Czy żywy przeszczep wątroby może uratować Joe Fraziera? - Cancer Cancer Center - EverydayHealth.com

ŚRODA, 9 listopada 2011 r. - Joe Frazier, były mistrz wagi ciężkiej, być może najbardziej znany z pokonania Muhammada Ali w 1971 r. W "Walce Stulecia", a następnie walcząc z nim ponownie w 1975 roku epickie "Thrilla in Manila" zmarł w poniedziałek po krótkim pojedynku z rakiem wątroby. Miał 67.

Frazier, nazywany "Smokinem Joe", został zdiagnozowany z chorobą nieco ponad miesiąc temu i wszedł do opieki hospicyjnej w zeszłym tygodniu. W kilka dni po wiadomościach o jego stanie, fani zgromadzili się, by pokazać wsparcie dla byłego boksera, z jakąś nawet propozycją oddania części swojej wątroby, by pomóc, zgodnie z USA Today .

Żywe przeszczepy wątroby dawcy (LDLT), w których żywa osoba przekazuje część wątroby dla potrzebujących, zostały po raz pierwszy przeprowadzone w latach 80. na dzieciach jako sposób na obejście długiego czasu oczekiwania na wątróbkę od zmarłych dawców, która może być wszędzie od kilku tygodni do kilku lat. Odtąd procedura ta była z powodzeniem prowadzona również u dorosłych, choć rzadziej i z większym ryzykiem powikłań. Mimo to dla wielu pacjentów jest to opcja ratująca życie. I w przeciwieństwie do przeszczepów nerki, dawcy wątroby muszą oddać tylko część narządu, ponieważ wątroba ma zdolność do regeneracji z czasem. Na przykład połówkowa wątroba może powrócić do pełnych rozmiarów i funkcjonować w ciągu zaledwie ośmiu tygodni.

Korzyści żyjących transplantantów z wątroby dawcy

Obecnie w Stanach Zjednoczonych jest ponad 17 000 osób, które czekają na wątrobę z powodu niewydolności narządu z powodu raka, zapalenia wątroby, przedawkowania acetaminofenu lub innego rodzaju zakażenia. Według American Society of Transplantation (AST), prawie 10 procent tych osób umrze. Żywe przeszczepy wątroby dawcy mogą skrócić czas oczekiwania i uratować życie poprzez zaoferowanie częściowych narządów zakwalifikowanym odbiorcom, którzy w przeciwnym razie musieliby spędzić lata na liście przeszczepów, mając nadzieję, że otrzymają wątrobę od kogoś, kogo odejdzie.

Dodatkowo, dawstwo na życie sprawia, że możliwe zaplanowanie procedury z wyprzedzeniem iw dogodnym czasie zarówno dla biorcy, jak i dawcy. Korzystanie z narządów ze zmarłych dawców może być trudne pod względem czasu, ponieważ kandydaci na przeszczep muszą być gotowi w każdej chwili, aby przejść do operacji. Oznacza to również, że wątroba nie ma krwi przez dłuższy okres czasu, podczas gdy pacjent jest przygotowywany - czasami godziny, w przeciwieństwie do zaledwie minut z żywymi dawcami. W tym czasie narząd ze zwłok jest zwykle przechowywany na lodzie, który zarówno zachowuje wątrobę, jak i uszkadza niektóre tkanki.

Kolejną zaletą przeszczepów na żywo jest szybkość udanej implantacji. Po pierwsze, żyjący dawcy są często młodszymi dorosłymi i zostali dokładnie przebadani pod kątem problemów zdrowotnych, które mogą skomplikować przeszczep, więc jakość wątroby może być lepsza, zgodnie z AST. Po drugie, ponieważ żywi dawcy są często członkami rodziny biorcy, ich narządy często są lepszym dopasowaniem genetycznym, co pomaga zmniejszyć ryzyko odrzucenia.

Kto może zostać dawcą?

Wielu żywych dawców, według United Sieć Udostępniania Narządów (UNOS), są bezpośrednio związane z kandydatem do przeszczepu, ale dzielenie DNA z pacjentem nie jest warunkiem oddania wątroby. Darczyńcy mogą być przyjaciółmi, małżonkami, a nawet nieznajomymi - w zasadzie każdy, kto ukończył 18 lat i zdaje egzamin fizyczny i jest zgodny z potrzebami pacjenta. Ogólnie rzecz biorąc, dawcy wątroby muszą być w dobrym zdrowiu, bez większych schorzeń medycznych lub psychicznych; mieć kompatybilny typ krwi i podobną wielkość ciała do pacjenta; i być w stanie i chętnie postępować zgodnie z instrukcjami i poddać się pracy krwi, badań radiologicznych i biopsji.

Dawcy są zobowiązani do poddania się pełnej ocenie medycznej zarówno przed, jak i po operacji przeszczepu. Podczas operacji przedoperacyjnej zespół przeszczepów badał czynność wątroby i nerek, mierzył liczbę krwinek i płytek oraz przeszukiwał wirusy i oznaki choroby wątroby. Dawcy mieli również badanie ultrasonograficzne, MRI lub CT w celu sprawdzenia obecności guzów i upewnienia się, że ich wątroba jest odpowiednia dla biorcy, a następnie RTG klatki piersiowej i EKG, aby wykluczyć problemy z sercem lub płucami, które mogą stwarzać problemy w leczeniu. sala operacyjna. W niektórych przypadkach może być również konieczna biopsja wątroby.

Po przeprowadzeniu badania fizykalnego pracownik socjalny lub psychiatra omówił przyczyny dawcy, aby podzielić się swoją wątrobą. Przeszczepy wątroby, choć generalnie bezpieczne, niosą ze sobą ryzyko powikłań, dlatego ważne jest, aby dawcy znali i czuli się komfortowo z tym, w co się pakują. Niezbędny jest silny system wsparcia, aby pomóc w odzyskaniu zdrowia. A najlepiej, gdybyś miał emocjonalny stosunek do odbiorcy, aby zmotywować cię do tego procesu.

Co się dzieje podczas i po operacji dawcy?

Gdy ktoś zostanie zatwierdzony jako dawca, będzie pracował z zespołem transplantacyjnym i odbiorcy, aby zaplanować czas operacji. Należy pamiętać, że dawcy nie byliby w stanie pracować przez co najmniej miesiąc po zabiegu.

W dniu przeszczepu, oddzielne zespoły działałyby jednocześnie na dawcę i biorcę: Gdy wątroba biorcy zostanie usunięta, dawcy zostaną podzieleni w przybliżeniu na pół. Jedna część zostanie podjęta, aby zostać przekazana odbiorcy; drugi wyszedł, by leczyć i hodować nową tkankę, co zwykle zajmuje od sześciu do ośmiu tygodni. Operacja usunięcia wątroby od dawcy trwa około pięciu godzin, czyli o około połowę mniej niż faktyczna operacja przeszczepu.

Po zabiegu dawcę będzie się trzymać w szpitalu przez okres od czterech do siedmiu dni - lub dłużej, jeśli są powikłania. Lekarze i pielęgniarki monitorują czynności życiowe i pomagają pacjentom odzyskać równowagę tak szybko, jak to tylko możliwe, co dla większości pacjentów przypada na drugi lub trzeci dzień po zabiegu, wynika z danych przeprowadzonych przez University of Southern California Department of Surgery. Jednak nawet po zwolnieniu dawcy może upłynąć nawet osiem tygodni, zanim dojdzie do pełnego wyzdrowienia, w którym to czasie będą musieli zwolnić się z pracy i wrócić do gabinetu lekarskiego lub szpitala na częste kontrole.

Zagrożenia życia Przeszczepienie wątroby u dawców jest uważane za niskie, ale w rzadkich przypadkach powikłania mogą wystąpić w ciągu lub nawet lat po operacji. Obejmują one infekcje ran, reakcje niepożądane na znieczulenie, przepuklinę, krwawienie z jamy brzusznej, wyciek żółci, problemy jelitowe, upośledzenie narządów lub niewydolność narządów, a nawet śmierć. Problemy te są jednak rzadkie i mogą być powiązane z innymi podstawowymi schorzeniami. Według AST, ryzyko śmierci przez darczyńca po operacji przeszczepu wynosi około 1 na 500 - podczas gdy ryzyko śmierci przez biorcę podczas oczekiwania na operację przeszczepu może wynosić nawet 1 na 10.

Czy Transplant uratował Joe Fraziera?

Sądząc po tym, jak szybko rak Joe Fraziera przerzuty lub rozprzestrzenił się na inne części jego ciała, prawdopodobnie nie byłby dobrym kandydatem do przeszczepu wątroby żywego dawcy. Jednak gest ze strony jego fanów jest hojny i rzuca światło na aspekt dawstwa narządów, który nie jest powszechnie znany, ale może mieć głęboki wpływ na przyszłych pacjentów z chorobą wątroby.