przejażdżkę", mówi. "To mnie rozczarowuje, ale dostosowuję się i jeżdżę w dni, w których czuję się lepiej. Raz w siodle, nie trwa długo, kiedy intonuję "Jestem, mogę, chcę" - inspirujące słowa od zmarłego Jimmiego Heugi, założyciela Can Do MS - i kocham każdą minutę jazdy na rowerze. "
