Jak przestać się czuć winnym za posiadanie MS |

Uznanie poczucia winy jest pierwszym krokiem w kierunku obluzowania emocjonalnego hold.iStock.com

Czy nie życzysz sobie, abyś nie mógł bardziej uczestniczyć w zajęciach rodzinnych lub wstydzić się tego nie możesz wykonywać swojej pracy tak dobrze jak ty kiedyś?

Czy czasami czujesz, że pozwalasz członkom rodziny na opuszczenie, kiedy potrzebują pomocy, lub że nie możesz bawić się z dziećmi tak, jak kiedyś?

Naturalne jest odczuwanie żalu z powodu ograniczeń, jakie stwardnienie rozsiane (SM) nałożyło na twoje życie, ale jeśli często się przepraszasz, czy to dla siebie, czy dla bliskich, jest to znak, że doświadczasz poczucia winy, emocji które mogą wisieć jak cień na ludziach ze stwardnieniem rozsianym, a które, jeśli nie zostaną rozpoznane i zaadresowane, mogą przyczynić się do depresji.

Co to jest wina?

Poczucie winy jest emocją, której doświadczamy, gdy spostrzegamy, że spowodowaliśmy ktoś inny szkodzi. Czasami, oczywiście, faktycznie mogliśmy wyrządzić krzywdę.

Ale poczucie winy związane ze stwardnieniem rozsianym zwykle wynika z błędnego postrzegania niewłaściwego postępowania lub błędnego przekonania, że ​​można było zapobiec skutkom, które mogła wywołać choroba.

Niektórzy ludzie czuć się winnym po prostu za zdiagnozowanie. Według Beth Kane, licencjonowanego klinicznego pracownika socjalnego i trenera życia w Point Pleasant w New Jersey, osoby z SM często uważają, że choroba wystąpiła z powodu czegoś, co zrobili lub czego nie zrobili - na przykład, ponieważ nie jadali dobrze, ćwiczyć więcej lub częściej chodzić do lekarza. A niektórzy mogą sądzić, że są karani za zło, które czują, że zrobili komuś innemu.

Żadne z nich, mówi Kane, nie jest prawdą.

"Poczucie winy może być trudnym do zidentyfikowania i zaakceptowania, ale zdarza się częściej, niż zdają sobie z tego sprawę "- mówi Roshawnda Washington, pracownik socjalny i specjalista ds. obsługi klienta w Amerykańskim Stowarzyszeniu Stwardnienia Rozsianego (MSAA). Dodaje, że może być zamaskowana jako gniew lub uraza.

Część procesu żałoby

Uczucie winy nie jest niezwykłą reakcją dla każdego z przewlekłą i postępującą chorobą, mówi Kane. "Utrata zdrowia, potencjalna utrata niezależności w przyszłości, wraz z samym procesem chorobowym, może stworzyć napar emocjonalnych reakcji, przede wszystkim smutek."

Wina, jak tłumaczy, jest częścią żalu, częścią procesu próby znalezienia odpowiedzi na pytanie, dlaczego coś nam się dzieje. "Bardzo często obwiniamy siebie, szczególnie, gdy nie jesteśmy w stanie dokładnie określić przyczyny", mówi Kane.

Oprócz odczuwania winy za samo posiadanie choroby, może być poczucie winy związane z objawami i sposobami, w których SM ograniczył niektóre działania lub umiejętności. Możesz nie być w stanie wykonywać zadań tak dobrze, jak kiedyś, być może musiałeś zmienić swoje codzienne czynności i być może będziesz musiał polegać na innych w sposób, jakiego nigdy wcześniej nie robiłeś.

Te ograniczenia, mówi Angel Blair, również specjalista ds. usług klienckich w MSAA, może wzbudzić poczucie winy.

Relacje społeczne i poczucie winy

Poza tym Blair mówi, że wpływ, jaki ma na ciebie twój poziom zaangażowania w relacje z innymi, może objawiać się jako poczucie winy.

Deanne Basofin, pracownik socjalny, który przeżył stwardnienie rozsiane od ponad 20 lat, zgadza się z tym. "Niektórzy mogą czuć się winni, gdy muszą polegać na rodzinie i stać się ciężarem." Chociaż mówi, że to nie było dla niej problemem, zauważyła to w grupach wsparcia MS, które ułatwia.

"Kiedy ktoś nie jest w stanie wykonywać swoje obowiązki rodzinne lub zawodowe lub nie mogą uczestniczyć w specjalnych wydarzeniach lub okazjach, poczucie winy może być szczególnie intensywne ", mówi Washington.

Te uczucia mogą z czasem ustąpić, ale, jak mówi Blair," Jeśli choroba postępuje do momentu, w którym należy wprowadzić nowe zmiany lub modyfikacje, w wyniku czego zmniejsza się poziom niezależności osoby, poczucie winy może ponownie naruszyć. "

Według Kane'a poczucie winy może powstać niezależnie od wieku, statusu społeczno-ekonomicznego lub stopnia zaawansowania choroby, i może pojawić się w dowolnym momencie od momentu rozpoznania.

Może również wpływać na ludzi inaczej na różnych etapach życia lub w pewnych okolicznościach. Ci, których symptomy zaczynają się na przykład od wczesnych lat trzydziestych, mogą czuć się winni, że potrzebują pomocy w opiece nad swoimi dziećmi, mówi Kane, podczas gdy osoby po pięćdziesiątce mogą mieć poczucie winy związane z niezdolnością do pracy i finansową dla swoich rodzin.

Uznanie winy jest zasadniczym pierwszym krokiem

Uznanie winy ma kluczowe znaczenie dla uniknięcia potencjalnie poważnych konsekwencji. Istnieje dwukierunkowa ulica między poczuciem winy i depresją. "Poczucie winy jest najczęściej głównym czynnikiem depresji, podczas gdy depresja często zwiększa poczucie winy. Jeśli możemy zająć się poczuciem winy, możemy często poprawić depresję "- mówi Kane.

Ważne jest rozwijanie świadomości i zrozumienie źródła emocji. Ale Kane ostrzega, że ​​poczucie winy - jak zaprzeczenie, depresja, lęk i inne emocje - może nastąpić w wyniku postępującej demielinizacji ośrodkowego układu nerwowego i samego procesu chorobowego, a tej możliwości nie należy lekceważyć.

Nie ważne, jaka jest przyczyna, komunikacja jest kluczem do uzyskania świadomości i uznania winy, mówi Blair. "Mówienie o tym, co wywołuje te uczucia, może pomóc podnieść ciężar i sprawić, że będziesz bardziej świadomy, jak rozpoznać w nich poczucie winy."

Łącząc się z sieciami wsparcia i grupami, dodaje Waszyngton, możesz pomóc w rozpoczęciu rozmów, w których możesz odkrywać te uczucia.

Opiekunowie są dotknięci, zbyt

Członkowie rodziny i inni bliscy mogą również potrzebować wsparcia dla swoich uczuć.

Według Basofina wina może dotyczyć nie tylko osób z MS, ale także ich opiekunowie i bliscy. Niedawno założyła grupę wsparcia dla partnerów opieki i członków rodzin osób żyjących z SM.

"Mają bardzo skomplikowane uczucia dla współmałżonka, dziecka, rodzica lub przyjaciela w ich życiu. Może to obejmować poczucie winy, gniew i wstyd za poczucie złości i oburzenie ", mówi Basofin.

Dla każdego, kto zmaga się z poczuciem winy związanym z SM," Wsparcie społeczne, walidacja i współczucie odgrywają kluczową rolę w pomaganiu jednostkom w radzeniu sobie ", mówi Kane. "Walidacja, wraz z delikatnymi przypomnieniami, że nie spowodowałeś tej choroby lub wynikających z niej ograniczeń, jest tak ważna."

Przydatne jest również, powiedzmy Blair i Kane, skoncentrowanie się na swoich mocnych stronach i przypomnieć sobie wcześniejsze umiejętności zdrowego radzenia sobie.

Talk Therapy i Self-Compassion

Czasami wsparcie społeczne i samopomoc mogą nie być wystarczające, aby zmniejszyć poczucie niepotrzebnej winy, a terapia z udziałem specjalisty ds. Zdrowia psychicznego może być konieczna.

"Poszukiwanie profesjonalnych poradników może pomóc ci odkryć potencjalne wyzwalacze, które powodują poczucie winy, w sprzyjającym i bezpiecznym otoczeniu "- mówi Waszyngton. Specjaliści, wyjaśnia, mogą pracować z wami, aby zbadać zmiany w myślach i zachowaniach, które mogą towarzyszyć poczuciu winy i pomóc w stworzeniu osobistego planu podejścia do uczuć.

Terapia poznawczo-behawioralna, która pomaga ci stać się świadomym i zmienić negatywny wzorce myślowe są szczególnie przydatne w pracy z tymi uczuciami, mówi Kane.

Ostatecznie, najlepszym sposobem radzenia sobie z poczuciem winy, mówi Kane, jest współczucie dla siebie, tak jak dla kogoś innego.