Niski poziom Naltreksonu w leczeniu stwardnienia rozsianego |

Małe badania kliniczne wykazały, że LDN zmniejsza zmęczenie i depresję u osób z SM. #

Pierwotnie opracowany w 1980 roku w leczeniu osób uzależnionych od alkoholu i opioidów (heroina i morfina), lek naltrekson otrzymał odnowione zainteresowanie jako uzupełnienie leczenia objawów SM, dzięki swojemu wyjątkowemu sposobowi działania - oraz temu, że jest ogólnie bezpieczny, z niewieloma, jeśli w ogóle, skutkami ubocznymi.

Badanie opublikowane w lutym 2010 w czasopiśmie Annals of Neurology szacuje, że tysiące Amerykanów ze stwardnieniem rozsianym używa reżimu znanego jako naltrekson w małej dawce (LDN), chociaż "było ograniczone kliniczne badanie" jego bezpieczeństwa i skuteczności w leczenie stanu, a zgodnie z National Multiple Sclerosis Society.

Testowanie idei

Mniej więcej w tym czasie opracowano naltrekson w celu zmniejszenia skutków stosowania leków opioidowych, naukowcy z wydziału neurologii i nauk behawioralnych w Penn State College of Medicine w Hershey w Pensylwanii zaczął eksperymentować z lekiem na myszach, aby sprawdzić, czy jego właściwości mogą uczynić go użytecznym w leczeniu chorób autoimmunologicznych.

Oparli swoją teorię na wcześniejszych badaniach, które wykazały, że endorfiny i enkefaliny - neuropeptydy, które są wytwarzane w centralnym układzie nerwowym system (CNS) i są nazywane "endogennymi opioidami" - wydają się odgrywać rolę w progresji wielu chorób, w tym zaburzeń autoimmunologicznych, takich jak MS.

W czasie ciąży, kiedy wiadomo, że endogenne poziomy opioidów są podwyższone, kobiety z MS często doświadcza remisji.

Naukowcy odkryli, że gdy naltrekson podaje się w małych dawkach - znacznie mniejszych niż te stosowane w leczeniu uzależnienia od opioidów - wzmacnia produkcję endorfiny, która zwiększa poziom energii, jak również met-enkefaliny (znanej również jako opioidowy czynnik wzrostu).

Czynnik wzrostu opioidów hamuje wytwarzanie prozapalnych komórek T (limfocytów T), a także limfocytów B, zmniejszając w ten sposób liczbę komórek wydzielających prozapalne cytokiny - lub białka, które powodują zapalenie - w organizmie.

A zatem, teoretycznie, niskie dawki naltreksonu powinny przynosić pewne korzyści dla MS. I rzeczywiście, w mysich modelach SM, leczenie LDN zwiększa czas remisji i zmniejsza progresję choroby.

Badania LDN i realnego świata

Na podstawie tych wyników niektórzy lekarze pracujący z ludźmi z SM zaczęli używać naltrekson jako leczenie zmęczenia związanego z SM, które dotyka około 95% osób z tym schorzeniem. Chociaż lek podaje się w dawkach 300 miligramów (mg) na dobę, gdy stosuje się go w leczeniu uzależnienia, w przypadku MS podaje się go w dawkach od 3 do 4,5 mg raz dziennie, zwykle rano.

Przy tej dawce, wiele małych badań klinicznych (większość z mniej niż 100 uczestników) wykazało, że LDN jest skuteczny w zmniejszaniu zmęczenia i depresji u osób z SM, zgodnie z National Multiple Sclerosis Society. W wyżej wspomnianym badaniu Annals of Neurology , na przykład, pacjenci ze stwardnieniem rozsianym, którzy przyjmowali LDN przez osiem tygodni doświadczyli znacznej poprawy ogólnej jakości życia - w szczególności zdrowia psychicznego, bólu i zgłaszanej funkcji poznawczej.

Podobnie jak większość specjalistów, którzy leczą osoby z SM za pomocą LDN, Anthony Turel, MD, niedorozwinięty neurolog z Danville w Pensylwanii, chciałby zobaczyć większe badania kliniczne schematu leczenia niskimi dawkami, szczególnie w badaniach mających na celu ocenę jego długiego leczenia.

Po ścisłej współpracy przez dziewięć lat z naukowcami z Penn State, którzy skutecznie zapoczątkowali i badali zastosowanie naltreksonu w chorobie, dr Turel i jego obecni koledzy z Geisinger Health System stosowali LDN z wieloma pacjentami z SM jako uzupełnienie terapii interferonem lub innymi terapiami modyfikującymi przebieg choroby. Wyniki retrospektywnych badań LDL LDL, przeprowadzonych podczas pobytu w Penn State Health Milton S. Hershey Medical Center, przyniosły pozytywne wyniki.

"Ogólnie rzecz biorąc, ludzie ze stwardnieniem rozsianym, którzy biorą niską dawkę naltreksonu czują się lepiej i czują więcej energii", mówi Turel.

Zagrożenia i skutki uboczne LDN

To powiedziawszy, Turel zaleca stosowanie tego schematu z ostrożnością. Ponieważ brak jest dużych prospektywnych badań klinicznych, jak tłumaczy, FDA nie zatwierdziła leku do leczenia stwardnienia rozsianego.

"Ludzie muszą być wykształceni w zakresie potencjalnego ryzyka związanego z niskodawkową dawką naltreksonu przed rozpoczęciem leczenia, "zauważa Turel.

LDN nie jest całkowicie pozbawiony efektów ubocznych w krótkim okresie. Według Turela wiele osób cierpiących na stwardnienie rozsiane, przyjmujących LDN, ma "żywe sny", podczas gdy niektórzy zgłaszają przebudzenie wcześnie rano. Lek nie powinien również być rozpoczynany lub stosowany przez osoby przyjmujące wszelkiego rodzaju opioidy, ponieważ może to spowodować objawy odstawienia opioidów.

Uzupełnienie, a nie substytut

Wreszcie, chociaż LDN, na poziomie około 35 USD miesięcznie, jest mniej drogie leki modyfikujące przebieg choroby dla SM, nie jest to zastępstwo dla tych metod. Zamiast tego można je stosować dodatkowo, mówi Turel.

Pamiętaj również, że jeśli Ty i Twój lekarz zdecydujecie, że LDN jest potencjalną terapią wspomagającą, nie będziecie mogli jej kupić w lokalnej aptece. Lek należy zamówić - z zaleceniem lekarza - z certyfikowanej przez rząd specjalistycznej apteki posiadającej doświadczenie w wytwarzaniu preparatu o szybkim uwalnianiu.