Ruchy, które wielu ludzi bierze za pewnik, jak wstawanie z łóżka i ubierania się, są niemałym zadaniem dla Kathleen Kelly z DeWitt, Michigan: Ona żyła ze stwardnieniem rozsianym (MS) przez 27 lat. Ale Kelly ma przyjaciela na zawołanie i telefon dzień i noc - taka, która jest bardziej niż chętna do pomocy: Flurry, jej pies służbowy.
Golden retriever, Flurry robi wszystko od pomagania Kelly usiąść w łóżku i przenieść się do jej skutera przynieść jej napój. Dzięki Flurry Kelly może mniej polegać na rodzinie i przyjaciołach, i ma pewność, że jej pies może uzyskać pomoc w nagłych wypadkach. Flurry sprawia, że Kelly jest bardziej niezależna i pomaga jej czuć się bezpieczniej, kiedy się wyprowadza.
Jak szybko pojawiły się objawy Kathleen MS Journey Began
MS zaczęły się w Kelly, począwszy od 1988. Jej lewa stopa zaczęła się przeciągać, a następnie straciła równowagę i musieli trzymać się murów, aby wstać. Zwiedzanie zaczęło przybierać całą jej koncentrację.
"Ilość energii, którą wywierałem podczas chodzenia, była 10 razy większa od tej, jaką wywiera normalna osoba," mówi Kelly. "Byłbym wyczerpany i pociłem się od stołu kuchennego do zlewu."
Po sześciu miesiącach nie mogła już chodzić i musiała przestać pracować. W 1989 roku zdiagnozowano przewlekłe postępujące SM.
To był trudny rok, ale była zdeterminowana, aby być niezależną, mimo że straciła zdolność chodzenia. Pożyczyła skuter od National Multiple Sclerosis Society i odkryła, że poprawia jej zdolność poruszania się, w porównaniu do wózka inwalidzkiego, z którego korzystała. Oszczędzała pieniądze, żeby kupić własny skuter, a później kupiła furgonetkę z dźwigniami ręcznymi i dźwignią.
Odkrywanie korzyści psa służbowego
Pewnego dnia mąż Kelly zobaczył broszurę dla łez z przyczyn , która pomaga zapewnić osobom niepełnosprawnym niezależność, dopasowując je do psa wyszkolonego do pomocy. Kelly poszła na demonstrację i zakochała się w programie.
Mieszkając ze swoim pierwszym psem, Sonny, zdała sobie sprawę, że może przetrwać cały dzień bez potrzeby pomocy rodziny. Sonny mógłby pomóc Kelly, gdy upadła, odebrać przedmioty poza zasięgiem, otworzyć lodówkę, wziąć wodę sodową, przynieść jej telefon i zdjąć pantofle z nóg. Kelly nawet urodziła i wychowała córkę, podczas gdy Sonny pomagał przy małych zadaniach.
Od czasu Sonny'ego - Chase'a i teraz Flurry'ego Kelly ma dwa psy serwisowe. W miarę postępu choroby potrzebowała więcej pomocy ze strony psa służbowego, a Łapy z powodu wyszkoliły jej psy, by zrobiły więcej, kiedy jej potrzebowała.
Dzień z życia z psem służbowym
Dzisiaj, Flurry wyciąga pranie kosze pełne ubrań, które Kelly może spasować, pomaga jej usiąść w łóżku, szarpiąc coś, co wygląda jak zabawka, którą trzyma Kelly, i pomaga zdjąć buty, skarpetki i spodnie pod koniec dnia, kiedy jej energia się wyczerpuje
Został także przeszkolony, by wywołać alarm w domu, jeśli potrzebuje pomocy od kogoś w innym pokoju, a on sprawia, że wychodzi na zewnątrz mniej stresujące dla niej, ponieważ jest tam, aby pomóc w razie potrzeby.
"Po prostu Posiadanie psa służbowego, gdy jestem w miejscu publicznym, sprawia, że czuję się bezpieczniej i bardziej pewnie ", mówi.
Jeszcze bardziej uderzająca jest więź między Kelly i każdym z jej psów służbowych. "Pewnego razu, gdy byłem chory i spędziłem cały dzień w łóżku, Sonny zrobił wszystko, co tylko mógł, aby poczuć się lepiej" - mówi. Przyniósł jej pantofle i czasopismo, a potem otwarty napój dietetyczny, który leżał na ladzie, wszystko bez polecenia.
"Tak, na podłodze była drobna smuga dietetycznej coli," śmieje się Kelly, " Ale wyobraź sobie tego pięknego golden retrievera siedzącego na końcu mojego łóżka, trzymającego puszkę w ustach jako gest miłości. "
O psach służbowych dla MS
Jill Marie Conway, lekarka, neurolog w Carolinas HealthCare System w Charlotte, w Północnej Karolinie, jest to dość rzadkie, aby zobaczyć kogoś ze stwardnieniem rozsianym, używając psa służbowego jako opcji pozostania mobilnym, ale wielu jej pacjentów ma jakiś związek terapeutyczny ze zwierzętami.
"Myślę, że pacjenci doceniają akceptację, jaką otrzymują od zwierząt i komfort, jaki zapewniają, nawet jeśli nie świadczą konkretnej usługi" - mówi dr Conway.
Dla osób ze stwardnieniem rozsianym, które używają jednego, pies służbowy jest niestandardowy -trenowany, aby pomóc ludziom z chorobą i innymi schorzeniami neurologicznymi być bardziej niezależnymi, wykonując zadania takie jak podnoszenie małych przedmiotów, otwieranie drzwi, włączanie i wyłączanie włączników światła, a nawet działanie jako orteza, gdy dana osoba zacznie padać.
Według organizacji National MS Society, która ma linki do tych organizacji, kilka organizacji oferuje psy służbowe, w tym łapy z przyczyn, międzynarodowe psy asystujące, kampanię pomocy dla psów asystujących, partnerów Canine for Life oraz partnerów dla zwierząt domowych.
Mój pies służbowy dla mnie?
Czy każdy z SM kwalifikuje się do psa służbowego? Zgodnie z kryteriami Kryteriów dotyczących łap musisz:
- Mieć zaburzenie neurologiczne lub upośledzenie fizyczne mające wpływ na jedną lub więcej kończyn
- Umieć uczestniczyć w procesie treningowym
- Umieć samodzielnie dowodzić psa służbowego
- Bądź w stabilnym środowisku domowym
Porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby sprawdzić, czy pies usługowy może być dla ciebie korzystny. Jeśli myślisz o znalezieniu psa służbowego, zastanów się, czy będziesz w stanie zaopiekować się zwierzęciem i wiedz, że proces ten wymaga czasu. Sama aplikacja dla Łap z Przyczyną może trwać dwa lata, a następnie może zająć od jednego do czterech lat, aby znaleźć odpowiednie zwierzę dla Ciebie. W tym czasie Paws musi zebrać 30 000 $ na hodowlę, szkolenie i opiekę nad psem.
Prawdopodobnie warto jednak poczekać.
Kelly robi dziś więcej niż kiedykolwiek myślała, że mogłaby, w tym wystąpień publicznych i pokazy z Flurry. Przeszła przez fazę strachu, gdy zdała sobie sprawę, że ludzie zwracają większą uwagę na jej psa niż na nią. Jej pies służbowy daje jej wszystko, o co może poprosić w zwierzęciu pomocnym, fizycznie i emocjonalnie, i dzieli się z nią wspaniałą więzią.
