Leki i terapia mogą kontrolować objawy schizofrenii, ale nawrót jest możliwy, nawet jeśli ktoś dobrze radzi sobie z ich stanem. Rozpoznanie czynników wyzwalających i wczesnych objawów może pomóc w uniknięciu nawrotu choroby lub zminimalizować jej nasilenie.
Najczęstszą przyczyną nawrotu jest brak przyjmowania leków zgodnie z zaleceniami. "Jeśli ktoś jest na schemacie leczenia, który dla nich działa, zatrzymanie leku może doprowadzić do nawrotu choroby" - powiedział psychiatra Jeffrey Borenstein, prezes i dyrektor generalny Brain & Behaviours Research Foundation.
Według dr Borensteina ludzie czasami przestają brać leki, ponieważ doświadczają skutków ubocznych. Porozmawiaj z lekarzem na temat zmiany leków lub dawkowania w celu zmniejszenia działań niepożądanych i utrzymania zgodności.
Nawet jeśli pacjent jest zaangażowany w leczenie, stresor może wywołać nawrót lub zaostrzyć objawy. Jak podkreśla Borenstein, "czasami może się to zdarzyć nawet bez jakiegoś zdarzenia zewnętrznego."
Wczesne objawy ostrzegawcze często pojawiają się przed pełnoprawnym epizodem psychotycznym. "Jeśli osoba sprawująca opiekę dostrzega zmianę zwykłych czynności osoby chorej na schizofrenię, należy się tym przejmować", powiedział Borenstein.
Typowe objawy nawrotu obejmują:
- Zwiększony lęk
- Trudności ze snem
- Drażliwość
- Paranoja
- Depresja
"Część tego, dlaczego tak ważne jest, aby osoby cierpiące na schizofrenię miały dobry system wsparcia, to fakt, że ich krewni mogą złapać te objawy, zanim to zrobią" - powiedział Borenstein. .
Dobra wiadomość jest taka, że wczesna interwencja może zrobić ogromną różnicę. "Może się zdarzyć, że dana osoba potrzebuje korekty swoich leków lub może częściej potrzebować terapii" - powiedział Borenstein. "Jeśli wystąpi jakiś stres zewnętrzny, mogą istnieć sposoby na złagodzenie tego stresu."
Jeśli podejrzewasz, że osoba ukochana wykazuje oznaki potencjalnego nawrotu, Borenstein radzi, aby podzielić się z Tobą troską w troskliwy sposób . Sugeruje, zaczynając od frazy: "Ostatnio zauważam, że wydajesz się nieco bardziej zaniepokojony lub nieco bardziej rozdrażniony" lub "Ty sam, powiedziałeś mi, że nie śpisz tak dobrze jak zwykle, a ja". jestem zaniepokojony. Czy rozmawiałeś o tym z psychiatrą? "
To może być bardzo pomocne, jeśli rodzina pacjenta jest już zaangażowana w opiekę i ma związek z psychiatrą i innymi członkami zespołu terapeutycznego. "Jeśli członek rodziny widzi, że sprawy nie układają się dobrze, powinien skontaktować się z psychiatrą", powiedział Borenstein.
Jeśli pacjent nie wyraził zgody, może istnieć kwestia poufności, która zabrania psychiatra od rozmowy z bliskimi. Borenstein zaleca, aby zainteresowany opiekun docierał do psychiatry, nawet jeśli nie mają bezpośredniej odpowiedzi.
"Psychiatrzy z pewnością mogą usłyszeć, co dana osoba ma do powiedzenia" - powiedział Borenstein. "Jeśli chodzi o potencjalny nawrót, chcesz, aby psychiatra wiedział o tym." Dzieląc się obawami i obserwacjami, osoba sprawująca opiekę może dać psychiatrze lepsze wyczucie stanu pacjenta.
