Środa, 27 lutego 2013 r. (MedPage Today) - Naukowcy opracowali prostą metodę określania ryzyka 10-letniego migotania przedsionków (Afib) u kobiet, a metoda zyskała bardzo niewiele w połączeniu z genetyczne markery ryzyka.
Spośród 32 potencjalnych czynników ryzyka, szóstka, które były najbardziej predykcyjne dla ryzyka Afib u kobiet, to: wiek, waga, wzrost, skurczowe ciśnienie krwi, dwa lub więcej napojów alkoholowych dziennie oraz historia palenia, zgodnie z Brendan Everett, MD, Brigham i Women's Hospital w Bostonie, oraz współpracownicy.
Model przewidywania ryzyka dla zdrowia kobiet w badaniu kobiecym (WHS AF) był znacznie lepszy w identyfikowaniu kobiet ze zwiększonym ryzykiem migotania przedsionków w ciągu następnych 10 lat niż oszacowanie aw Ryzyko Omanu z samego tylko wieku, napisali w badaniu opublikowanym online w European Heart Journal .
Niemal jedna na cztery kobiety (22,5%) została ponownie przypisana do bardziej dokładnej kategorii ryzyka migotania przedsionków za pomocą nowy model.
Sześć zmiennych do określania ryzyka można łatwo uzyskać w "prawie każdej populacji prewencji pierwotnej, [a] kilka można modyfikować poprzez interwencje związane ze stylem życia", stwierdzili naukowcy.
Zauważyli, że model predykcji ryzyka WHS AF może być stosowany w celu docierania do określonych grup kobiet, co potencjalnie może obniżyć koszty kontroli ryzyka AF. Porady dotyczące modyfikacji ryzyka mogłyby być następnie oferowane w celu obniżenia ich 10-letniego ryzyka wystąpienia migotania przedsionków.
Naukowcy przetestowali także genetyczną ocenę ryzyka obejmującą 12 wariantów w dziewięciu loci, które zostały przypisane migotaniu przedsionków. Ten model ryzyka poprawił kilka miar prognozowania ryzyka migotania przedsionków, ale ostatecznie okazał się krótki, jak zauważyła Everett i współpracownicy.
W ogólnej kohorcie kobiety w górnym kwintylu oceny ryzyka genetycznego miały ponad dwukrotnie większe ryzyko wystąpienia migotania przedsionków jak w najniższym kwintylu.
Chociaż ocena ryzyka genetycznego poprawiła dyskryminację modelu prognozowania ryzyka WHS AF, nie poprawiła ona klasyfikacji ryzyka (14,7% w porównaniu do 22,5% w przypadku modelu WHS AF).
Naukowcy doszli do wniosku, że ocena ryzyka genetycznego może poprawić zdolność do przewidywania migotania przedsionków, ale potrzeba więcej badań nad testami genetycznymi, zanim ten model skojarzony może być zalecany do powszechnego użytku.
Uczestnicy badania przybyli z badania Women's Genome Health Study, podzestaw badania dotyczącego zdrowia kobiet. Badacze losowo przypisali 13 061 do zestawu danych pochodzących z modelu ryzyka, a pozostałe 6 879 do zestawu danych walidacyjnych. Kobiety obserwowano po medianie wynoszącej 14 lat
Mediana wieku wynosiła 52, a mediana masy ciała wynosiła 25 lat. Częstotliwość występowania migotania przedsionków na 1000 lat obserwacji wynosiła 2,23.
Charakterystyka wyjściowa, zmienne brane pod uwagę do włączenia do algorytmu przewidywania ryzyka Afib, a poziomy biomarkerów związanych z ryzykiem afib były podobne w obu kohortach.
Żaden z 14 biomarkerów krwi uznanych za zmienne ryzyka nie znalazł się w pierwszej szóstce. Jednak kolejna zmienna, o wysokiej czułości, C-reaktywne białko, napisał Everett i jego współpracownicy.
Siła badania to wielkość kohorty, czas trwania obserwacji "oraz szerokość czynników ryzyka i biomarkerów rozważane do włączenia do modelu "- zauważyli autorzy.
Ograniczeniem badania może być to, że wyniki odnoszą się tylko do kobiet o europejskim pochodzeniu z niskim rozpowszechnieniem chorób sercowo-naczyniowych i niewydolności serca. Naukowcy nie mieli również dostępu do podstawowych zapisów EKG, co uniemożliwiło im porównanie ich modelu z innymi modelami, w których EKG stanowi czynnik ryzyka.
Nie uwzględniono również kontrolnych zapisów elektrokardiograficznych, ani informacji dotyczących wywiadu rodzinnego dotyczącego migotania przedsionków.
Źródło: Sześć czynników najlepiej przewidujących ryzyko afib u kobiet
Dodatkowo recenzja autorstwa Dorothy Caputo, MA
