Tak samo jak w leczeniu depresji, staje się jeszcze bardziej skomplikowane, gdy jednocześnie pojawia się inna złożona choroba. Badania wykazały, że istnieje silny związek między depresją a zaburzeniami jedzenia. Związek ten jest tak samo skomplikowany, jak dwie choroby: mogą się rozwijać w tym samym czasie lub prowadzić do drugiego.
Depresja i zaburzenia jedzenia: zrozumienie związku
Podobnie jak depresja, zaburzenia odżywiania są skomplikowanymi chorobami. Oprócz zachowań związanych z jedzeniem, istnieją również ukryte problemy psychologiczne.
Problem może się zacząć z powodu nacisku, jaki nasze społeczeństwo wywiera na chudość, na bycie modelką lub gwiazdą filmową - piękną. Zbyt często kobiety oceniają, jak blisko są tego ideału. Szczególnie nastolatki lub młode kobiety rozpoczynają intensywną dietę, mając nadzieję na osiągnięcie tego, co uważają za idealne. Ponieważ często mają kiepski obraz siebie i czują, że nigdy nie mogą być zbyt cienkie, schemat odchyleń odchodzi do skrajności.
"Nie ma jednej przyczyny zaburzeń odżywiania, raczej cechuje ją zaabsorbowanie pożywieniem i zniekształcenie obrazu ciała "- mówi Basheer Lotfi-Fard, lekarz dziecięcy i psychiatra dorastający w McGaw Medical Center w Northwestern University oraz Children's Memorial Hospital w Chicago. Sposób, w jaki pacjenci postrzegają siebie, jest zniekształcony i mogą oni coraz bardziej być emocjonalnie uwikłani w niepowodzenie w osiągnięciu ideału, który sobie wyznaczyli. Depresja i lęk stają się częścią obrazu.
Chociaż depresja i zaburzenia jedzenia są dwiema osobnymi chorobami, jeden warunek może łatwo wywołać drugie. Ogólnie rzecz biorąc, National Institute of Mental Health szacuje, że nawet 75% osób z zaburzeniami odżywiania cierpi również na depresję lub lęk.
Rozpoznanie oznak i objawów zaburzeń odżywiania
Najczęstszymi zaburzeniami jedzenia są jadłowstręt psychiczny, lub skrajna dieta czasami do punktu głodu i bulimii, napady bingowania, a następnie wymuszone wymioty. Niektóre z nich to:
- Bulimia. Ludzie z bulimią spędzają dużo czasu w łazience z bieżącą wodą (aby zamaskować odgłos wymiotów) i mogą podążać za ciężką dietą, ale mogą czasem jeść dużo. i często mogą używać środków przeczyszczających do "oczyszczenia". Bulimicy mogą mieć normalną wagę dla ich wieku i wzrostu.
- Jadłowstręt psychiczny. Z drugiej strony, osoba cierpiąca na jadłowstręt psychiczny może być wycieńczona, ważąca znacznie mniej niż normalnie i może wspomnieć o braku jej okresu (jej ciało przestał miesiączkować, efekt uboczny). Często opisywani jako osoby osiągające dobre wyniki, ci chorzy wykazują oznaki niskiej samooceny i skarżą się, że ich waga jest zbyt wysoka, gdy może być wyraźnie poniżej normy.
Leczenie zaburzeń odżywiania i depresja: Kompleksowe podejście
Z powodu złożony charakter dwóch chorób, zindywidualizowane plany leczenia, które odnoszą się do unikalnych problemów każdego pacjenta, mają najlepsze wyniki; zaburzenie odżywiania i depresja, niepokój lub nadużywanie substancji, które czasami jest czynnikiem, mogą być traktowane jednocześnie. Podejście do psychoterapii zwane terapią poznawczo-behawioralną jest często stosowane w celu zmiany zachowań związanych z każdym zaburzeniem odżywiania.
W szczególności w przypadku anoreksji należy położyć nacisk na skłonienie pacjenta do przybierania na wadze, a także zmianę zarówno nawyków żywieniowych, jak i myślenia o jedzeniu i wizerunku jej ciała; mogą istnieć warunki fizyczne spowodowane przez anoreksję, którą należy leczyć, na przykład uszkodzenie narządów. Jak zauważa dr Lotfi-Fard: "Wczesne leczenie jest konieczne, ponieważ roczna śmiertelność młodych kobiet z anoreksją jest 12 razy wyższa niż w populacji ogólnej."
Według Amerykańskiej Akademii Psychiatrii Dziecięcej i Młodzieżowej, zespół medyczny może obejmować lekarza, dietetyka i terapeuty zdrowia psychicznego. Leczenie może obejmować przyjmowanie leków, takich jak leki przeciwdepresyjne, w celu leczenia depresji i innych czynników psychologicznych, które doprowadziły do zaburzeń odżywiania.
Wielu pacjentów jest skutecznie leczonych z powodu zaburzeń, szczególnie gdy wczesne rozpoznanie choroby jest wczesne. Jeśli martwisz się o kogoś bliskiego z zaburzeniami odżywiania i depresją, nie wahaj się szukać pomocy. Zapytaj swojego lekarza lub pediatrę o skierowanie do psychiatry lub psychiatry dziecięcej.
