Rozpoznanie raka jest przerażające dla każdego. W przypadku białaczki strach może być jeszcze większy, ponieważ ofiarami tego nowotworu są często dzieci. Młodzież i dzieci częściej chorują na białaczkę niż jakikolwiek inny rodzaj raka. Jako rodzic możesz być napełniony większą udręką, niż gdybyś miał raka.
To może być trudne dla dorosłych, a tym bardziej dla dzieci, aby poradzić sobie z wieloma emocjami i zamieszaniem, które może wyniknąć z diagnozy białaczki , ale istnieją strategie radzenia sobie z normalną powodzią emocji, na którą zwykle leci strach.
Po diagnozie białaczki: utrzymuj rzeczy "normalne"
Po diagnozie białaczki życie nigdy nie będzie takie jak przedtem , ale utrzymywanie normalnej rutyny, jak to tylko możliwe, jest dobrym sposobem radzenia sobie z początkową falą strachu, mówi dr Robin Goodman, który założył pierwszy program z dziedziny dzieci w hematologii dziecięcej / onkologii w Mount Sinai Hospital w Nowym Jorku.
"Im bardziej normalne jest życie, jakie możesz dać pacjentowi, i tym bardziej normalizujące czynności, które możesz z nim zrobić, tym lepiej" - mówi. "Jeśli potraktujesz ich tak, jakbyś był przerażony, przestaną się bać."
Wiedza przebija strach
Ludzką naturą jest bać się nieznanego, a najlepszym sposobem na pokonanie tego rodzaju strachu jest z wiedzą. Dowiedz się wszystkiego o rodzaju białaczki, którą Ty lub Twoja bliscy napotykacie, możliwościach leczenia i wszelkich nowych badaniach w przygotowaniu. Dużym źródłem informacji jest Towarzystwo Lekarzy i Chłoniaków
Nie wstydź się zadawać pytań lekarzom leczyjącym białaczkę. Pamiętaj, aby pisać swoje pytania, kiedy o nich pomyślisz i zabrać ze sobą swoją listę - łatwo zapomnieć o nich w natłoku aktywności na spotkaniach. Jeśli twoi lekarze oferują pocztę elektroniczną, nie musisz czekać na następne spotkanie, aby uzyskać odpowiedzi na pytania.
Podziel się wrażeniami, złagodź swoje obawy
Rodzice i członkowie rodziny muszą odważnie Na litość boską, ale to może być wyczerpujące emocjonalnie, gdy mają do czynienia ze skomplikowanymi, zagmatwanymi emocjami, które towarzyszą diagnozie białaczkowej kogoś, kogo kochają.
Upewnij się, że się komunikujesz, mówi Goodman, z korzyścią dla wszystkich w rodzinie . "Komunikacja ogólnie jest dobra" - mówi. "Niektóre z nich muszą się zdarzać w rodzinie, a niektóre muszą się zdarzyć z osobami spoza rodziny, takimi jak lekarze, terapeuci lub inni rodzice, którzy znajdują się w takiej samej sytuacji."
Znajdź grupę wsparcia białaczki
Poza komunikowaniem się z rodziną lub opiekunem, uzyskanie opinii i porad od osób, których bliskie osoby mają białaczkę, może być nieocenione. Goodman mówi: "Możliwość porozmawiania z innymi ludźmi, którzy przechodzą przez to, przez co przechodzisz, lub którzy przeszli przez to, przez co przechodzisz, jest pomocna dla wielu ludzi" - mówi.
to samo dotyczy pacjentów z białaczką, zwłaszcza dzieci. Możliwość komunikowania się z innymi osobami w ich sytuacji - mówienie o tym, co ich dręczy lub czego się boją - i słyszenie doświadczeń innych pacjentów może być bardzo pomocne. "Dla dzieci, które pracują nad radzeniem sobie z efektami ubocznymi lub które martwią się takimi rzeczami, jak brakująca szkoła lub sposób, w jaki patrzą na swoich przyjaciół, rozmowa z innymi dziećmi może być terapeutyczna" - mówi.
Uzyskaj profesjonalną pomoc w celu zwyciężenia strachu
Czasami uzyskanie pomocy oznacza rozmowę z profesjonalnym doradcą. Zapomnij o jakimkolwiek napiętnowaniu, które możesz skojarzyć z terapeutami - kiedy ty lub ktoś bliski jest leczony z powodu białaczki, znalezienie specjalisty, z którym możesz porozmawiać, może pomóc ci opanować strach i zamieszanie. Goodman mówi, że terapia poznawczo-behawioralna dla dzieci i dorosłych lub terapia sztuką lub zabawą dla dzieci może być bardzo uzdrawiającym doświadczeniem dla osób mających problemy z opanowaniem strachu lub depresji.
Goodman mówi, że przyznanie się do strachu i uczuć innym nie oznacza, że jesteś słaby. To po prostu oznacza, że jesteś człowiekiem. "Bardzo trudno jest czasami poprosić o pomoc", mówi, "ale może to mieć duże znaczenie."
