Różnica między drżeniem a dyskinezą |

Osoby cierpiące na chorobę Parkinsona mogą odczuwać drżenie i dyskinezę, dwa rodzaje mimowolnych ruchów o różnych przyczynach. Thomas Odulate / Getty Images

Zapisz się na nasze zdrowe życie Newsletter

Dzięki do rejestracji!

Zapisz się, aby otrzymać więcej DARMOWYCH biuletynów dotyczących zdrowia.

Drżenie i dyskineza są objawami choroby Parkinsona - i chociaż te dwa rodzaje mimowolnych ruchów mogą czasami wyglądać podobnie, są traktowane na różne sposoby.

Zarówno wstrząsy, jak i dyskinezy są stosunkowo częste: około 70 procent osób cierpiących na chorobę Parkinsona odczuwa drgawki w pewnym okresie w trakcie ich choroby, jak podaje Fundacja Parkinsona, i recenzję opublikowaną w 2012 roku w Journal of Parkinson's Choroba wykazała, że ​​około 40 do 50 procent doświadcza dyskinezy po pięciu latach od rozpoczęcia leczenia.

"Ludzie często mieszają drgawki i dyskinezę, ponieważ są one zarówno mimowolnym ruchy - mówi dr Todd Herrington, neurolog z Massachusetts General Hospital i instruktor neurologii w Harvard Medical School. Ale aby lepiej leczyć te objawy, ważne jest, aby wiedzieć, jak odróżnić te dwie rzeczy.

Co to są drżenia Parkinsona?

" Drżenie jest rytmicznym ruchem, w przód iw tył", mówi Dr Herrington. Podczas gdy większość drgań pojawia się w dłoni, mówi, że mogą one również obejmować inne części ciała, w tym kciuki, ramiona, nogi lub głowę.

Drżenia występują również wtedy, gdy dana osoba nie porusza się w inny sposób lub jest w spoczynku. "Nazywamy to drżeniem spoczynkowym" - mówi Herrington. W takim przypadku drżenie nie jest tak wyraźne, gdy osoba używa części ciała dotkniętej drżeniem. Jednak Herrington mówi: "kiedy dłoń (lub inna część ciała) zostaje w spoczynku … pojawia się drżenie."

Drżenie jest zwykle bardziej widoczne, gdy leki Parkinsona zanikają, mówi. Podczas "czasu wolnego" - na przykład, jeśli osoba przestała przyjmować lek - może być powolna, sztywna lub pochylona. "Kiedy idą - mówi Herrington - wykonają bardzo krótkie kroki. Oni poruszają się mniej i poruszają się niedbale. "

Co to jest dyskinezy w chorobie Parkinsona?

Dyskinezy są głównie skutkiem ubocznym leku zwanego lewodopą, który jest stosowany w leczeniu choroby Parkinsona.

wyćwiczone oko, dyskinezje wyglądają zupełnie inaczej [od wstrząsów] "- mówi Herrington. "Dyskinezy nie są rytmiczne - mają bardziej wijącą się jakość."

Herrington wskazuje, że można zobaczyć przykład dyskinezji, jeśli spojrzeć na filmy Michaela J. Foxa. "Zwykle" - mówi - "kiedy [Fox] jest w aparacie, ma dyskinezę lub dodatkowe ruchy, które są mimowolne."

Czy drżenia czy dyskinezy są bolesne?

Drżenia prawie nigdy nie są bolesne, mówi Herrington. I o ile dyskinezy nie są bardzo poważne, prawie nigdy nie powodują bólu.

Jednak Herrington mówi, że kiedy lekarstwo się zużywa, osoba ta może doświadczyć stanu zwanego dystonia, który jest związany z dyskinezą. Dystonia jest potencjalnie bolesnym schorzeniem, które może wystąpić na twarzy, ramionach lub nogach i "może być bardzo niewygodne".

Jak leczy się drżenia i dyskinezy?

"Traktujemy te dwa rodzaje ruchów bardzo różnie ", Mówi Herrington. "Dyskineza to zazwyczaj problem zbyt dużej dawki leków dopaminowych [lewodopy], a drżenia czasami stanowią problem nie do końca.

Dlatego ważne jest, aby neurolog był w stanie odróżnić oba objawy, mówi. i odpowiednio dostosować leki.

Herrington wskazuje, że nie wszystkim ludziom podobają się drżenia lub dyskineza. Weźmy na przykład drżenia. "Są ludzie, którzy mają bardzo małe drżenie i to im przeszkadza" - mówi. "Inni ludzie mają dość znaczne drżenie i naprawdę nie wydaje się, aby bardzo się tym przejmowali."

Jeśli chodzi o leczenie wstrząsów związanych z chorobą Parkinsona, lekarze mogą zacząć od pytania, jak bardzo im to przeszkadza. "Jako lekarz możesz kategoryzować objawy, które ludzie mają lub poziom ich nasilenia", mówi Herrington, "ale zawsze ważne jest, aby zapytać osobę, co im przeszkadza. Najbardziej obiektywnie poważny objaw może nie być tym, który najbardziej ich niepokoi. "

Jeśli chodzi o dyskinezę, niektórzy ludzie w ogóle tego nie zauważają, mówi. "[W dyskinezie] często występuje rozbieżność pomiędzy tym, jak bardzo zauważają i czym się przejmują, a tym, ile ich bliscy zauważają i są tym zaniepokojeni.

Jak drżenia i dyskinezy są doświadczane przez opiekunów?

Ludzie z Choroba Parkinsona może doświadczać ich stanu znacznie inaczej niż ich opiekunowie lub małżonkowie. "Czasami przebywanie w stanie" wyłączonym "sprawia więcej komfortu opiekunowi, ponieważ osoba jest nieruchliwa, a nawet może wydawać się spokojna" - mówi Herrington. "Ale dla osoby cierpiącej na chorobę Parkinsona doświadczają tego stanu" wyłączonego "jako bardzo niewygodnego. Mogą opisać to jako uczucie uwięzienia, ponieważ chcą się ruszyć, ale nie mogą.

"W tym przypadku," kontynuuje, "osoba może powiedzieć:" Słuchaj, wiem, że mam dyskinezę, ale wolę być swobodnie się poruszać, niż czuć się zablokowanym i uwięzionym. "Opiekun może jednak czuć się zaniepokojony zwiększonym ruchem, mówi i myśleć, że osoba zażywa zbyt wiele leków.

" Może istnieć prawdziwy rozdźwięk między tym co pacjent będzie chciał i to, co może uważać opiekun, za najlepsze "- mówi Herrington. "Nie zawsze najlepszą rzeczą jest pozbycie się ostatniej dyskinezy, ponieważ ta osoba może być mniej wygodna w tym stanie."

Jak ludzie mogą radzić sobie z chorobą Parkinsona i drżeniem?

Kiedy przychodzi do zarządzania dyskinezy i drżenia, ważne jest, aby znaleźć równowagę między zbyt wiele leków i za mało. "Możesz zażywać zbyt dużo leków dopaminowych [lewodopy], które mogą powodować dyskinezy wcześniej i mogą pogorszyć sytuację po rozpoczęciu leczenia" - mówi Herrington. "Wtedy pojawia się efekt niewystarczającej ilości leków dopaminergicznych, które mogą pozostawić ludzi z tym" wolnym ", powolnym, sztywnym uczuciem.

" Osoba, opiekun i bliscy muszą być świadomi koniecznych kompromisów, które są zaangażowany - kontynuuje. "Tylko wtedy możesz podjąć świadomą decyzję, jak najlepiej iść naprzód."

Im więcej osób wie o opcjach leczenia choroby Parkinsona, tym lepiej się czują. "Może zaistnieć sytuacja, w której pacjent czuje się bardzo niekomfortowo w stanie" wyłączonym ", ale małżonka jest zaniepokojony dyskinezami" - mówi Herrington. "Dzielę się [ze współmałżonkiem], że niekoniecznie znajdziemy idealną dawkę, która daje twojemu partnerowi ulgę od powolnych, sztywnych," wyłączonych "symptomów i nie powoduje dyskinez. Dla niektórych pacjentów znalezienie środkowego poziomu jest bardzo trudne. "