Spisu treści:
W listopadzie 2002 r. Pierwszy przypadek w południowych Chinach odnotowano niezwykłe zapalenie płuc. W ciągu następnych kilku miesięcy tajemnicza choroba rozprzestrzeniła się na ponad 24 kraje w Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, Europie i Azji, ponieważ urzędnicy zdrowia publicznego próbowali zidentyfikować i powstrzymać to poważne zagrożenie dla zdrowia. Chociaż 8 098 osób zachorowało na SARS w czasie epidemii, tylko u ośmiu osób w Stanach Zjednoczonych zdiagnozowano infekcję, a wszyscy udali się do innych części świata dotkniętych SARS.
Dziesięć lat później inna choroba SARS pojawiły się na Bliskim Wschodzie. Mimo że najnowszy wirus przestał wywoływać globalną panikę, wielu ludzi zastanawiało się, co stało się z SARS i dlaczego pojawiają się te wirusowe ogniska.
Co się stało z SARS?
Ciężki zespół ostrej niewydolności oddechowej (SARS) to spowodowane przez rodzaj wirusa zwanego koronawirusem. Większość ludzi zostanie zainfekowanych koronawirusem w pewnym momencie ich życia. Coronawirusy, które zakażają ludzi, generalnie powodują łagodne do umiarkowanych infekcje górnych dróg oddechowych. Wirusy te mogą jednak zarazić zwierzęta. Chociaż większość infekuje tylko jeden lub kilka blisko spokrewnionych gatunków jednocześnie, wirus SARS zarażał zarówno ludzi, jak i zwierzęta, w tym małpy, koty, psy i gryzonie.
W 2013 r. Badania przeprowadzone przez międzynarodową grupę naukowców opublikowano w Natura sugeruje, że najbardziej wiarygodnym dowodem jest fakt, że SARS można przypisać do chińskiego podkowca. Zespół naukowców dowodził, że jest bardzo prawdopodobne, że SARS rozprzestrzenił się z tych nietoperzy bezpośrednio na ludzi.
SARS szybko rozprzestrzenił się wśród ludzi poprzez bliski kontakt międzyludzki, w szczególności kropelki oddechowe, które tworzą się, gdy ludzie mówią, kaszleją i kichają.
W ciągu dwóch do siedmiu dni osoby zarażone SARS zazwyczaj mają wysoką gorączkę i inne objawy grypopodobne, takie jak ból głowy, biegunka i ogólna obolałość. Najbardziej niepokojące jest to, że wirus może przejść do zapalenia płuc lub innych poważnych chorób układu oddechowego.
Czy nastąpi powrót SARS?
Pod koniec lipca 2003 r. Światowa Organizacja Zdrowia zakończyła wybuch epidemii SARS. Od tego czasu zgłoszono dziewięć przypadków zakażeń SARS, ale pojawiły się one w wyniku wypadków laboratoryjnych w Singapurze i na Tajwanie oraz w wyniku kontaktu ze zwierzęciem. Żadne inne przypadki SARS nie zostały zidentyfikowane nigdzie indziej na świecie. Badania opublikowane w 2013 r. W czasopiśmie Journal of Infectious Diseases wykazały, że według wszystkich relacji, SARS wydawał się być nieobecny.
Aby wirus mógł się ponownie pojawić, Światowa Organizacja Zdrowia stwierdziła, że musiałaby pochodzić z jednego z trzech źródeł: zwierzęcia , kolejny wypadek laboratoryjny lub z niewykrytej transmisji wśród ludzi. Chociaż wirus może już należeć do przeszłości, eksperci ostrzegają, że lekcji wyciągniętych z globalnego wybuchu epidemii nie należy zapominać.
Co wywołuje epidemię
Jak i dlaczego wirus pojawia się może obejmować wiele czynników, w tym: zachowania ludzkie, zmiany w środowisku, a także przypadkowe zmiany lub mutacje na wirusy.
Wirusy potrzebują żywiciela, aby przetrwać i rozmnażać się. Po zakażeniu gospodarza wirusy wstrzykują materiał genetyczny do komórek. Ten materiał genetyczny, który jest kodowany w DNA lub RNA, zawiera instrukcje, jak wytworzyć więcej wirusów, które rozprzestrzenią się w gospodarzu.
Chociaż zdrowi zdrowi ludzie mogą wytwarzać przeciwciała w celu zwalczania infekcji i zapobiegania ponownemu zakażeniu, wirusy mają Zdolność do zmiany i ewolucji tak, że oni również mogą przetrwać.
Wirusy, które używają DNA do reprodukcji, mutują wolniej, ponieważ proces wymaga korekty kopiowanego materiału genetycznego. Więc wirusy DNA nie zmieniają się bardzo. Natomiast wirusy RNA pomijają ten proces korekty. W rezultacie częściej występują błędy w kopiowaniu informacji genetycznych lub mutacji. SARS jest jednym z takich wirusów RNA.
Wirusy zwierzęce mogą mutować i rozwijać zdolność infekowania ludzi. Poza SARS, uważa się, że kilka innych pandemii zostało wywołanych przez wirusy, które kiedyś znaleziono tylko u zwierząt, w tym HIV i ptasiej grypy lub ptasiej grypy.
Czy MERS to nowy SARS?
Naukowcy wciąż pracują nad tym, aby zidentyfikuj źródło zwierzęce ostatniego koronawirusa, aby trafił na nagłówki, zwany koronawirusem na Bliskim Wschodzie, koronawirusem lub MERS.
MERS pojawił się po raz pierwszy we wrześniu 2012 roku w Arabii Saudyjskiej. W przeciwieństwie do SARS, MERS nie rozprzestrzenił się w Stanach Zjednoczonych i nie wywołał globalnej paniki. Opublikowane w 2013 r. Badanie The Lancet ujawniło pewne kluczowe różnice.
Chociaż MERS i SARS są koronawirusami, które generalnie powodują gorączkę i dreszcze, i mogą potencjalnie prowadzić do zapalenia płuc, MERS może również powodować niewydolność nerek.
MERS ma dłuższy okres inkubacji, podczas gdy SARS zazwyczaj szybciej przechodzi do niewydolności oddechowej. Naukowcy pod kierunkiem Ziad Memish, wiceministra zdrowia Arabii Saudyjskiej, również zauważyli, że MERS jest bardziej prawdopodobne, że dotknie ludzi z innymi problemami zdrowotnymi, takimi jak cukrzyca, choroby nerek i choroby serca. Doszli do wniosku, że MERS, którego skutkiem było 68 zgonów w listopadzie 2013 r., Nie stałoby się globalnym zagrożeniem w taki sam sposób jak SARS.
Chociaż MERS nie spowodował pandemii, SARS wykazał, jak szybko nowy wirus mógł pojawiają się i wywołują globalny kryzys zdrowotny. Wśród doświadczeń zdobytych podczas epidemii w 2003 r. Wynika, że identyfikacja i powstrzymywanie wirusów ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania powrotowi SARS lub innej epidemii wirusowej.
