WTOREK, 29 stycznia 2013 r. (Aktualności HealthDay) - Ludzie przyjmujący niektóre leki przeciwdepresyjne, w tym Celexa i Lexapro, mogą mieć nieco podwyższone ryzyko wystąpienia nienormalnego bicia serca.
Naukowcy twierdzą, że leki, które należą do klasy leków zwanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), mogą wydłużać czas aktywności elektrycznej serca, nazywanej odstępem QT. Długi odstęp QT jest wskaźnikiem nieprawidłowych rytmów serca.
"W przypadku osób, które przyjmują większe dawki citalopramu (Celexa) lub escitalopramu (Lexapro), powinny omówić te dawki z lekarzami" - powiedział prowadzący badanie dr Roy Perlis, dyrektor Centrum Eksperymentalnych Narkotyków i Diagnostyki na wydziale psychiatrii w Massachusetts General Hospital w Bostonie.
"Absolutnie nie powinni po prostu przerywać leczenia" - dodał.
Odstęp QT jest tylko jednym wskaźnikiem serca ryzyko, więc istnieje wiele innych czynników, które należy rozważyć przy wyborze leczenia depresji, powiedział Perlis. "Ważne jest, aby wiedzieć, że istnieją inne leki, które wydają się być bezpieczne pod względem wpływu na rytm serca", dodał.
Raport opublikowano w internetowym wydaniu czasopisma BMJ .
Lekarze używają elektrokardiogramu (EKG) do pomiaru odstępu QT. Odstępy zmieniają się z częstością akcji serca, wydłużają się, gdy serce bije wolniej i skraca się, gdy serce bije szybciej.
Normalny odstęp QT dla mężczyzn jest krótszy niż 420 milisekund, a dla kobiet jest krótszy niż 440 milisekund. Kiedy czas się wydłuża, ryzyko nieprawidłowych rytmu serca wzrasta, zauważyli naukowcy.
Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków ostrzegła niedawno, że Celexa i leki, które mogą go powodować, mogą spowodować ten problem.
Aby rzucić światło na tę sprawę, Zespół Perlis zebrał dane dotyczące ponad 38 000 osób dorosłych, które miały ECG po zastosowaniu leków przeciwdepresyjnych lub metadonu w okresie od lutego 1990 r. Do sierpnia 2011 r. Stwierdzili, że pacjenci przyjmujący lek Celexa, Lexapro, Elavil (amitryptylina) i metadon mieli niewielki, ale znacznie dłuższy odstęp QT. Efekt ten wzrastał wraz ze wzrostem dawek, zauważyli.
Prawie jeden na pięciu pacjentów przyjmujących te leki miał dłuższe odstępy QT, jak wykazały badania. Nie wiadomo jednak, czy ten efekt ma znaczenie kliniczne.
"Dla osób, które potrzebują przyjmować leki przeciwdepresyjne w dawce przekraczającej 40 mg citalopramu, istnieje wiele bezpiecznych alternatyw", powiedział Perlis.
Inne leki przeciwdepresyjne nie były związane z dłuższymi odstępami QT. W jednym przypadku miało to miejsce odwrotnie.
"Ku naszemu zaskoczeniu odkryliśmy, że inny antydepresant, bupropion (Wellbutrin, Zyban), w rzeczywistości skraca odstęp QT, chociaż nie wiemy, czy jest to korzystne, czy tylko inne wskazanie, że jest bezpieczna z kardiologicznego punktu widzenia "- powiedział.
W badaniu naukowcy wzięli pod uwagę inne czynniki ryzyka, takie jak wiek, rasa, płeć, historia depresji, zawał serca, wysokie ciśnienie krwi, problemy z rytmem serca i wcześniej istniejące warunki. Obejmowały one metadon, ponieważ wiadomo również, że powoduje on dłuższy odstęp QT.
Co najmniej jeden ekspert nie był zaniepokojony wynikami badania. "Wyniki te nie są zaskakujące i, szczerze mówiąc, mało znaczące" - powiedział dr Peter Manu, dyrektor ds. Usług medycznych w szpitalu Zucker Hillside Hospital w Glen Oaks w stanie Nowy Jork,
Manu zauważył, że odstęp QT musi być dłuższy niż 500 milisekund do być potencjalnym problemem.
"To zdarzenie u pacjentów przyjmujących leki przeciwdepresyjne jest niezwykle niezwykłe" - powiedział Manu. "W leczeniu ponad 30 000 pacjentów przez ponad 20 lat w tym szpitalu psychiatrycznym, nie widziałem go jeszcze z tymi lekami."
Inne czynniki muszą być brane pod uwagę w ocenie ryzyka, dodał Manu. Najważniejsze jest to, czy pacjent ma istniejący problem z sercem.
"Jeśli serce osoby jest w normie, [dłuższy odstęp QT] jest bez znaczenia", powiedział Manu. "Nikt nigdy nie wpada w kłopoty."
Jeśli istnieją ukryte problemy z sercem, możliwe, że lek może doprowadzić do nieprawidłowego rytmu serca, powiedział.
Manu powiedział, że każdy pacjent musi być indywidualnie oceniony pod kątem potencjalnego ryzyka i korzyści leku przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu , zatrzymaj lub zmień.
