Spisu treści:
- Szeroki wachlarz odpowiedzi na leczenie w ramach tej samej diagnozy
- Analiza subtelnych zmian w typach nowotworów
- Czy u wszystkich pacjentów z chłoniakami powinno występować ich nowotwór?
19 kwietnia 2018
W dużym stopniu w kierunku poprawy leczenia chłoniak, naukowcy opublikowali informacje, które sugerują, że genetyczne podtypy choroby można zidentyfikować i zastosować w celu pomocy lekarzom w dostosowaniu leczenia do indywidualnych pacjentów.
Badanie, opublikowane 12 kwietnia 2018 r. w New England Journal of Medicine , był prowadzony przez naukowców z Centrum Badań nad Rakiem w National Cancer Institute i reprezentuje wiele lat badań, aby lepiej zrozumieć różne mutacje genów i ekspresji genów występujących u pacjentów z chłoniakiem. Ta informacja może pomóc wyjaśnić, dlaczego leczenie działa u niektórych pacjentów, aw innych jest nieskuteczna.
Badania przybliżają również dziedzinę do systemu klasyfikacji nowotworów poprzez ich unikalne sygnatury molekularne, a nie ogólny rodzaj raka lub narządy, w których nowotwory Powstań.
"Tradycyjnym sposobem jest grupowanie ludzi w oparciu o pewne kryteria, takie jak patrzenie raka pod mikroskopem" - mówi dr Louis M. Staudt, główny autor studium, które pracuje dla Centrum Badań nad Rakiem w National Cancer Institute w Bethesda w stanie Maryland. "Nasze narzędzia są teraz o wiele ostrzejsze i stają się coraz bardziej dostępne. Możliwości leczenia mogą być teraz informowane przez nową naukę. "
Szeroki wachlarz odpowiedzi na leczenie w ramach tej samej diagnozy
W badaniu naukowcy zidentyfikowali podtypy genetyczne typu chłoniaka zwane rozlanymi dużymi limfocytami B (DLBCL). Jest to najczęstszy typ chłoniaka, i choć jest agresywny, wielu pacjentów jest leczonych skutecznie. Ale od dawna lekarze są zakłopotani, dlaczego leczenie - połączenie chemioterapii i przeciwciała monoklonalnego o nazwie Rituxan (rytuksymab) - działa u niektórych pacjentów, a nie u innych.
Badania wykazują, że istnieją dwa różne podtypy raka DLBCL, które mają różne wzory ekspresji genów, dubbingowanych aktywowanych komórek typu B i zarodkowych podobnych do komórek B. Pacjenci z aktywowaną chorobą podobną do komórek B mają znacznie niższy współczynnik przeżycia w porównaniu z centrum zarodkowym typu B-komórkowym: 40 procent w porównaniu z 75 procentowym średnim przeżyciem.
Ale nawet pacjenci z rozrodczym B-komórkowym podobnym do choroba może doświadczyć nawrotu raka, mówi dr Staudt. Badanie miało na celu wyjaśnienie bardzo różnych rezultatów.
"Motywacją było, gee, jeśli moglibyśmy dokonać ekspresji genów i zbadać mutacje i inne nieprawidłowości genetyczne, być może moglibyśmy wyraźniej zdefiniować podzbiór pacjentów, którzy odpowiedzą Lepiej do terapii ", mówi.
Analiza subtelnych zmian w typach nowotworów
Naukowcy ocenili próbki nowotworów od 574 pacjentów z DLBCL, analizując zmiany genów i ekspresję genów. Zidentyfikowali cztery główne podtypy genetyczne, z których każdy charakteryzuje się specyficznymi sygnaturami genetycznymi. Pacjenci z podtypami nazwanymi BN2 i EZB wykazywali tendencję do skutecznego reagowania na leczenie, podczas gdy pacjenci z podtypami MCD i N1 nie reagowali. Badanie wykazało, że niektóre z podtypów występowały zarówno w podgrupach z aktywowaną podobną do komórek B, jak i zarodkową centrum B-komórkową. Oznacza to, że pacjent może mieć "zły" podtyp choroby, taki jak aktywowany typ komórek B, ale nadal ma "dobry" podtyp genetyczny, taki jak BN2, co sugeruje, że leczenie miałoby większe szanse na działanie.
Wytyczne zawierające nowe informacje molekularne mogą pomóc lekarzom w wyborze chemioterapii i rytuksymabu dla pacjentów z reagującymi na nie podtypami, jednocześnie kierując innych pacjentów do badań klinicznych, które mogą im pomóc. Co więcej, rosnące zrozumienie genetyki DLBCL będzie również kierować badaczy w stronę terapii opartych na mutacjach genetycznych, które mogą uczynić leczenie jeszcze bardziej skutecznym.
Na przykład badanie opublikowane w lipcu 2015 r. W czasopiśmie Nature Medicine wykazało, że pacjenci z aktywowaną DLBCL typu B mieli lepsze wyniki w przypadku leczenia lekiem Imbruvica (ibrutinib), terapii celowanej, w porównaniu z pacjenci z zarodkowymi chorobami podobnymi do komórek B. Ukierunkowane terapie odnoszą się do biologicznych podstaw choroby, aby naprawić wady i zahamować wzrost raka. Terapie te są czasem bardziej tolerowane niż chemioterapia, która jest leczeniem ogólnoustrojowym, które powoduje szeroki zakres skutków ubocznych.
"Dążymy do znalezienia tych podgrup pacjentów, w których mamy dostępne interesujące opcje leczenia" mówi Staudt. "Chodzi o to, aby zrobić to dla wszystkich pacjentów - aby wyłapać podzbiory pojedynczo: Ten lek dla tego podzbioru i inny lek dla innego podzbioru. To może być nowy sposób, w jaki klasyfikujemy chłoniaka. "
ZWIĄZANE Z NIMI: Specjalny raport o raku na rok 2017: trendy nowotworowe w diagnozie, stadium, leczeniu i współczynniku przeżycia
Czy u wszystkich pacjentów z chłoniakami powinno występować ich nowotwór?
Badanie Podnosi również kwestię, czy wszyscy pacjenci z chłoniakiem powinni przejść testy w celu zidentyfikowania unikalnych cech genetycznych guza. To jest coś, o czym powinni porozmawiać indywidualni pacjenci z onkologiem, mówi Staudt.
"Nadal jesteśmy w bardzo szybkim stadium rozwoju w badaniach nad rakiem," mówi Staudt. "Nie ma leków na każdą mutację. Możesz dostać ten test i najlepszą opcją dla ciebie może być nadal chemioterapia. "
Ale badania poruszają się bardzo szybko w kierunku klasyfikacji podtypów guza i znalezienia precyzyjnych terapii, które adresują te podtypy, mówi. "Najpierw musimy zrozumieć. Jeśli nie rozumiemy, nie możemy być racjonalni w kwestii podejścia do leczenia. Pracujemy nad tym tak ciężko, jak tylko możemy i tak szybko, jak to tylko możliwe. "
