Krztusiec jest wysoce zaraźliwą chorobą układu oddechowego, powszechnie nazywaną kokluszem. Można temu zaradzić za pomocą szczepionek i leczonych antybiotykami, ale liczba przypadków wzrosła w ciągu ostatnich trzech dekad, szczególnie wśród wcześniej zaszczepionych nastolatków i dorosłych. Według Amerykańskich Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom, podczas epidemii 2011-2012, całkowita liczba przypadków krztuśca w tym kraju wzrosła z mniej niż 19 000 do ponad 48 000. Co kryje się za zwiększoną częstością i jak ludzie powinni chronić siebie i swoich bliskich?
"Obecnie populacja, która rozprzestrzenia się najbardziej, to nastolatki, i tam właśnie widzimy epidemie" - powiedział dr Michelle Barron. profesor nadzwyczajny w dziedzinie chorób zakaźnych na University of Colorado w Denver. "Jest prawdopodobne, ze względu na słabnącą odporność szczepionki. Charakteryzuje się suchym kaszlem, który nie poprawia się po około tygodniu. "
Okrzyknięty krztusiec z powodu głośnego oddychania przez powietrze podczas kaszlu, krztusiec występuje, gdy bakterie przyczepiają się do włosowatej podszewki rzęsek zapalenie płuc i spust. Wczesne objawy naśladują objawy łagodnego przeziębienia, ale choroba w końcu wywołuje silny kaszel, który może utrzymywać się przez wiele tygodni.
Siła kaszlu sprawia, że dzieci są szczególnie wrażliwe, a CDC szacuje połowę niemowląt w wieku poniżej jednego, które rozwijają krztusiec musisz być hospitalizowany. "Dla nich to nie tylko kaszel jest denerwujący. Może to spowodować, że w zasadzie przestaną oddychać "- powiedział dr Barron. "Niemowlęta nie mają w pełni rozwiniętego układu odpornościowego, aby zwalczyć bakterie i nie mają jeszcze pełnej pojemności płuc. Ich skurcze tchawicy są na tyle silne, że nie dostają tlenu. "
Podczas epidemii pertussis 2012 w stanie Waszyngton w 2012 r. Raport CDC wykazał, że aż 75 procent dzieci i nastolatków dotkniętych chorobą zaktualizowało szczepienia. "Nie było kompletnego wybuchu w całym kraju, ale jest wystarczająco dużo przypadków, aby się martwić", powiedział Barron.
Jedna z teorii, dlaczego szczepienia nie spowodowały rozprzestrzeniania się krztuśca dotyczy siły szczepionki.
listopadowe badanie opublikowane w Proceedings of National Academy of Sciences wykazało, że niedawno szczepione pawiany nadal niosły infekcję w gardle, mimo że same nie chorowały. Byli oni w stanie rozprzestrzenić koklusz u osób, które nie zostały zaszczepione.
"Kiedy jesteś nowo zaszczepiony, jesteś bezobjawowym nosicielem, który jest dobry dla ciebie, ale nie dla populacji", powiedział Tod J. Merkel , główny autor badania i badacz w Biurze Badania i Kontroli Szczepień w Administracji ds. Żywności i Leków.
Pierwsza szczepionka przeciwko krztuścowi, która obejmowała immunizację przeciw błonicy i tężcowi, została opracowana w latach czterdziestych. "Sukces był niezwykle udany" - powiedział Kathryn Edwards, rzecznik prasowy Amerykańskiego Towarzystwa Chorób Zakaźnych i przewodniczący pediatrii na Uniwersytecie Vanderbilt. "To było dobre w zmniejszaniu ciężaru choroby i bardzo skuteczne w zapobieganiu."
Pierwotnie szczepionka "pełnej komórki" (zawierająca całe komórki bakteryjne), szczepionka miała skutki uboczne, które dotyczyły rodziców. Niektóre małe dzieci doświadczyły reakcji skórnych w miejscu szczepienia, a także wysokich gorączek, a nawet napadów
"Rodzice zaczęli prosić o szczepionkę, która nie powodowała tych skutków ubocznych, więc zaczęli ją rozwijać pod koniec lat 80-tych, "Powiedział dr Edwards.
Zamiast całych komórek bakterii, obecna" bezkomórkowa "wersja szczepionki zawiera specyficzne białka bakterii krztuścowej, znacznie zmniejszając ryzyko wystąpienia niepożądanych działań ubocznych. Wydany w 1996 r. Jest to forma obecnie stosowanej szczepionki DTap - Diphtheria Tetanus (bezkomórkowa) Krztusiec. Zaleca się, aby dzieci otrzymywały pięć dawek w wieku 2, 4 i 6 miesięcy, od 15 do 18 miesięcy oraz od 4 do 6 lat.
Jak podkreśla Edwards, wersja bezkomórkowa może być mniej skuteczna. Nawet z zalecaną szczepionką przypominającą w wieku od 11 do 18 lat (znaną jako Tdap), jej odporność zmniejsza się w okresie dojrzewania. "Badania na pawianach mówią nam, że szczepionka bezkomórkowa nie wydaje się zapewniać długotrwałej odporności", powiedziała. "Wracamy więc do deski kreślarskiej i zastanawiamy się, dlaczego szczepionka bezkomórkowa nie działa i co możemy zrobić, aby szczepionka była lepsza."
Szczepienie jest najlepszym sposobem ochrony przed kokluszem. Ważne jest także, aby każdy, kto jest w pobliżu dziecka, został odpowiednio zaszczepiony, aby zmniejszyć ryzyko przeniesienia. CDC zaleca, aby kobiety w ciąży otrzymały wzmacniacz Tdap w celu zbudowania własnej odporności, tak jak noworodka.
Edwards przyznaje, że szczepionka na całe komórki raczej nie zostanie przywrócona. "Jesteśmy już w klimacie wahającym się pod wpływem szczepionek" - powiedziała. "Rodzice są całkiem ufni i dobrze czują się z obecną szczepionką i jej brakiem efektów ubocznych."
Ale Barron powiedział, w świetle rosnącej liczby zgłaszanych przypadków, "to nie zdziwiłoby mnie, gdyby naukowcy ponownie zastanowili się nad szczepionki i dowiedzieć się, jak ją poprawić. "
