Skuteczny plan leczenia powinien obejmować edukację, odżywianie i odpowiednie leki.
Większości pacjentów z zakrzepicą żył głębokich przepisuje się leki przeciwzakrzepowe, które rozrzedzają krew i zapobiegają krzepnięciu. Wszystkie antykoagulanty są obarczone ryzykiem, takim jak nadmierne krwawienie z powodu cięcia lub urazu. Niektóre z nich prowadzą do nieprawidłowego spadku liczby płytek krwi, co może prowadzić do krwawienia wewnętrznego.
Chorzy z DVT mogą być hospitalizowani i otrzymywać heparynę przeciwzakrzepową lub heparynę drobnocząsteczkową przez IV lub zastrzyki przez kilka dni. Następnie monitoruje się ambulatoryjnie i od trzech do sześciu miesięcy doustnego antykoagulanta, takiego jak warfaryna, dabigatran lub rywaroksaban.
W niektórych przypadkach DVT jest leczona ambulatoryjnie. W takim przypadku codzienne iniekcje heparyny drobnocząsteczkowej są podawane w domu lub w gabinecie lekarskim, a następnie doustny antykoagulant.
Niektórzy pacjenci mogą natychmiast rozpocząć działanie szybciej działającego, nowszego doustnego antykoagulanta, takiego jak jako rywaroksabanu, pomijając wstrzyknięcia.
"Leczenie będzie oparte na nasileniu problemu, wraz z uwzględnieniem istniejących wcześniej stanów lub innych przyjmowanych przez pacjenta leków," mówi Lumsden.
Niektóre antykoagulanty nie mieszają się dobrze z lekami dla inne stany, w tym endometrioza, bezsenność i arytmia serca. Jeśli pacjent ma chorobę nerek, lekarze nie będą przepisywali leków przeciwzakrzepowych, takich jak dabigatran i rywaroksaban, które są wydalane przez nerki.
Aby zapewnić sobie odpowiednią dawkę - nie za dużo ani za mało - należy monitorować krew podczas przyjmowania warfaryny, najstarszego, najczęstszego i najtańszego antykoagulantu.
W gabinecie lekarskim lub w laboratorium można wykonać badania lub można uzyskać zestaw do sprawdzenia krwi w domu przez nakłucie palca. Twój lekarz może chcieć, abyś sprawdził się raz w tygodniu lub co kilka tygodni.
Czasami potrzebne jest dalsze leczenie.
To dlatego, że antykoagulanty nie pozbywają się zakrzepów; po prostu rozrzedzają krew, więc skrzep nie rośnie, wyjaśnia interwencyjny radiolog Akhilesh Sista, MD, adiunkt radiologii w nowojorskim szpitalu prezbiteriańskim / Weill Cornell Medical Center.
Skrzep ustąpił sam w sobie w niektórych przypadkach.
Ale jeśli nie resorbuje się - lub nie topi się - może wniknąć w ścianę żyły, zmniejszając lub blokując przepływ krwi. Aby ominąć blokadę, ciało czasami używa innych pobliskich żył.
"Ale w około 20% -40% przypadków, skrzep nadal blokuje przepływ krwi," mówi Sista.
To jest stan zwany po powstaje zespół zakrzepowy, powodujący trwały obrzęk oraz ból i wrzody w nodze.
"Poza tym, że jest opuchnięty kosmetycznie - ponieważ jedna noga jest stale spuchnięta - zespół pozakrzepowy sprawia, że ciężko jest prowadzić normalne życie" - mówi Sista … " W ciężkich przypadkach pacjent nie może chodzić i zostaje przywiązany do krzesła. "
Co gorsza, nieoczyszczony skrzep zwiększa ryzyko wystąpienia drugich zakrzepów i zatorowości płucnej.
" Większość pacjentów z głęboką żyłą zakrzepową - 60% do 80% - weźmie tylko lek przeciwzakrzepowy i będzie w porządku - mówi Sista. "Jednak jakość życia jest tak poważnie upośledzona [dla pozostałych, którzy rozwijają się komplikacje], że od samego początku warto rozważyć więcej leczenia."
Aby zapobiec długotrwałym powikłaniom, niektórzy lekarze zalecają dodatkowe procedury, takie jak cewnikowanie. ukierunkowana tromboliza, w której lekarz prowadzony przez urządzenie wideo wkłada do żył cewnik wielkości splotu spaghetti. Następnie w miejscu zakrzepu podaje się leki powodujące zakrzepy, takie jak TPA (tkankowego aktywatora plazminogenu). Pacjenci z CDT są na ogół hospitalizowani od jednego do kilku dni.
Ci, którzy nie mogą bezpiecznie stosować tej procedury, obejmują pacjentów z udarem mózgu, pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym lub tych, którzy przeszli ostatnio poważny uraz twarzy lub głowy.
W ciągu roku, w wieloośrodkowym badaniu przeprowadzonym przez National Institutes of Health, poświęconym trombolizie ukierunkowanej na cewnik, zostanie przedstawione sprawozdanie dotyczące jego bezpieczeństwa i skuteczności. Badanie, zwane ATTRACT, określi, czy zabieg powinien być rutynowo stosowany u pacjentów z DVT, jak również ocenić jego bezpieczeństwo, złagodzić wczesny ból i obrzęk oraz opłacalność.
Jeśli masz leki rozrzedzające krew. Narodowy Instytut Krwi i Płuc radzi, aby:
- Natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli krwawisz po upadku lub kontuzji, ponieważ może to oznaczać, że leki DVT zbyt mocno zmniejszyły twoją krew.
- Porozmawiaj z lekarzem przed przyjęciem wszelkie inne leki lub suplementy. Obejmuje to leki dostępne bez recepty, takie jak aspiryna, które mogą rozrzedzać twoją krew. Przyjmowanie dwóch leków o cienkiej krwi może zwiększać ryzyko krwawienia.
- Zapytaj lekarza, czy musisz zmienić dietę. Na przykład żywność zawierająca witaminę K (znajdująca się w liściastych, zielonych warzywach i niektórych olejach) może zmienić skuteczność warfaryny.
- Zapytaj również lekarza, czy picie alkoholu przeszkadza w przyjmowaniu leków.
- Zapytaj, czy powinieneś nosić kompresję wąż podczas zabiegu i później. Te pończochy, które wywierają nacisk na nogi, pomagają żyłom pracować wydajniej i zwiększają przepływ krwi.
Dalej: Opiekun …
