Spisu treści:
Kluczowe dania na wynos
Niektóre typowe objawy lęku to napięta mimika i niezdolność przestać się martwić.
Techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, wizualizacja i joga, mogą pomóc poradzić sobie ze strachem przed nieznanym.
Poszukaj przyjaciół i członków rodziny, którzy mogą cię słuchać i wspierać.
Strach jest potężny emocje, które mogą uderzyć w różnym czasie po zdiagnozowaniu raka płuc. "Byłem bardziej przerażony chemią niż cokolwiek innego", mówi Arlene Rubinstein, która przeżyła raka płuca stadium IIIA, który mieszka w Brooklynie w Nowym Jorku, i wolontariuszami jako telefon współpracujący z Lung Cancer Alliance.
Nawet po udanym leczeniu , większość ludzi obawia się, że rak płuc powróci. Rubinstein jest w remisji od ponad dekady i wciąż się boi za każdym razem, gdy wraca do lekarza na badanie. "Nadal odczuwam niepokój", mówi.
Znaki
Kiedy masz do czynienia z wszystkimi emocjami i praktycznymi problemami, które towarzyszą diagnozie raka płuc, możesz wywołać uczucie strachu na tylnym palniku. Nierzadko odmawia się tej emocji lub próbuje się z tego wyrzec.
POWIĄZANE: Opieka nad pacjentami z rakiem
Ale strach może objawiać się na wiele sposobów, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych. Niektóre typowe objawy lęku to:
- Napięta mimika
- Obawa, że nie możesz kontrolować
- Trudność w rozwiązywaniu problemów
- Rozproszenie
- Napięte mięśnie
- Niepokój
- Suchość w ustach
- Gniew
- Drażliwość
Jak sobie poradzić
Jeśli czujesz się przestraszony, zaniepokojony lub zestresowany po diagnozie raka płuca, jedna lub więcej z tych strategii może ci pomóc:
- Dołącz do wsparcia na raka płuc grupa. "Natychmiast dostałbym się do grupy wsparcia", mówi Julie Walther-Scheibel, MEd, doradca w prywatnej praktyce w St. Louis w stanie Missouri. "Po prostu pomaga [być w pobliżu ludzi], którzy są w tej samej łodzi i do kogo można się odnosić."
- Zaciągnij się do systemu wsparcia. Rubinstein mówi, że pomaga także mieć silny system wsparcia dla rodziny i przyjaciół . "Ludzie wokół mnie byli wspaniali i mili" - mówi. Podziel się swoimi odczuciami z przyjaciółmi, członkami rodziny i członkami zespołu medycznego, którzy mogą zaoferować wsparcie i słuchanie, gdy musisz porozmawiać.
- Bądź pozytywny. Zachowanie pozytywnego i pełnego nadziei nastawienia do jej raka było kolejnym sposób, w jaki Rubinstein poradził sobie ze swoim strachem, nawet gdy lekarze powiedzieli jej, że ma tylko 30 procent szans na przeżycie raka płuc.
- Nie czuj się winien za swoje emocje. To normalne, że czujesz się smutny i niespokojny, kiedy masz rak, i próby ignorowania tych uczuć mogą sprawić, że poczujesz się gorzej. Nie obwiniaj siebie za raka ani za niemożność utrzymywania pozytywnego nastawienia przez cały czas.
- Pamiętaj, że jutro jest nowy dzień. "Nawet gdy miałem operację, powtarzałam sobie:" To jest tylko ból, a jutro będzie lepiej ", mówi Rubinstein.
- Porozmawiaj ze swoim lekarzem. Jeśli doświadczasz któregokolwiek z powyższych oznak i symptomów lub odczuwasz strach utrudniający funkcjonowanie, pracuj z lekarzem, aby znaleźć strategie radzenia sobie ze swoimi uczuciami. Twój lekarz może przepisać leki na lęk lub depresję, aby strach i lęk nie kontrolowały twojego życia.
- Porozmawiaj z pielęgniarką Pielęgniarki onkologiczne mają wiedzę na temat raka i opieki nad pacjentem. Często są członkami zespołu medycznego, którzy stosują chemioterapię. Jeśli otrzymujesz opiekę w szpitalu lub przychodni, możesz spędzić więcej czasu z pielęgniarkami niż z lekarzem. Skorzystaj z tego czasu, omawiając swoje obawy - w tym obawy - dotyczące Twojego raka i jego leczenia.
- Ćwicz strategie relaksacyjne. Techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, wizualizacja i joga, mogą Cię uspokoić i złagodzić twój lęk.
- Wiedz, że naukowcy dokonują nowych odkryć. "Każdego dnia, w którym się budzisz, uczą się czegoś nowego i lepszego, aby pomóc Ci przetrwać", mówi Rubinstein.
Przechodząc od diagnozy do leczenia i powrotu do zdrowia, przeżyje wiele emocji, w tym strach. Stawiając czoła swoim emocjom, uznając je i rozmawiając o nich z osobami, którym ufasz, możesz zmniejszyć ich wpływ na ciebie, abyś mógł spędzić więcej czasu na cieszeniu się życiem, które masz, i mniej na martwieniu się tym, co może - lub może nie - zdarzyć się.
